Περπατάω στους εριμικούς δρόμος της.. δεν ξέρω καν που βρίσκομαι! Έχω τυλίξει τα χέρια γύρω από το σώμα μου και τρέμω από το κρύο. Η βροχή με έχει κάνει μούσκεμα μια και είναι αρχές Δεκέμβρη. Τόσο κρύο. Βλέπω ένα παγκάκι στην απέναντι μεριά του δρόμο, τα πόδια μου με παρακλάνε να κάτσω εκεί από τις ώρες περπάτημα. Κανένας σχεδόν δεν περνάει από εδώ. Ούτε ένα αυτοκίνητο. Θέλω να πάω σπίτι μου,στα αδέρφια μου, στην οικογένειά μου.
Βλέπω ένα μαύρο αυτοκίνητο στο βάθος του δρόμου να πλησιάζει με μεγάλη ταχύτητα προς εμένα.Το παρατηρώ καθώς με πλησιάζει και όταν περνάει από μπροστά μου με κάνει μουσκεμα από τα νερά και τις λάσπες που βρίσκονται κάτω. Δάκρυα αρχίζουν και τρέχουν από τα μάτι μου. Γιατί το αξίζω αυτό; Δεν ήρθε καν να με ψάξει. Ούτε που προσπάθησε να με σταματήσει, ή να τρέξει από πίσω... κάτι! Αλλά όχι, έχω πάρει την απόφασή μου! Πίσω δεν γυρνάω.
ΚΟΙΤΑΩ το ρολόι στο χέρι μου μιας και έχει πάει περασμένες 12 εδώ και πόσες ώρες ξαπλωμενη σε αυτό το παγκάκι.Πραγματικά κρυώνω πολύ. Κοιτάω στην απέναντι μεριά του δρόμου και βλέπω έναν άνθρωπο να με πλησιάζει καθώς περνάει τον δρόμο.Εγώ σηκώνομαι αυτόματα από το παγκάκι και καθομαι κανονικά. Τον κοιτάζω ξανά και πλέον κάθεται δίπλα μου στο παγκάκι. Φοβάμαι.
'Γειά σου κούκλα.. 'λέει και απομπάει το χέρι του στο μπούτι μου,
'Θες παρέα; 'συνεχίζει ενώ πλέον τα χείλι του ακουμπάνε στον λαιμό μου. Μόνο ο κύριος μπορεί να με αγγίξει.
'Όχι, ευχαριστώ! 'Του απαντάω και σηκώνομαι απότομα από τον παγκάκι,
'Δεν σου έχουν μάθει τρόπους; Δεν θα πας πουθενά! 'Απαντάει και μου φυλακίζει το χέρι μου με το δικό του.Αρχίζω να τραβιέμαι με μανία προσπαθώντας να ξεφύγω αλά είναι αδύνατο! Με τραβάει με δύναμη και το σώμα μου συγκρούεται με το δικό μου.Πόσο με αϊδιάζει; Με μία απότομη κίνηση με κολλάει στον τοίχο και επιτίθεται στον λαιμό μου ανήμπορη να αντιδράσω. Θεέ μου βοήθαμε! Βάζει το χέρι του μέσα από το παντελόνι μου και τρίβει με μανία την περιοχή μου. Πονάω. Adam που είσαι;
'Σου αρέσει πουτανάκι; 'λέει ενώ ελευθερώνει τον κάβαλό του και τον τριβει επάνω μου,
'Άφησέ με! 'Βάζω μια φωνή αλλά δεν κάνει τίποτα. Σφύγγει τα χέρια μου πιο δυνατά και με ώθηση βρίσκεται μέσα μου,
'Αα!! Όχι όχι ,ΦΥΓΕ! ΆΣΕ ΜΕ! 'αρχίζω να χτυπιέμαι και να οδύρομαι ενώ τα δάκρυά μου έχουν στερέψει πλέον,
'Σκάσε γαμώ! 'Λέει και οι ωθήσεις του γίνονται πιο βίαιες μέσα μου ενώ με χαστουκίζει στους γοφούς,
'ΝΟΜΊΖΩ ΌΤΙ ΣΟΥ ΕΊΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΉΣΕΙΣ! 'Ακούω μια ανδρική φωνή από πίσω μου. Την γλύτωσα! Γυρίζω το κεφάλι μου και βλέπω τον Adam να έχει ρίξει τον άντρα στο έδαφος και να τον κλωτσάει αλίπητα σε σημείο θανάτου.Το πρόσωπο του Adam έχει γίνει το βίαιο ,τα χαρακτηριστικά του έχουν αγριέψει και θυμός τον έχει κυριέψει . Τον βαράει συνεχόμενα, χωρίς σταματημό, ενώ αίμα πλέον τρέχει απο το κεφάλι του άγνωστου άντρα που βογκάει από τον πόνο.Όλο αυτό με τρομάζει. Αυτός με τρομάζει.Θεέ μου θα τον σκοτώσει αν συνεχίσει έτσι,
'Adam φτάνει.. 'λέω καθώς η φωνή μου ακούγεται σαν ένας ψίθυρος,
'ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΠΆΕΙ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΉΚΕΙ! ΠΑΛΙΟΜΑΛΆΚΑ! 'το πρόσωπό του. Θεέ μου τόσο αγνώριστο. Πλησιάζω τον Adam και τον τραβάω από το χέρι για να σταματήσει, αλλά αυτό που εισπράττω είναι μια δυνατή σμπροξιά του που με ρίχνει κάτω στο έδαφος. Μια στριγκλιά βγαίνει από τον λαιμό μου νιώθοντας έναν οξύ πόνο στο πόδι μου.Αρχίζω να κλαίω δυνατά και να φωνάζω. Που είναι ο Adam μου και ποίος είναι αυτός;Δεν τον αναγνωρίζω! Θα βλάψει και τον ίδιο του τον εαυτό.
'Adam,Adam ΣΤΑΜΆΤΑ ADAM! Μη-μην με πειράξεις...Όχι όχι όχι..'δεν δεν γίνεται.Τον βλέπω που έρχεται προς το μέρος μου σοκαρισμένος από αυτό που έκανε και την αντίδρασή μου ενώ πάει να με βοηθήσει,
'Μην με ακουμπάς!Σε σιχένομαι! ΜΗ! ' του φωνάζω σαν υστερική
