~ zawgyi ~
မေန႔ကရိေပၚကိုစလိုက္တာလြန္သြားတာမို႔
ေတာင္းပန္ဖို႔ေရွာင္းက်န္႔မိုးလင္းထဲကရိေပၚရဲ႕တိုက္
ခန္းေအာက္မွာေစာင့္ေနတာျဖစ္တယ္
ရင္းႏွီးတဲ့လူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုလည္းစေနာက္ေလ့ရွိတဲ့
ေရွာင္းက်န္႔ကမေန႔ကရိေပၚရဲ႕နီရဲေနတဲ့မ်က္ႏွာေလး
ကိုေတာ့မ်က္လံုးထဲကမထြက္ႏိုင္ေအာင္စိတ္မ
ေကာင္းျဖစ္ေနမိသည္
သံုးနာရိီနီပါးေလာက္ေစာင့္ၿပီးတဲ့အဆံုးမွာထြက္လာ
ၿပီျဖစ္တဲ့ရိေပၚကိုလက္လွမ္းျပလိုက္ေတာ့ရိေပၚက
သူ႕ကိုမေတြ႕သလိုေက်ာ္ထြက္သြားတယ္
ေရွာင္းက်န္႔ကသူ႔ေရွ႕တည့္တည့္ကေနလက္လွမ္းျပ
လိုက္တာမို႔မျမင္စရာေတာ့မရွိပါ
ေရွာင္းက်န္႔ေနာက္ကေနေျပးလိုက္သြားၿပီးရိေပၚေရွ႕
တည့္တည့္မွာပိတ္ရပ္လိုက္တယ္
ရိေပၚကေဘးဘက္ကထြက္ဖို႔ျပင္တာေၾကာင့္
ေဘးဘက္ကိုလိုက္ေရႊ႕တယ္
သူလိုက္ေရြ႕ေတာ့ရိေပၚကတျခားဘက္ကထပ္ထြက္
ဖို႔ျပင္ျပန္ေတာ့ေရွာင္းက်န္႔လည္းလိုက္ေရြ႕ရျပန္ေရာ
ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြကတာ့ခပ္ေခ်ာေခ်ာေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္မနက္ေစာေစာထုတ္စည္းတိုးတမ္းကစားေနၾကတာလားဆ္ိုၿပီးကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔
"ေရွာင္းက်န္႔ ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
ရိေပၚစိတ္တိုတိုနဲ့ေမးလိုက္ေတာ့မွ
ေရွာင္းက်န္႔ကသူ႔ေရွ႕သြားႀကီးႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကို
ုျပဴးေနေအာင္စပ္ၿဖဲျဖဲနဲ႔ရယ္ျပတယ္
ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕အဲ့ဒီစပ္ၿဖဲၿဖဲ႐ုပ္ကိုစေတြ့ထဲကလံုးဝကို
ၾကည့္မရေပ
"ဆရာဝမ္ကလည္းစိတ္ႀကီးပဲ ကိုယ္တို႔ကတစ္ေန
ရာထဲသြားရမွာပဲဟာ အတူတူသြားၾကတာေပါ့"
"မလိုဘူး ကိုယ့္ဟာကိုယ္သြားတတ္တယ္"
ေျပာၿပီးထြက္သြားျပန္တာေၾကာင့္ေရွာင္းက်န္႔မွာ
ေနာက္ကေနလိုက္ဆြဲရျပန္သည္
"အားယား ဆရာဝမ္ကလည္းမေန႔ကလည္းတူတူ
သြားၾကတာပဲဟာကို အားနာစရာမလိုပါဘူး"
"ေရွာင္းက်န္႔ ခင္ဗ်ားကြၽန္ေတာ္ေျပာေနတာကိုနား
မလည္ဘူးလား ဘာေတြလာေၾကာင္ေနတာလဲ
ဒီမွာနားမလည္ဘူးဆိုလည္းေျပာျပမယ္
ခင္ဗ်ားနဲ႔လံုးဝမပတ္သတ္ခ်င္တာဗ်ာ ရွင္းလား"
