𝙰 𝙳𝚒𝚏𝚏𝚎𝚛𝚎𝚗𝚝 𝙻𝚒𝚏𝚎

~Κεφαλαιο 35~

-1 μήνα μετά-

Μεριά Λίνας

Άγγελος: μικρή Μελ ξυπνά έχεις σχολειο
Λ: μμμ καλημερα είπα και άνοιξα τα μάτια μου
Άγγελος: ελα σήκω
Λ: που είναι ο Δήμος;
Άγγελος: πήγε στον φούρνο επειδή ο Άλεξ ήθελε κρουασάν
Λ: αχ Θεέ μου ότι θέλει τον κάνει αυτό το παιδί είπα και σηκώθηκα
Πήγα στο μπάνιο και έπλυνα τα δόντια μου. Πήγα στην ντουλάπα μου και φόρεσα αυτά⬇️

Κατέβηκα κάτω και έφαγα ένα από κρουασάν που είχε φέρει ο Δήμος
Α: μανούλα να σε λωτησω κάτι;
Λ: ναι μικρε μου;
Α: πονάει ακόμα το χελι σου;
Λ: Όχι μωρό μου γιατί;
Α: γιατί σελω να με κανείς μπινια
Λ: θα σε κάνω όταν γυρίσω γιατί τώρα πρέπει να πάω σχολειο εντάξει;
Α: ναιιιι σε ευχαλιστω μανούλα είπε και με αγκάλιασε
Λ: σιγά μωρό μου είπα και του έδωσα ένα φιλάκι
Χαιρέτησα τα παιδιά και βγήκα από το σπιτι
Έβαλα προς στην μηχανή μου και ξεκίνησα για το σχολειο

Στο σχολειο, ύστερα από το συμβάν του τελευταίου κεφαλαίου, τα παιδιά έκαναν σαν να μην συνέβη τίποτα και αυτό με βοήθησε αρκετά. Εκτως από κάποιες μπηχτές που λαμβάνω από την τσουλοπαρεα και την Ξινή την καθηγήτρια.

Έφτασα στο σχολειο και πάρκαρα απέξω την μηχανή μου. Μπήκα στο προαύλιο και πήγα στην πίσω αυλή που με περίμεναν τα παιδιά. Προχώρησα προς το παγκάκι που καθοντουσαν τα παιδιά.
Λ: καλημερα
Όλοι: καλημερα
Καμ: ελα κατσε είπε και μου έδειξε την θέση δίπλα του
Πήγα έκατσα δίπλα του και εκείνος μην χάσει ξάπλωσε πάνω μου
Λ: ρε σήκω ρε ζωον πρωινιάτικα είπα και τα αγόρια γέλασαν
Αρ: εϊ θέλω και εγώ είπε ο Άρης
Λ: Καμ κάνε πιο κει να κάτσει και το ζαβό είπα και ο Καμ έκατσε πιο κει.
Εγώ έκατσα στο κέντρο και ο Άρης δίπλα μου. Ο Καμ ξάπλωσε πάνω στα μπούτια μου και ο Άρης πάνω στο στήθος μου
Πέτρος: εχω δει τσόντα να ξεκινάει έτσι είπε ο Πέτρος και τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια
Στεφ: ρε πας καλα τι λες στην κοπέλα
Πέτρος: τι να κάνω αλήθεια λέω
Αρ: ρε σκάστε να κοιμηθούμε είπε και ξάπλωσε καλύτερα πάνω μου
Λ: δεν πειράζει πετρακο πολλοί τραβάνε μαλακια με αυτόν τον τρόπο είπα και γέλασε με την Στεφ
Στεφ: τα ξέρεις εσυ αυτά
Λ: αμε ξέρεις πόσες φορές εχω πιάσει τα αγόρια να μαλακιζονται; Είπα και γελάσαμε
Πέτρος: τι νέα;
Στεφ: καλα εσυ Λίνα
Λ: καλα αφού χθες όλη την ημέρα όλοι μαζί την περάσαμε
Αρ: μμμ ναι σκάστε λίγο είπε και βολεύτηκε καλύτερα πάνω στο στήθος μου. Τι σκατα μαξιλάρι με βρήκε
Λ: εμ Άρη σήκωσε λίγο το κεφάλι σου του είπα και εκείνος σηκώθηκε και με κοίταξε παράξενα
Αρ: τι έγινε;
Λ: τίποτα είπα και έβαλα το χέρι μου πάνω στο στήθος μου
Λ: ελα ξάπλωσε του είπα
Αρ: τι έγινε;
Λ: τίποτα κάλε όλα καλα
Αρ: Λίνα λεγε τι έγινε είπε κάπως φωναχτά με αποτέλεσμα ο Καμ να ξυπνήσει
Καμ: τι έγινε και φωνάζετε;
Αρ: η Λίνα κάτι επαθε
Λ: δεν έπαθα τίποτα
Αρ: Λίνα λεγε
Καμ: λογικά επειδή είχες ξαπλώσει πάνω στο στήθος της ή θα αισθάνθηκε άβολα ή όπως ξάπλωσες θα την πόνεσες είπε και ξαναξαπλωσε
Αρ: ο συγνώμη Λίνα μου, μου είπε και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο
Γιατί στο μάγουλο;;; Εγώ στο στόμα ήθελα
Λίνα μαζέψου
Οχ ναι σωστά
Λ: σιγά κάλε, ελα ξάπλωσε τώρα του είπα και εκείνος ξάπλωσε
Πέτρος: τι θα κάνουμε μετά;
Αρ: εγώ λέω να πάμε στην πισίνα να κάτσουμε. Μικρή φέρε και τον Άλεξ είπε και μου έκλεισε το μάτι
Λ: οκευ εγώ είμαι μέσα
Καμ: και εγώ
Πέτρος: και εγώ
Στεφ: λείπω εγώ ρε από κάτι τέτοια;
Λ: ρε παιδιά σαν να άργησε να χτυπήσει σήμερα;
Ρώτησα μιας και δεν είχε χτυπήσει ακόμα το κουδουν-
Άκυρο χτύπησε μολις
Καμ: μαρη γκαντεμο από παλιά το είχες αυτό άντε σηκωθείτε να πάμε πάνω είπε και σηκώθηκε
Λ: ε αρουλη ξυπνά είπα στον Άρη καθώς τον σκουντούσα
Αρ: ελα τι έγινε; Σε πονάω; Με ρώτησε και ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλια του
Λ: ελα βλακείες, σήκω χτύπησε το κουδούνι τα παιδιά πήγαν ήδη πάνω, του είπα και σηκώθηκε
Πήγαμε έξω από την τάξη και η καθηγήτρια είχε μπει ήδη μέσα
Χτυπήσαμε την πόρτα και όταν πήραμε το περάστε, μπήκαμε μέσα
Καθηγήτρια: γιατί αργήσατε; Άρη περνά μέσα Λίνα στο γραφείο
Λ: μα τι έκανα;
Καθηγήτρια: άργησες
Αρ: και εγώ άργησα
Λ: δεν πειράζει Άρη άστο είπα και βγήκα από την αίθουσα κοπανόντας δυνατά την πόρτα
Ναι όταν σας έλεγα ότι η καθηγήτρια από τότε που έγινε το σκηνικό με τον ντρεικ, μου πετάει συνέχεια μπηχτές και με φέρνει σε δύσκολη θέση, αυτό εννοούσα
Πήγα στο γραφείο και χτύπησα την πόρτα. Μπήκα μέσα και έκατσα στην καρέκλα απέναντι από τον διευθυντή
Διευθυντής: γεια σου Λίνα μου πάλι εδώ;
Λ: ναι
Διευθυντής: τι έκανες πάλι;
Λ: απλά άργησα δυο λεπτά να ανέβω από την αυλή και η κυρία δεν με άφησε να μπω
Διευθυντής: και γιατί άργησες να ανέβεις από την αυλή;
Λ: γιατί κοιμόταν πάνω μου ο Άρης και τον ξύπνησα. Πήγαμε στην τάξη, χτυπήσαμε και η καθηγήτρια άφησε μόνο τον Άρη να μπει στην τάξη
Διευθυντής: πήγαινε στο μάθημα σου
Λ: μπα δεν με θέλει η συγκεκριμένη καθηγήτρια στο μάθημα της, ειδικά ύστερα από το συμβάν του είπα και κοίταξα κάτω
Διευθυντής: Λίνα, δεν έφταιγες εσυ, εσυ προστάτεψες τόσα άτομα, κράτησες στην ζωή τον διευθυντή του τμήματος της περιοχής, είσαι δυνατό κορίτσι. Όταν σε είχα δει στο νοσοκομείο τότε, αναρωτήθηκα ποσό χρόνων ήσουν. Μετά από λίγο στο δωμάτιο μπήκε ο Νικ και πιάσαμε την κουβέντα. Μόλις έμαθα πως ήσουν μόλις 15, σκέφτηκα πως πολλά κορίτσια στην ηλικία σου θα είχαν ρίξει το παιδί. Το συμβάν που έγινε τις προάλλες, έδειξε στους άλλους ποσό δυνατή είσαι. Τους αντιμετώπισες άψογα και είσαι το πρώτο άτομο το οποίο πάντα όταν πέφτει συνεχίζει να σηκώνεται και να καταφέρνει να στηρίζεται στα πόδια του
Λ: μα όλοι με βλέπουν σαν ένα τέρας, σαν μια άκαρδη δολοφόνο που στρέφω το όπλο σε κάποιον με τόση ευκολία. Αν δεν είχα πληρώσει τώρα θα ήμουν αναμορφωτήριο
Διευθυντής: Λίνα δεν είσαι άκαρδη, όταν πυροβολήσανε τον αστυνόμο, εσυ έσπασες στο ξύλο τον τυπά και όταν σε πυροβόλησαν, εσυ σηκώθηκες και με ένα χέρι κατάφερες να ρίξεις τρεις άνδρες. Έσωσες την ζωή του αστυνομικού. Πιστεύεις δεν τα έμαθα; Ήμουν εκεί και τα άκουσα όλα Λίνα, αν δεν του είχες κάνει την ένεση θα ήταν νεκρός. Μόνο και μόνο αυτό αποδεικνύει πως δεν είσαι άκαρδη. Ξερω πως σχεδόν κανείς δεν έμαθε για την σφαίρα στον ώμο σου, όμως ήταν πολύ γενναίο αυτό που έκανες. Για αυτό τώρα πήγαινε στο μάθημα σου δεν χρειάζεται να παίρνεις τσάμπα απουσίες είπε και σηκώθηκα
Διευθυντής: α και που είσαι δώσε χαιρετίσματα στον Άλεξ
Λ: και εσείς στην κόρη σας είπα και γελάσαμε
Πήγα στην τάξη και χτύπησα την πόρτα. Άκουσα την Ξινή να λέει το γνωστό «περάστε» και μπήκα μέσα
Καθηγήτρια: τι θες Λίνα δεν σου είπα ότι δεν σε θέλω στο μάθημα μου; Πήγαινε στον διευθυντή
Λ: ο διευθυντής με έστειλε εδώ της είπα με θάρρος
Καθηγήτρια: δεν με νοιάζει πήγαινε έξω δεν σε θέλω μέσα στην τάξη μου
Λ: αλήθεια τι πρόβλημα έχετε μαζί μου; Την ρώτησα ενώ προσπαθούσα να κρατήσω την ψυχραιμία μου
Καθηγήτρια: κοπέλα μου είσαι επικίνδυνη τι δεν καταλαβαίνεις;
Λ: ναι έχετε δίκιο. Αλλά πιστέψτε με κάποια στιγμή θα μαθευτεί η αλήθεια και θα καταλάβετε το λάθος σας είπα και πήγα να βγω από την τάξη
Άνοιξα την πόρτα και είδα τον κυρ τολη
Λ: εσείς μου λείπατε τώρα είπα και πήγα να τον προσπεράσω
Κ. Τολης: Λίνα μπορώ να σου μιλήσω;
Λ: τι θέλετε του είπα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου
Κ. Τολης: απλά θέλω να πω ευχαριστώ
Λ: ναι οκ δεν ήταν κάτι είπα
Κ.Δέσποινα: Αποστόλη την βρήκες την κοπέλα;
Κ. Τολης: ναι είπε και η κυρία Δέσποινα μπήκε μέσα στην αίθουσα
Ήρθε γρήγορα και με αγκάλιασε, αλλά εγώ δεν ανταπέδωσα στην αγκαλιά.
Κ.Δέσποινα: σε ευχαριστώ κοπέλα μου. Σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε για να σου το ξεπληρώσουμε
Λ: δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι όλα κομπλέ της είπα και γύρισα για να φύγω
Κ.Τολης: πως πάει η πληγή;
Λ: ποια πληγή;
Κ.Τολης: Λίνα μου είπε ο Αργύρης πως σε πέτυχε σφαίρα
Λ: σιγά μια σφαίρα ήταν, ένα έξτρα τατουάζ, είπα γελώντας και βγήκα τελειως από την αίθουσα
Πήγα στην πίσω αυλή και έβγαλα ένα τσιγάρο να καπνίσω. Το άναψα και πήρα μια τζούρα.
Το κουδούνι για την αλλαγή ώρας, χτύπησε. Πέταξα κάτω το τσιγάρο και το πάτησα με το πόδι μου, πήγα στην τάξη μου μιας και είχα μαθηματικά. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα μέσα. Είδα την Ξινή, τον μαθηματικό και τον διευθυντή
Λ: να μπω;
Διευθυντής: ναι Λίνα περνά είπε και μπήκα μέσα στην αίθουσα. Έκατσα στην θέση μου και έβγαλα έξω ένα τετράδιο.
Διευθυντής: Λίνα εγώ στην τάξη σε έστειλα γιατί ήσουν έξω;
Λ: γιατί η κυρία δεν καταδεχόταν κάποια «επικίνδυνη» στην τάξη της και με ξανά έδιωξε είπα και είδα την κυρία να αλλάζει 15 χρώματα. Τι έγινε φοβηθήκαμε;
Καθηγήτρια: ψέματα λέει
Μαριος: βασικά όντως έτσι έγινε είπε ένας συμμαθητής μου. Όταν στην αρχή μπήκε στην τάξη η κυρία κράτησε μόνο τον Άρη μέσα, ενώ ήρθαν την ίδια ώρα και μετά όταν ξαναήρθε η Λίνα, η κυρία την ξαναεδιωξε είπε και τα παιδιά συμφώνησαν
Διευθυντής: κυρία Καραμάνου(τυχαίο επίθετο) παρακαλώ στο διάλειμμα ελάτε στο γραφείο μου είπε και εκείνη έγνεψε.
Μου έριξε η ηλίθια ένα δολοφονικό και καλα βλέμμα και βγήκε από την τάξη, όπως και ο διευθυντής
Ξεκίνησα να ζωγραφίζω και δεν έδωσα σημασία στο τι μας έλεγε ο μαθηματικός. Ένιωσα ένα σκούντημα και γύρισα να δω τον Κώστα
Λ: τι έγινε;
Κώστας: τι ζωγραφίζεις;
Λ: κανένα σχέδιο για να το κάνω τατουάζ είπα αδιάφορα και του έδειξα το σχέδιο⬇️