Gözümü hastanede açtım. Iyy yine o boğucu hastane kokusu. Nefret ediuorum yaa. Sol omzum çok sızlıyor. Doğru ya Punchline omzuna hançer saplamıştı! O sırada içeriye bir çocuk girdi. Turuncu saclı yakışıklı diyemesemde sevimli simalı biri.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zar zor çıkan sesimle:
- Sende kimsin?
Çocuk karnını tutarak güldü.
- Hadi ama Harley beni hatırlamadinmı? Ben Jerome.
Aaaa şimdi hatırladım bu çocuk Jerome Valeska! Benim çocukken ilk ve tek arkadaşımdı. Sürekli beni kabadayılardan korurdu. Aynı zamandada ilk aşkım... Gerçi aşktan sayılırmi pek bilmem. 7 yaşından beri ona aşıktım. Sonra ortaokul ikideyken geçti. Sonrada taşındılar zaten. O günden beri hiç görmemiştim onu çok değişmiş. Eskiden yüzü çillerle doluydu. Şimdi yok.
Jerome ile onun dairesine gelmistik. Jerome her ne kadar onunla kalmamı istesede ben rahatsızlık vermek istemiyorum. Salonda oturmuş kahve içiyorduk. Bu kahve bize özeldi aslında. 10 yaşındayken Lila (Layla) teyze evde yokken keşfetmiştik. Hala tarifini hatırlıyor olması beni epey bir şaşırttı doğrusu. Ona ortaokuldan sonra neler yaşadığımı baştan sona anlattı. Oda anlatti. Ah canım benim oda cok zor şeyler yaşamıştı. Ben kahvemi içerken Jerome bir tane album getirdi. Album bizim resimlerimizle doluydu! Yada Harleen ile onun desem daha doğru olacak galiba...
Fotograflar çok tatlıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
