Just Saying

bad hair day

Marleens POV~Als ik wakker word van mijn wekker, hoor ik vanuit boven mijn vader roepen ‘MARLEEN ZET DAT DING UIT’ ‘JIJ OOK EEN HELE GOEIE MORGE’ schreeuw ik terug. Daar heb ik dus mijn ochtendhumeur vandaan. Ik kijk op mijn klok, het is 6.30 AM. Ik kreun en draai me nog een keer om, vandaag lekker het eerste uur vrij. Tien minuten later gaat mijn wekker, ‘For Gods Sake, ik had hem uitgedrukt.’ Denk ik. Als het dan eindelijk tijd is om op te staan, rol ik mijn bed uit. Ik douche me snel, en trek daarna mijn destroyed jeans aan met een zwart T-shirt en een lekker vest. Ik doe wat eyeliner en mascara op, borstel mijn haar en fatsoeneer mijn krullen een beetje. ‘waarom ben ik in godsnaam met krullen geboren? Bestaan goodhairdays überhaupt wel?’ zucht ik. Als ik mijn tas in heb gepakt loop ik naar beneden. Mijn broertje zit aan de keukentafel, hoe kunnen mensen in de ochtend zo vrolijk zijn? Ik drink mijn koffie en eet mijn broodje met nutella. Dan spring ik op de fiets om naar school te gaan. Eenmaal op school aangekomen zit ik met Maxime bij natuurkunde. Onze leraar legt een of ander vaag gedoe uit over krachten en snelheid, maar het is de eerste les na de vakantie dus erg veel concentratie is er niet in de klas. En aangezien meneer Lenders nou ook niet de leukste man is om naar te kijken, zitten Maxime en ik te praten over de meeting van aankomend weekend. “ohmygod ik heb er zo’n zin in!” zegt maxime. “Ja ik ook Jesus, ik ben echt benieuwd hoe het gaat worden!” “Inderdaad! Veronique is echt keilang” zegt maxime. “Ja inderdaad! En ik wed dat we helemaal de slappe lach gaan krijgen als we met z’n zessen door Utrecht lopen.” Maxime ziet het voor zich en begint keihard te lachen, waardoor meneer Lenders even opkijkt, “Marleen en Maxime ga nou eens aan het werk anders zet ik jullie uit elkaar”. Gelukkig zijn we net saved by the bell. Als we tijdens het laatste uur bij filosofie zitten, heeft meneer Blankers een hele mooie knipbeurt gehad bij de kapper. Niet dus, zijn haar is korter maar verder nog hetzelfde dunne vette bosje als eerst, achter wat warrig omdat hij daar niet bij komt met de borstel door zijn dikke kwabbige armpjes. Eigenlijk is hij echt een klein kind in een oud lichaam. Wel een vreselijk fatsig lichaam. Als de les is afgelopen, gaan maxime en ik naar stad. In de Primark sta ik te zoeken voor een cadeautje, heerlijk op tijd ben ik dr ook weer mee. Maarja, zo gaat dat altijd met zo’n dingen bij mij. Het toppunt was toch wel dat ik op de dag van een surprise zelf nog aan de hele surprise moest beginnen. Maar hey, beter laat dan nooit. Als we klaar zijn rekenen we af en lopen we naar de fiets. “ jesus christ nu wordt ik wel echt zenuwachtig” beken ik. “ Ja ik ook ohmygod! Het wordt sowieso supergezellig! En als het pedo’s zijn gaan we toch gezellig samen in Utrecht shoppen” lacht maxime. “Ja de lush helemaal leeg plunderen en de body shop en alle winkeltjes langs de grachten”“ Ja zo mooi! En debiele selfies maken en maccen, heerlijk!” De volgende ochtend sta ik direct op en spring ik onder de douche. Daarna trek ik mijn zwarte skinny’s aan met een T-shirt en een flannel, ren naar onder en begin aan mijn ontbijt. “zozo, jij bent nog nooit zo vrolijk geweest in de ochtend!” zegt mams. “ha ha ha, heel grappig” zeg ik sarcastisch en nip aan mijn koffie. “ik heb er wel echt keiveel zin in! Utrecht is sowieso een leuke stad, en die meiden zijn echt gezellig, dus dat komt wel goed.” Vertel ik. “ haha goedzo meid, ik plaagde je alleen maar een beetje.” “joh dat meen je niet” zeg ik en mama grinnikt. Als we klaar zijn met ontbijten doe ik nog even snel mijn make up, en dan staat Maxime al voor de deur. “ are you ready?” vraagt ze met een grote glimlach op haar gezicht. “I’m aways ready” zeg ik lachend en we stappen de auto in. Als we een maal op het station aankomen staat de trein er al. We gaan in de coupé zitten, en kletsen eigenlijk zo door totdat we door de luidspreker horen “Dames en heren, wij naderen het station Eindhoven. U wordt bedankt voor het reizen met Veolea en u kunt hier rechts uitstappen. Vergeet niet uit te checken en wij wensen u verder een fijne dag”. Snel stappen we uit. “oke, we hebben vijf minuten om over te stappen op de andere trein” zeg ik. “ik heb alleen echt geen idee waar dat die staat” “op peron zes als ik me niet vergis” zegt Maxime. Dat is lekker aan de andere kant van het station. Als we naar de trein rennen gaan de deuren net dicht, maar de conducteur ziet ons aankomen en drukt op het knopje. “kom maar snel naar binnen dames” zegt hij. Deze treinreis gaat iets minder soepel, er zijn geen stoelen meer vrij dus gaan we maar op het trapje zitten. Eenmaal op centraal aangekomen, gaan we naar de starbucks waar we af hebben gesproken. Aangezien ik altijd de weg kwijt raak op station utrecht, èn ze er ook nog eens aan het verbouwen zijn loop ik maar achter maxime aan. Als we eindelijk bij de starbucks aankomen, zie ik iedereen al zitten, en ik voel de energie helemaal opkomen. Iedereen rent naar elkaar toe en we geven elkaar een grote groepsknuffel! 

Nieuw hoofdstuk geschreven door marleen! Sorry dat het updaten zo lang duurde! En  weejo 2 hoofdstukken staan erop en het boek heeft gewoon al 320 reads thankss!
xx nikita en romy