Merhaba canlarım ben geldim uzun bir sürenin ardından sonundan buluştuk sizi çok beklettiğimi biliyorum . Hemen bölüme geçelim .
20.12.2021
Bölümde çalan şakı :imkansız AŞK
☘️☘️☘️☘️☘️
Karşısında ağlarken bana ağlama diye yalvarması beni bir yandan öyle bir şekilde tereddütte bırakmıştı ki istiyor mu yoksa bu çocuğu istemiyor mu diye .
Öyle arkama kendisine sırtımı döndüm ve kendisine .
"Sakın bana bunu yapma senin bir parçanı içimde taşırken yapma. Sen istesende istemesen de ben bu bebeği doğuracağım."
"Evet tamam biliyorum seni paran parça etiğimi bu sana bir şey olucak korkusu ve bir şeylere hala hazır olmamamın. Kanıtı ."
"Paran parça olmuş olan sen değilsin bak biz senle neyiz bilmiyorum ben senin tutsak bir şekilde kapattığın mıyım yoksa senin için Özgür birimiyim ."
"Bana bu soruyu sorma Mira bak biz neyiz bilmiyorum bende ama benim tek istediğim sensin."
Öyle bir şekilde yüzüme bakıyordu ki hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum.
Ben kendimi ona doğru döndüğümde gözlerinin siyahlığı beni benden alırken . Ona 'yapma bize bunu yapma'demek istiyordum .
Ardından öyle yıkık bakan gözleri benim gözlerimden ayrılmış sırtını dönüp evden çıkmıştı öylece orada kala kalmıştım .
Ben hala çocuğu doğuracağımı ona bu kötülüğü yapmak istemezken onun inatla karnımdaki çocuğu almamı istedi.
Artık o kadar çok düşünmekten beynim çok yorulmuştu ve bir an önce uyumak istiyordum yatağıma girdim canımın ağrısı halla geç memişti.
Yatağıma girip uyuduktan sonra sabahın 07.30'da kalmıştım o kadar çok kötü ağrım vardı ki hem bebek hemde vücudumda dikiş izi olduğundan biraz daha moralim kötü olmuştu.
Yatağımdan kalkamıyordum hastaneye gitmem gerekiyordu pansuman yapılması lazımdı. O kadar çok canım acıyor du ki baş ucumda sehpanın üstündeki telefona uzanamıyordum.
Kendimi biraz zorladıktan sonra telefonu ellime aldım .
Pamir'in numarasını çevirdim ve Pamir'i aradım , Pamir'i çoğu kez aramama rağmen açmamıştı. Bende Markı arayacaktım mecburen derste olabilirdi ama benim muhakkak hastaneye gidip pansuman olmam lazımdı.
Canımın acısından duramıyordum .
Ben Markı bit kaç defa aradım ama açmamıştı rehberimde kim varsa aramıştım ana kimse açmamıştı bir çoğu kapalı , ulaşılamıyordu .
Bende Pamir'in okuldan kavgalı olduğu bir çocuk vardı Sylar vardı bende mecburen onu armak zorunda kaldım telefondan numarasını çevirmiştim ve çalıyordu .
Çalıyor ...
Çalıyor...
Çalıyor...
Ardından bir kaç dakika daha çalındıktan sonra açmıştı açar amaz bana .
"Güzelim sen arar mıydın beni en son olaydan sonra sen beni aramasın sanıyordum."
"Ben ben diye .... yetiş ne olur yetiş bebeğim ne olur yetiş bebeğim"
diye sayıklaya sayıklaya telefonu elimden düşürdüğümü hatırlıyorum. Aradan bir süre geçtikten sonra gözümü bir açtığımda hastane odasında oksijen veriyorlardı bana bebeğim için . Dikişim patlamıştı pansuman yapmışlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZIN İÇİNDEKİ SİYAH
Bí ẩn / Giật gân+18 Ben on dokuz yaşındaydım o ise yirmi beş yaşındaydı aramızda yedi yaş vardı , bu sorun değili benim için .Beni kara delik gibi içine çekiyordu . Onunla gözleriyle savaşmak yoruyordu beni, bir o kadar da çapkın dı . Kızlar etrafında dönüp...
