𝙰 𝙳𝚒𝚏𝚏𝚎𝚛𝚎𝚗𝚝 𝙻𝚒𝚏𝚎

~Κεφαλαιο 4~

Μπαίνω στο σχολείο και βλέπω πως το προαύλιο είναι άδειο υπέροχα έχουν ξεκινήσει μάθημα καλά έλεγα εγώ έπρεπε να έρθω με την μηχανή. Ναι καλά ακούσατε έφτιαξα την μηχανή μου θα μου πείτε τι είχε ε λοιπόν αφού βαριέμαι να μπω για μάθημα θα σας εξηγήσω. Πριν καμία εβδομάδα ένας ηλίθιος όταν οδηγούσα την μηχανή είχε την φαεινή ιδέα να προσπαθήσει να με προσπεράσει σε ένα στενό δρομάκι με αποτέλεσμα εγώ να πέσω πάνω στο τοίχο και η μια πλευρά της μηχανής να  έχει γδαρθεί.
Τέλος πάντων τι τα λέω τώρα αυτά και νευριάζω και δεν εχω και τσιγάρα μαζί μου δεν πειράζει υγεία θα παίξω κανένα παιχνίδι στο κινητό μου. Η αλήθεια είναι ότι εχω ξεκινήσει το κάπνισμα εδώ και ένα χρόνο περίπου αν και δεν καπνίζω πολύ, μόνο όταν θέλω να ηρεμήσω και να σκεφτώ.

- μισή ώρα αργότερα-

Το κουδούνι για αλλαγή ώρας χτύπησε όποτε κατευθύνομαι προς την τάξη μου. Μπαίνω μέσα και ως συνήθως πολλά άτομα γυρίζουν να με κοιτάξουν τι έγινε ρε παιδιά καραμέλες πουλάω ρωτάω από μέσα μου. Έλεος λίγη διακριτικότητα δεν βλάπτει, τι να πεις Ελλάδα.
Καθηγήτρια: καλημέρα παιδιά σήμερα θα σας χωρίσω σε τετράδες και στο τέλος του μήνα θα πρέπει να μου παραδώσετε μια εργασία. Το θέμα της κάθε ομάδας θα το επιλέξω εγώ ενώ ο βαθμός σας θα αξιολογεί το 50% του βαθμού του τετραμήνου σας. Εντάξει ;;
Όλοι : ναι
Υπέροχα και βαριέμαι να πηγαίνω σε σπίτια άλλων
Καθηγήτρια: λοιπόν η πρώτη ομάδα είναι ο Γιάννης με την Ελένη την Ειρήνη και την Θεοδώρα, η δεύτερη ομάδα είναι... και η τελευταία ομάδα είναι ο Άρης με τον Πέτρο τον Στέφανο και την Λίνα.

Α εντάξει. ΚΑΤΣΕ ΤΙΙΙΙ;; Με έχει βάλει με τα βλαμμένα ή μου φάνηκε
Καθηγήτρια: λοιπόν αυτές είναι οι ομάδες δεν μπορούν να αλλάξουν καθώς τις έχει εγκρίνει και ο διευθυντής όποτε στο διάλειμμα ελάτε να σας δώσω τα θέματα των εργασιών σας.

Την υπόλοιπη ώρα δεν πρόσεχα τίποτα αλλά ποιος νοιάζεται και έφτασε η στιγμή όπου οι τρεις μπαγλαμάδες κατευθύνονται προς το θρανίο μου και εγώ πρέπει να κάνω σοβαρό διάλογο μαζί τους καλύτερα δεν μπορούσα.
Αρ: λοιπόν χοντρέλο σήμερα στις έξι σπιτι μου πάρε και το θέμα της εργασίας.
Λ: θα ερχόμουνα σπίτι σου αν ήξερα που μένεις ξέρεις. Είπα αυθόρμητα και όταν κατάλαβα τι είπα γουρλωσα κάπως τα μάτια μου χωρίς να το καταλάβουν βέβαια αφού κοιτούσα κάτω.
Πέτρος: δες που το φρικιό έβγαλε και γλώσσα. Είπε γελώντας
Αρ: χαχα ναι τεσπα σιγά μην ασχοληθούμε για πολύ ώρα ακόμα με αυτήν. Είπε και σήκωσα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω λάθος κίνηση δεν φοράω φακούς.
Λ: εμ θα μου πεις τελικά που μένεις; Ρώτησα διστακτικά ενώ αυτός είχε επικεντρωθεί στα μάτια μου
Λ: εε Άρη !; Γιουχου εδώ κάλε που ταξιδεύεις
Αρ: α εμ ναι μένω στην οδό... σήμερα στις έξι