Ξυπνησα απο τον ενοχλητικο ηχο του ξυπνητηριου ξερωντας τι προβλεπεται γι αυτη την ημερα.Εβαλα γρηγορα την στολη μου, πληθικα και εδεσα τα μαλλια μου σε εναν ψηλο και χαλαρο κοτσο.Οταν πλεον ημουν ετοιμη να κατεβω για να πιασω δουλεια,θυμηθηκα τα χθεσινα, λεγοντας αυτα που συνεβησαν αφου με αφησε συξυλη ο κ.Adam
~Flash Back~
Ξυπνησα υδρομενη απο ενα φρικτο εφιαλτη.Το στομα μου ηταν στεγνο και αποφασησα να παω να πιω λιγο νερο να συνελθω.Κατεβηκα αθορυβα τα σκαλια και φτανοντας στην κουζινα γεμισατο ποτηρι με κρυο νερο και ξανα ανεβηκα επανω.Οταν εφτασα εξω απο την πορτα του κ.Adam ακουσα καποιες φωνες αλλα δεν ακουγα καθαρα.Εβαλα το αυτι μο στην πορτα για να εχω καλυτερη προσβαση και τοτε...
'αχχ ναι!ναιαι!!πιο δυνατα!'ακουσα μια γυναικια φωνη να αναστεναζει,
'τι ναι μωρη πουτανα?'ακουσα την σαγινευτκη φωνη του κ.Adam,
'χωστην πιο δυνατα αντρακλα μου!'αυτη συνεχιζε να φωναζει,
Εβαλα το χερι μου στο στομα μου και αρχισα να κανω βηματα πισω μεχρι που ακουμπησα πανω στο χαμηλο τραπεζακι, με αποτελεσμα το νερο να πεσει απο τα χερια μου σπαζοντας το ποτηρι σε χιλια κομματια.Αρχισα να ακουω βηματα απο το δωματιο του να πλησιαζουν την πορτα.Πανικοβληθηκα και την ωρα που ανοιξε ισα ισα η πορτα αρχισα να τρεχω..
~End of Flash Back~
'ουουφ!'αναστεναξα βαθια αφηνοντας τον αερα που κρατουσα οση ωρα θυμομουν τι ειχε συμβει εχθες.Αρχισα να κατεβαινω τις σκαλες παρατηροντας ψιθυρους να κυριαρχουν σ ολο το δωματιο,πηγα προς την οικονομο του σπιτιου, ηθελα να μαθω τι εγινε,
'τα μαζεψατε τα γυαλια?'ρωτησε η οικονομος τις δυο υπηρετριες,οχχ!μα πως το ξεχασα?το ποτηρι!!
'ναι κυρια Lena!'αποκριθηκε η μια,
'ωραια!'απαντησε αυτη,
'εμμ, εγινε κατι?'ρωτησα με φανερη περιεργια στην φωνη μου,
'ναι, καποιος..'δεν προλαβε να ολοκληρωση την προταση της και εστρηψε το βλεμα της αλλου,
'καλημερα σας κυριε!'ειπε καθως ενα χαογελο σχηματιστηκε στα χειλι της,
'καλημερα Lena,rose ελα λιγο μαζι μου!'με διεταξε ο κ.Adam,
'μα..μαλιστα!'αποκριθηκα και αρχισα να τον ακολουθω.
Μπηκαμε μεσα στο γραφειο του και εκλεισε την πορτα πισω του.Αρχισε να περπαταει με αργο και βαρυ βημα προς την καρεκλα του γραφειου του,το κεφαλι μου μηχανικα στραφηκε στο πατωμα,
'εγινε κατι κυριε?'ρωτησα και η φωνη μου εβγαινε σαν ψιθιρος,
'εχθες το βραδυ...εσυ δεν ησουν?'με ρωτησε μπαινωντας κατευθιαν στο θεμα,
'δεν καταλαβαινω γιατι μιλατε..'συνεχιζα να κοιταω το πατωμα,
'καταλαβαινεις και πολυ καλα μαλιστα!Σε ειδα Rose'ειπε και χτυπησε το χερι του στο γραφειο,τιναχτικα απο την ξαφνικη κινηση του,
Αρχισε να περαταει προς το μερος μου κι εγω ειχα ακομη θεα το πατωμα.Το βημα του αργο και βαρυ καθως με πλησιαζε.Εκανε μια στροφη απο γυρω κοιτοντας με απο πανω μεχρι κατω,
'ξερεις rosie,ειπε κανοντας μια παυση, δεν μου αρεσει να μου λενε ψεματα.Δεν ειναι σωστο, δεν βρισκεις?'με ρωτησε ο κυριος μου,
'μαλιστα κυριε'απαντησα,
'δεν νομιζεις οτι πρεπει να υπαρχει μια τιμωρια για καθε παραπτωμα?Rose?'
'ναι κυριε'απαντησα ξανα συντομα,
'και ποια πιστευεις οτι ειναι η σωστη τιμωρια για την δικια σου περιπτωση rose?Ειπες ψεματα και κατεστρεψες ξενη περιουσια, χωρις να μαζεψεις το λαθος σου αυτο!'ειπε υψωνοντας λιγο την φωνη του,
'εσεις ξερετε καλυτερα κυριε!'αποκρυθηκα καθως δαγκωσα το κατω χειλος μου,
'χμμ, εχεις δικιο!'μου τονισε,'και ξερω ακριβως ποια θα ειναι η καλυτερη τιμωρια!'συνεχισε'και θα την λαβεις συντομα!'ειπε και γελασε αυταρεσκα με το εαυτο του,'οο,πολυ συντομα!!'μου τονισε ξανα,
Αρχισε να με πλησιαζει,
'σου εχω πει οτι οταν σου μιλαω θελω να με κοιτας στα ματια!'με διεταξε,
Σηκωσα σιγα σιγα το κεφαλι μου και τα ματια μας ηρθαν σε επαφη.Κατευθιαν χιλιαδες συναισθηματα με πλημμυρισαν καθως τον κοιτουσα καταματα,
'χμ,πολυ καλυτερα'ειπε καθως επιασε με το χερι του το πιγουνι μου,
Το προσωπο του αρχισε να πλησιαζει επικινδυνα το δικο μου, και εκει που νομιζα οτι θα με φιλησει ψιθυρισε στο αυτι μου,
'ωρα για την τιμωρια σου!'
