zaman

4.6K 119 6
                                    

Hello yeni bölüm geldi.

Bölümü okuduktan sonra düşüncelerinizi yazmayı unutmayın!!!!

Sizi seviyorum iyi okumalar💙

#############################

Yanaklarım da duran parmaklarını çekmek için iki elimle tuttum ama yapamıyorum gözümden akan yaşlar onun parmaklarına değiyordu yüzüm artık uyuşmaya başladı ayaklarımla bacaklarına vurunca gözlerini gözlerimden çekip sanki bir ateşe dokunuyormuşcasına elini bir anda çekti bedenim bir yaprak misali titriyordu

İki adım atıp kapıdan çekildim duvarın köşesine çöktüm bu adam beni öldürecekti. Gözlerinde biraz bile acıma duygusu yoktu, Başımı dizlerine yasladim bir kaç saniye sonra kapı kapanma sesi ve kilit sesini duydum

Gözlerimin önünde harap edilmiş şehir gibiyim, yok oluşuma şahit oluyorum çaresiz bir çocuk gibiyim sağdan sola savruluyorum. Zindandan kurtulup özgürlüğe kavuşmayı arrzuluyorum.

Kuşların bile kanatlarını kırıyorlar, bulutlar desen onlar da tutsak. Kim özgür?.. Ölüler. Ya da vâr olan herkes, vâr olduğunu sanan herkes.. derin konular bunlar...

Bu kadar çok düşündüğüm için mi düşüncesizce, umursamazca davrandılar? Bir kalbim yokmuş gibi, asla düşmem, asla kırılmam gibi davrandılar? Kırılmaktan yoruldum. Neye kırıldığımı izah etmekten yoruldum. Hiç anlamıyorlar mı, ben mi anlatamıyorum? O kadar dolu ki beynim saçma sapan cümlelerim. Kalbimin çürüklerini gizledikçe daha da paramparça edildim. Her şey yolunda gibi davrandığım için mi? Kırılmayın diye her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşündüğüm için mi? Tükendim, yoruldum. İçimdeki ışıklar sönüyor, neşem sönüyor, ben yok oluyorum. Neden kimse fark etmiyor?

Burdan çıkmanın bir yolu olmalı bunu bulmaliyim Aysel teyzenin dediğini yapıp onun huyuna gidecektim burdan çıkmanın yolunu bulana kadar buna katlanmam lazım allahım sen yardım et...

Toparlanmak için ayağa kalktım odada ki banyoya girdim ayna da kendime baktım yüzümde kızarıklık ve bastırdığı parmak izleri kalmıştı soguk suyu yüzüme çarptım böyle duracak ağlayacak değildim.

Havluyla yüzümü kurulayip yüzüme düşen saçları geriye attım aynada ki yansımama kısa bir bakış atıp çıktım ordan.

Yatağa uzanıp tavanı izlemeye başladım bir yol bulmam gerekiyordu ama önce bir zaman yaratmalıydım. Düşüncelerin arasında yorgun düşen bedenim kendini uykuya teslim etmişti bile.

💥💥💥

Gözlerimi araladığım da umarım herşey bir rüyadır diye dua ettim ama maalesef değildi o odada yatakta yatiyordum. Oturur pozisyona gelip saate baktım akşam 7 olmuştu.

O kadar yorgundum ki hala uykum vardı sabah olanlar gözümün önünden birer film şeridi olarak geçti. Pislik herif.

Yüzüm hâlâ acıyordu bunu sana elbet ödeteceğim Asil..!

Kapı tarafında bir kaç poşet görünce o tarafa doğru yürüdüm dizlerimin üzerine çöküp içlerine baktım kıyafet vardı. Bunlar yeni alınmıştı.

Oysa ki iki parça yeterdi sonuçta az bir süre burada olacağım. Diğer posetlere de baktım iç çamaşırı dahil her şey vardı içinde umarım bunları aysel teyze almıştır.

Üzerimde ki kıyafetler hepsi kirlenmişti bi yandan iyi olmuştu alması ama bi yandan da kötü.
"Duru sakin ol burdan çıkana kadar ona uy" içimden kendi kendime bir çok kere tekrar ettim.

İç çamaşırı tayt ve askılı siyah bir üst alıp banyoya girdim banyo kapısını da kilitledim ne olur ne olmaz. Üzerindekiler den kurulup suyun altına attım kendimi bir duş alıp hemen çıktım üzerini bir çırpıda giydim.

Karanlığın MavisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin