Scared To Be Called Yours

05

C h a p t e r  5
L a s t  N i g h t  W a s  G r e a t

"I'll go home now." I shouted. I don't even know where he is. Bigla niya nalang akong iniwan! Bastos talaga.

Lumingon-lingon ako sa paligid. Pero, walang sign ng Russel kaya nag-patuloy na ako sa pinto. Ngunit, bago ko pa man nahawakan ang door knob ay may kumalabit sa akin at iniharap ako.

I was so shocked. Ang bilis ng pangyayari! Nakasandal na ako sa likod ng pintuan, habang nakatukod ang mag kabilang kamay ni Russel sa gilid ko.

Para akong kakapusin sa hininga! Nakaramdam ako ng init bigla. Kailan pa ako napunta sa impyerno?

"W-what the hell are you doing?" tanong ko.

"Let-" I was about to say something, when he suddenly grabbed the back of my neck and kiss me.

Para akong aatakihin sa puso sa sobrang nerbyos at gulat! Nag-lo-loading pa ang utak ko!

Hindi ko namalayan na nakasampay na ang dalawa kong kamay sa balikat niya, habang sinasabayan ang galaw ng kaniyang labi.

Kaso, tumigil siya. Nagugulahang binuksan kong ang mata ko. I can see the smirk in his lips.

"I thought I can't kiss a woman?" he ask and raised his eyebrow.

Tumayo siya ng maayos. "Let's go. I'll take you home, this time. Don't worry,"

Nilagpasan niya ako. Hindi pa rin mag-process sa utak ko ang nangyari. He kissed me and I responded! What the actual fuck!

Ang boba ko talaga! Nakakahiya! Nakita niya ang reaksyon ko. I am asking for more! Sana kainin na ako ng lupa, ngayon na. Dali-dali akong lumabas. Isasara ko na sana ang pinto, nang sumara na ito ng kusa.

Huwag na kaya ako sumabay sakaniya? Tumakas nalang kaya ako? Tama, lilihis ako ng daan.

I was about to go on the other direction, but then someone spoke behind my back.

"Where are you going?" nakataas ang kilay niya bang nakakunot ang noo.

"U-uh. Going home?"

"This is the way." he said and pointed a direction. Ngumiti ako.