𝙰 𝙳𝚒𝚏𝚏𝚎𝚛𝚎𝚗𝚝 𝙻𝚒𝚏𝚎

~Κεφαλαιο 47~

-1 μήνα μετά-

Ποιος άνοιξε τις κουρτίνες πρωι πρωί;
Σηκώθηκα απρόθυμα από το κρεβάτι, αφού ο ύπνος δεν νομίζω να με ξαναπάρει και πήγα να ντυθώ. Αυτήν την μια εβδομάδα δεν έγινε κάτι συναρπαστικό. Με τον Άρη, είμαστε στα καλύτερα μας και αν και έχουμε γυρίσει στο κανονικό μας σχολειο, όλα κυλούν ομαλά. Τα αγόρια στο σπιτι, έχουν χαρεί παρά πολύ με το γεγονός πως εγώ και ο Άρης είμαστε μαζί. Τα Σαββατοκύριακα αποφασίσαμε να κοιμόμαστε μαζί σε ένα σπιτι και ναι δεν μπορώ να ζητήσω κάτι άλλο. Φόρεσα αυτά⬇️

, αφού πήγα πρώτα να πλυθώ και να χτενιστώ. Ναι καλα καταλάβατε το φούτερ το ψείρισα από τον Άρη, αλλά δεν πειράζει.

Την άλλη εβδομάδα, τα σχολεία θα κλείσουν για την ποετοιμασια των πανελληνίων, όποτε εγώ και ο Άρης θα δώσουμε μόνο τελικές εξετάσεις για να πάρουμε το απολυτήριο του λυκείου, αφού κανείς από τους δυο δεν θα δώσει πανελλήνιες. Ο Άρης, θα αναλάβει την εταιρία του κυρίου Γιάννη από τον Σεπτέμβριο και εγώ θα κρατήσω το μαγαζί με τα τατουάζ που εχω. Ίσως ανοίξουμε με τα αγόρια κάποια σχολή μποξ, αλλά δεν ξέρουμε ακόμα. Θέλω να εχω ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια μου, το ίδιο και ο Άρης, έτσι, αν είμαστε πολλές ώρες στην δουλειά και σε σχολές, δεν θα το καταφέρουμε.

Κατέβηκα στην τραπεζαρία του σπιτιού μου και είδα τα αγόρια και τον γιο μου να κάθονται στο τραπέζι. Έδωσα σε όλους από ένα φιλί και τους χαιρέτησα.

Ανέβηκα στην μηχανή μου και ξεκίνησα για το σχολείο. Έκανα μια στάση να πάρω καφέ και μετά όταν έφτασα σχολείο πάρκαρα την μηχανή μου.

Μπήκα στο προαύλιο και κατευθύνθηκα προς το παγκάκι μας
Άρης: καλημέρα μικρή μου είπε και με φίλησε
Λ: καλημέρα μωρό μου. Καλημέρα παιδιά
Καμ+Πέτρος+Στεφ: καλημέρα Λινα
Άρης: τι κανείς σήμερα μωρό μου;
Λ: καλά αν και βαριέμαι να κάνω μάθημα
Άρης: καλα πάμε να κάτσουμε στην τάξη μιας και αρχίζει να ψιχαλίζει