~ zawgyi ~
ပိတ္ရက္ျဖစ္တဲ့အျပင္ညကလည္းအိပ္ရာဝင္ေနာက္က်တာမို႔နည္းနည္းေလာက္ထပ္အိပ္ဖို႔ေတြးထား
ေပမဲ့ေစာေစာစီးစီးမွာက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္
ထြက္ေပၚလာတဲ့တံခါးဘဲလ္သံေၾကာင့္အတင္းကုန္း
႐ုန္းထၿပီးတံခါးသြားဖြင့္ေပးရေတာ့တယ္။
ပ်င္းေၾကာဆန္႔ သန္းေဝရင္းဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့
ေတြ႔ရတာကမ်က္ေပတံုးနဲ႔သူ့ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့
ဝမ္ရိေပၚ
"ဝိုး ဝမ္ေလာင္ရွီးေစာေစာစီးစီးေရာက္လာတာပဲ"
"ဘာကိုေစာေစာစီးစီးလဲ နာရီေလးဘာေလးလည္း
ျပန္ၾကည့္အံုး ၁၂နာရီေက်ာ္ေနၿပီ"
"ဟမ္ အဲ့ေလာက္ေတာင္ရွိေနၿပီလား ကိုယ္ကအခုမွအေစာႀကီးရွိေသးတယ္ထင္ေနတာ"
"ခင္ဗ်ား ဒီတစ္သက္အဲ့မွာပိတ္ရပ္ေနတာဖယ္ေပးအံုးမွာလား"
"အာ ဝင္ပါ ဝင္ပါ ဝမ္ေလာင္ရွီး ဝင္ပါ ခဏေလာက္
ေစာင့္ဦးေနာ္ ကိုယ္မ်က္ႏွာသြားသစ္လိုက္ဦးမယ္"
ေရွာင္းက်န္႔ထြက္သြားၿပီးတာနဲ႔ရိေပၚလည္းလက္ထဲကအထုပ္ေတြကိုစားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီးဖုန္းသံုးရင္း
ေစာင့္ေနလိုက္တယ္
"ဝါး ေရွာင္းေရွာင္းေစာေစာစီးစီးဘယ္သူနဲ႔စကားေျပာေနတာလဲ"
မ်က္ႏွာကိုလက္နဲ႔ပြတ္ တစ္ဝါးဝါးသမ္းရင္းညအိပ္ဝတ္စံုဝမ္းဆက္ႀကီးနဲ႔အခန္းထဲကထြက္လာတဲ့လူကို
ၾကည့္ၿပီးဝမ္ရိေပၚရဲ႕မ်က္ခံုးနွစ္ဖက္ကတြန္႔ခ်ိဳးကုန္
တယ္
"ဟမ္ ဧည့္သည္ေရာက္ေနတာလား"
ထိုင္ေနတဲ့ရိေပၚကိုေတြ႔သြားေတာ့ဟိုဘက္ကလူက
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ၿပံဳးျပလာေပမဲ့ဝမ္ရိေပၚတို႔က
ေတာ့နဂ္ိုတြန္႔ခ်ိဳးထားတဲ့မ်က္ခုံးေတြကိုႏွစ္ဆတင္ၿပီးမ်က္ႏွာေၾကာကိုတင္းရင္းထားတာပ်က္ထြက္
သြားမွာေတာင္ဆိုးရတယ္
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕မ်က္ႏွာေၾကာႀကီးပိုၾကည့္ၿပီးဟိုတစ္ေယာက္ကဆက္ပဲျပံုးျပရမလို႔ ထိုင္ပဲေတာင္းပန္ရမလိုလိုနဲ႔ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းမသိ
မ်က္ႏွာႀကီးတည္ၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနတာအိပ္ခ်င္ေနတဲ့
စိတ္ေတြေပ်ာက္ၿပီးၾကက္သီးေတာင္ထတယ္ဟ!
ေစာက္က်ိဳးနည္း!!!
