~zawgyi ~
မိုးလင္းခါနီးမွအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ေရွာင္းက်န္႔ကေန႔လည္ပိုင္းေလာက္မွန္ိုးလာတယ္
ညကျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥေတြေၾကာင့္ဒီမွာၾကာၾကာမေနခ်င္ပဲျမန္ျမန္ျပန္ႏိုင္ဖို႔ျပင္ဆင္ၿပီးရိေပၚကိုလာေခၚေတာ့
ရိေပၚကိုအခန္းထဲမွာမေတြ႔
ေအာက္ထပ္မွာရွိေနမယ္ထင္တာေၾကာင့္ဆင္းလာေတာ့ရိေပၚအစားဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့မင္ဖန္းကို
ပဲေတြ႔ရသည္။
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးထမင္းစားခန္းမွာသြားရွာျပန္ေတာ့လည္းမရွိျပန္
ဒါဆိုရိေပၚကဘယ္ကိုေရာက္ေနတာလဲႀကီးႀကီးမားမားမဟုတ္တဲ့ဒီအိမ္ေလးအထဲမွာမရွိရင္ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ
"ဟိုေကာင္ေလးကိုရွာေနတာလားေရွာင္းက်န္႔"
စကားသိပ္ေျပာခ်င္စိတ္မရွိေပမဲ့လည္းအခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြထဲကတစ္ေယာက္ျဖစ္တာမို႔အရမ္းလည္းပစ္ပစ္ခါခါႀကီးမလုပ္ခ်င္
"အင္း သူ႔အခန္းထဲမွာမေတြ႔လို႔
အျပင္ထြက္သြားတာလား"
ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာလည္းသူထိုးထားလို႔ကြဲေနတဲ့
ဒဏ္ရာနဲ႔မင္ဖန္းကအရင္တုန္းကလိုပဲၾကည္ၾကည္စင္စင္ေလးရယ္လို႔သူ႔ပုခံုးကိုပုတ္ၿပီး
"မင္းေကာင္ေလးကမနက္အေစာႀကီးထဲကျပန္သြား
ၿပီ"
"ဟာ အဲ့တာမင္းကမတားဘူးလား"
"အိုဟိုး ငါ့ကိုလာမမဲနဲ႔ေနာ္
မင္းေကာင္ေလးကစိတ္ကႀကီးလိုက္တာမွလြန္ေရာစကားကိုအကန္ေတြခ်ည္းပဲေျပာသြားတာ က်န္တဲ့တစ္ဖက္ကိုထပ္မထိုးသြားတာေတာင္ကံေကာင္း"
"ဟာကြာ ဒီေကာင္ေလးဘာျဖစ္ျပန္ျပ္ီလဲမသိဘူး"
"အဲ့တာဆိုလည္း ငါသြားေတာ့မယ္
ေနာက္ႀကံဳရင္ထပ္ေတြ႔ၾကတာေပါ့"
ပုခံုးတစ္ဖက္ကိုပုတ္ၿပီးကျပာကယာေျပးထြက္သြား
တဲ့ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ရင္းတစ္စကၠန္႔စာေတာင္တည္ရွိခြင့္မရွိလိုက္ေပမဲ့အေႏြးဓာတ္က်န္ေနဆဲေနရာ
ေလးကိုလက္နဲ႔ဖြဖြပြတ္ရင္းခပ္တိုးတိုးရြတ္ဆိုမိတယ္
"ကံမကုန္ေသးရင္ေတာ့ ငါတို႔ထက္ေတြ႔ခြင့္ရခ်င္ပါ
ေသးတယ္ ေရွာင္း"
