Karanlığın Varisi

★Bölüm 4★

Oliver'ın grubundaki herkes tokat yedikten sonra ayrıldılar. Helen, Zed'in yanına geldi ve sağ kolunu biraz kaldırdı. Helen sargıyı açmaya başladı "Güzeldi ancak bir dahakine sargıları unutmamaya çalış. Ayrıca ben olmasam ne yapacaktın?" Zed gözünden yaşlar gelirken "B-Ben bilmiyorum! Aklıma sadece bu geldi.." Helen'nin içi gitmişti Zed ağlarken. Helen kafasını okşadı ve kucağına alarak kendi odasına götürdü ve pansuman yaptıktan sonra Zed'i İrene'nin odasına geri bıraktı. Zed teşekkür ettikten sonra Helen gülümsedi ve arkasını döndü. Zed içeri girdiğinde kıkırdadı "Bunu da bedavaya getirdim. Sanki ben bilmiyordum sargılarımın olmadığını..." Zed sırıtırken İrene'nin yanına yaklaştı ve biraz sarsarak uyandırdıktan sonra getirdiği yemeği gösterdi. İrene biraz doğruldu ve Zed'in yanaklarını sıktı "Eline ne oldu bakalım?" Zed biraz acıtsa da gülümsedi "Taşa vurdum anne." İrene iç çekti "Amcana söyle artık. Sana bir tane kukla getirtsin." Zed kafasını iki yana salladı "Bu daha iyi anne." İrene ballı çöreklerinden birini aldı ve Zed'in ağzına yakınlaştırdı. Zed ısırdıktan sonra kendi de ısırdı... 

******

Zed ve İrene yemeklerini yedikten sonra Zed odadan çıktı ve kendi odasına girdi. Zed akşamdan-öğlene kadar mana alanı ile uğraşmıştı.. Zed gözlerini açtığında mana alanına durum penceresinden manasına baktı.

Mana : 21/128

Zed gülümsedi ve uzun zaman sonra yere ayaklarını bastı. Zed esnedikten sonra yüzünü yıkadı ve odasından çıktı. Zed odasından çıktığında etrafta koşuşturmalar vardı. Zed herkesin gittiği yöne doğru giderken kalbi hızlı atmaya başladı. Bunun nedeni ise herkesin gittiği yer.. İrene'nin odasıydı! Zed kalabalığı yardı ve odaya girdiği anda İrene'nin üstünde kan olduğunu gördü.. Zed yavaşça ilerlerken hiçbir şey duymuyordu! Zed, İrene'nin yanına vardığında kafasının altından tuttu. Zed'in gözlerinden göz yaşı gelmiyordu. Zed kafası yerdeyken İrene'ye baktığı anda gözü siyahtan bile koyu bir renkteydi. Zed'in gözleri simsiyahken yüzündeki damarlar dışarıdan belli oluyordu ve simsiyahtı! Zed'in bir kaç saniye içinde bütün bu oluşanlar gitti. Nedeni ise İrene gözlerini açmıştı. Zed "A-Anne?" İrene zar zor gülümsedi "Zed'im!" İrene, Zed'e sarıldı.. Zed'de sımsıkı sarılırken izleyenler kıskanmıştı. Kalabalığın arasından biri "Bırakın şu avamları. Hayatlarının değeri yok zaten.. Neden kurtarıldılar anlam--" Zed'in etrafında bir aura belirdi. Zed gözleri parladı ve kalabalığa baktığı anda sebepsiz bir baskı vardı "Kim söyledi onu?" İrene, Zed'in elini tuttuğu anda gözlerinin parlaklığı gitti ve aura yok oldu..

Kalabalık daha demin ki olan yüzünden ayrılmıştı. Odanın içinde sadece Helen ve Edward kalmıştı.. Zed gülümsedi "Anne dinlenmelisin." Zed her yerine dokunmuştu ve bir yara yoktu. Suikastçının kanı olmalıydı.. Helen, İrene'ye destek oldu ve üstünü değiştirmeye gittiler. Zed onlar gittiği anda kafasını çevirdi "Bir boku koruyamıyor musun!?" Edward'ın yüzü düşmüştü. Edilen hakaret onun için sinek vızıltısıydı.. Her şeyi hak ediyordu ve bunu kendisi de biliyordu. Edward "B-Be--" Zed sözünü kesti "Bir de konuşuyor musun halen? Daha sözünü tutamıyorsun. Ayrıca gelmişsin bizim aşağılanmamızı bile göz yumuyorsun. Eğer babam olmasaydı senin burada külün dahi olmayacaktı bunu bil Edward Lonestar!" Zed gözlerini Edward'dan kaçırdı ve odadan çıktı. Zed odadan çıktığı anda Edward donup kalmıştı. Zed'in bu hali çok korkutucuydu! Dizlerini bile oynatamıyordu şu anda olduğu yerde titriyordu ve sözlerin ağırlığını hissetmişti..

Zed odadan çıktığında kendi odasına gitti. Zed odasına girdiğinde "Güçlenmeliyim!" Zed yatağa uzandı ve gözlerini kapattığında zihninin içindeki kütüphanedeydi. Zed "Neredeyse hepsi genç yaşlar için.. En düşük başlama yaşı 10. Zed düşünmeye başladı ve en sonunda gülümsedi "Peki neden bu kadar bilgi içinde kendi tekniğimi yapmıyorum?" Zed'in işleme tekniklerinin hepsini önüne dizdiğinde milyarlarca vardı..