Karanlığın Mavisi

yol

Yeni bölüm geldi!

Evet yorum yapmayı unutmayın olur mu?

Sizi seviyorum iyi okumalar.

                             ⭐
sabah burnumun üzerine konan öpücüklerle uyandım. Gözlerimi aralayınca Asille göz göze geldim ve gözlerimi tekrar sımsıkı kapatmıştım. Bir gözümü tekrar açınca Asil üzerime uzanmış şınav çekiyor ve her üzerime doğru egildiginde burnuma bir buse konduruyordu.

"Asil! Ne yapıyorsun ya"

"Günaydın bebeğim"

Bebeğim bana bebeğim dedi allahım yicem çok tatlı. Üzerim de şınav çekmeye devam etmesi sinirimi bozmuştu ama kollarımı boynuna sarıp kendime doğru çekince üstüme uzanmıştı. Yüzlerimizin arasında 2 santim vardı. Yüzünde ki gülümsemesi hiç değişmiyordu.

"Başımı döndürdün Asil başka bir yerde şınav çekemiyor musun?"

"Böyle daha zevkli"

Dedi ve dudağını dudağımla buluşturdu acemi ben hemen karşılık vermiştim. Bir süre sonra odanın kapısı aniden açıldı Asil üzerimden çekilince yerin dibine girmek istemiştim. 

Kapıya baktığımda sevil hanım ve evin yardımcısı kapıda duruyordu. Allahım şuan al beni burdan yakalandığım şekle bak. Sevil hanım kocaman gülümsemesi ile bize baktı.

"Yanlış bir zaman da geldim galiba"

Asile baktığım da o da bana döndü. O hiç tepki vermiyor sanki normal bir şeymiş gibi davranıyordu. Utanmıyor da tık yok adamda. Sevil hanım elinde ki şeyleri kapının önüne bırakıp kapıyı kapattı ve gitti. Yorganı kafama kadar çektim burdan asla çıkmayacağım. Yüzüme örttüğüm örtüyü Asil çekti.

"Burda kalmak istiyorum"

"Hahahaha nedenmiş o"

"Ya gördü bizi nasıl bu kadar rahatsın"

"Sevgilimi öpüyordum ne var bunda"

"Offf"

"Hadi küçük hanım kalk bakalım"

Kendi kendime söylene söylene çıktım yataktan kapının önüne bırakılan şeylere baktım kıyafet getirmişlerdi. Kıyafetleri elime alarak banyoya yöneldim o sıra da Asil de banyoya girecekti önüne geçerek onu durdurdum onu bekleyemezdim.

"İlk ben gidicem"

"Niyeymiş o küçük hanım"

"Sen çok kalırsın"

"Hımm"

Üzerime doğru eğildi yüzünde ki çapkın ve arsız ifadesiyle yine aklında bir şeyler olduğu belliydi.

"Birlikte girelim o zaman"

"Nee! Tamam sen gir beklerim ben"

"Bende öyle tahmin etmiştim"

Kapının önünden çekildiğim de yanımdan geçerek iceri girdi. Camın önüne geçerek dışarıyı izlemeye başladım. Şuan önümde bir engel yok kapıdan elimi kolumu sallayarak cikabilirim ama çıkamıyorum hem çıksam da nereye gidecem ki ondan kacsam bile eliyle koymuş gibi bulabilir beni.

Bu bir tesadüfse eğer neden bu kadar kötü başladı ki bambaşka olabilirdi ya da hiç olmayabilirdi. Korkup kaçtığım her şey karşıma çıkıyordu birer birer ben kimseyi sevmemeliydim. Ya da onlar beni sevmememeliydi neden böyle oldu ki.

Kafamı kaldırıp gökyüzüne baktım annemin güzel gözleri keldi aklıma. Yanımda olsaydı keşke doğru mu yanlış mı o bilirdi söylerdi. Beni gördüğünü biliyorum anne seni çok özledim. Ben birini sevmeye başladım ama çok korkuyorum, sana da gelemiyorum diye kızıyor musun bana anne kızma en kısa zamanda yanına geleceğim.