Prolog

495 49 3
                                    

Nie widzę ludzi, nie widzę świata
Nie widzę nic...
Nie potrafię już żyć jak wcześniej i normalnie funkcjonować, wszystko runęło i zostawiło wszystko na mojej głowie...
Nie widzę nic.. Nie czuję nic...
Nie potrafię żyć, gdy słońce przestało dla mnie świecić, a księżyc bawi się w chowanego... Gdy zamknę oczy, wciąż widzę tylko jedno...
Życie toczy się dalej, a moje niedawno przestało...

DESTRUCTION [18+] Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz