Θέλω να μείνω μόνη μου.Το χρειάζομαι. Πρέπει να σκεφτώ τι θα κάνω, να καταλάβω τι νιώθω. Όταν φτάνουμε στην έπαυλη ο Adam με παίρνει αγκαλιά στα χέρια του για να με πάει μέσα στο σπίτι μιας και δεν κάνει να το πολυπατάω. Νυστάζω τόσο πολύ. Θέλω απεγνωσμένα να πάω να ξαπλώσω στο κρεβάτι και να κοιμάμαι μέχρι αύριο. Η και μεθαύριο.Νιώθω τόσο βρόμικη. Αυτός που με ακουμπούσε και τόλμησε να... Ρίγος διαπερνά το σώμα μου καθώς σκέφτομαι τι μου έκανε. Το κάθαρμα! Η Adam με ανεβάζει στο δωμάτιο και αρχίζει να με γδύνει,
'Θέλω να μείνω μόνη μου.. σε παρακαλώ..'τον εκλιπαρώ ενώ δάκρυα πάλι τρέχουν από τα μάτια μου,
'Όχι, όχι Rose. Θέλω να σε κάνω μπάνιο και μετά θα ξαπλώσουμε μαζί. 'Μου απαντάει χωρίς να μου αφήνει περιθόρια άρνησης,
'Σε παρακαλώ πολύ Adam, το χρειάζομαι.. 'του απαντάω ενώ πλέον βρίσκομαι εντελώς γυμνή μπροστά του με παίρνει αγκαλιά και με πάει στο μπάνιο. Τα καυτό νερό τρέχει στο σώμα μου και με ανακουφίζει.Με κάνει να νιώθω καλύτερα από πριν δίνοντάς μου ζωντάνια. Ο Adam σαπουνίζει προσεκτικά σε όλο μου το σώμα για να μην με πονέσει. Σαν μια πορσελάνινη κούκλα. Αυτό είμαι λοιπόν γι αυτόν. Μια κούκλα. Μου είπε πως με αγαπάει για να μείνω. Δεν το εννοεί! Και φυσικά δεν με αγαπάει, πώς μου πέρασε αυτό από το μυαλό;Με πονάει που χρειάστηκε να το πει με το ζόρι, για να με κρατήσει σαν παιχνίδι του. Την κούκλα του. Δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ. Δεν γίνεται.
Αφού τελειώνουμε από το μπάνιο ο Adam με σκουπίζει και μου βάζει μπυτζάμες καθώς με ξαπλώνει στο κρεβάτι. Κουκουλώνομαι κάτω από τα σκεπάσματα ενώ ο Adam έρχεται και ξαπλώνει δίπλα μου. Με τραβάει μέσα στην ζεστή του αγκαλιά και βάζει το κεφάλι του στον ώμο μου και με μυρίζει,
'Μυρίζεις τόσο υπέροχα... η μυρωδιά σου πάντα ήταν μαγευτική. Σ'αγαπώ. 'Όχι όχι, όχι πάλι ψέματα,
'Με τρόμαξες πολύ, Adam.. 'η βραχνή μου φωνή ακούστηκε σαν ψίθυρος,
'Λυπάμαι τόσο πολύ Rose, στην σκέψη ότι σε ακουμπάει άλλως, ότι θα σε έχανα κόντεψα να τρελαθώ. Σ αγαπώ τόσο πολύ που φοβάμαι. Θεέ μου θα τον σκότωνα με τα ίδια μου τα χέρια! 'Είπε με απελπισμένη φωνή ενώ με έσφυξε περισσότερο επάνω του . Μου λέει ψέματα.
'Πρέπει.. πρέπει αύριο να φύγω. Πρέπει να με αφήσεις να φύγω.. 'Άρχισα να του λέω ενώ τα δάκρυα έκανε την εμφάνισή τους,
'Όχι όχι Rose!Δεν θα γίνει κάτι τέτοιο! Δεν μπορεί να το εννοείς! Δεν θα το επιτρέψω.Όχι! 'Άρχισε να κλαψουρίζει και αυτός. Πόση υποκρισία πια;Ποτέ του δεν έχει φερθεί έτσι! Ποτέ.. τώρα γιατί; Θέλει να με κάνει τόσο πολύ να μείνω;
