İsimsiz// AOT Fanfic

Kaçak

RİP

@Kiligon

Ölüm zamanı: dün

Sebep: medyadaki fotoğrafı görüp kalp krizi geçirdi....

Taam taam saçlama yeter. Bölüme geçek sghdfvzdncvnvh

*MİKASA'NIN DİLİNDEN*

-Ne zaman istersen de o atkıyı yine dolarım!!

Kafamda bu cümle yankılanıp duruyordu...

Yine yaparım dedi...

Yine dolarım dedi....

Ben pes etmiştim o an...

Etrafımdaki devlere pes etmiştim... kırık bacağıma karşı pes etmiştim... arkadaşlarımın ölümüne pes etmiştim...

Ama o etmedi...

Eren asla pes etmemişti...

O her ne b*k bi durumda olursak olalım yinede ordan çıkacağımıza yüzdeyüz emin....

Ama neden? Nasıl?

Bütün devler Eren'nin çığırmasıyla Rainer'lere daldıklarında, Eren beni kucağına aldığı gibi herhangi bir atın yanına koşmuştu. Beni arkasına bindirdikten sonra, biz hayatta kalanlar devlerin dikkatlerinin dağılmış olmasından yararlanarak, direk herkesi toplayıp kaçmıştık.

Arkadan Eren'e sarılabildiğim kadar sıkı sarıldım. Bugün kendimde başka bir şey hissetmiştim.

Daha doğrusu uzun zamandır hissettiğim o şeye ad vermiştim.

Orda... o devlerin ortasında... Eren'le son anılarımı yaşadığımı düşünürken kendime itiraf etmek zorunda kalmıştım.

Çünkü ölmek üzereydim ve daha sonra ne kendime ne de ona itiraf etmeye vakit olmayacaktı.

Teşekkürler Eren...

Yanımda olduğun...yaşamayı öğrettiğin...

Ve...

Ve bu atkıyı boynuma doladığın için....

Neden?

Neden bunu söylerken ağlamıştım...

Bir insan bir insana teşekkür ederken ağlar mı?

Hayır tabiki...

O an daha fazla zamanımız olmadığı için ağlıyordum...

Onunla daha fazla birlikte olamayacağım için ağlıyordum...

Bana daha fazla şey öğretemeyeceği için... bir daha asla sırt sırta savaşamayacağımız için.... onun o güzel gülümsemesini bir daha göremeyeceğim için...

Ona aşık olduğumu asla söyleyemeyeceğim için...

Ama o ne dedi...?

Ne zaman istersen yine yaparım...

Bir daha asla ayrılmayacağız!

Eren bana söz vermişti...

Bir daha asla ayrılmayacağız...

Başımı Eren'nin sırtına gömüp daha beter hıçkırmaya başladım. Neden burda bir bebek gibi ağladığımı hala bilmiyordum.

Eve dönene kadar Eren bana bir çok kez arabalara geçip ayağımı tedavi ettirmemi önerdi. Ama ben istemiyordum.

Eren'nin görüş alanımdan tek saniye çıkmasını bile istemiyordum...

Hayatımda önemsediğim çok az kişi vardı daha demin Historia'ya söylediğim gibi...