Hapşırık

.

Nereden başlasam bilemiyorum, bunu okuyan olacak mı onu da bilmiyorum ama kısacık bir gelmek istedim buralara. Ne desem boş ama biraz kendimden ve neden buraya dönmediğimden bahsetmek istiyorum.

Ben Ceyda, 18 yaşındayım martta 19 olacağım :) Bu hikayeyi yazarken yaşım çok küçük diye utanıp 3 yaş büyük göstermiştim kendimi üfüwperm Ama şu an rahatça söyleyebilirim yaşımı. Burada saçma sapan birçok kitap yazdım, ama Hapşırık'ın ilk bölümünü yayımladığımda nedense çok umutlu ve heyecanlı uyumuştum üdsğsşel Hayal kurmuştum 100k falan okunur diye. 11m okunmuş hala inanamıyorum neden okuduğunuza ama gerçekten çok teşekkür ederim.

Başlarda yazmaktan aşırı zevk alıyordum aklıma binlerce senaryo geliyordu ve yani yazarken 12-13 yaşındaydım. Ergenliğimin doruk noktalarındaydım ve biraz büyüdükçe yazdıklarımdan hoşnut olmamaya başladım, soğudum kitaptan. Eski bölümlere cringe olmadan bakamıyordum bile. En son 2015'te yazdım ve o sıralar benim psikolojik olarak çöküşte olduğum bir zamandı. Kendimden ve her şeyden nefret ediyordum, hiçbir şeyi hak etmiyormuş hissine kapılıyordum falan. Ve büyüdükçe de iyice yaptıklarımdan tiksinmeye başlamıştım özellikle de çok normal görünen bu kitaptan. Karakterimden uzak şeyler yazıyordum küfürlü konuşma gibi mesela. Aslında çok küçük bir şey ama ben çok büyük bir şeymiş gibi görüyordum. Genel olarak her şeyi gözümde büyüttüğüm için birçok şeyden uzaklaşmak istedim. Tüm isteğim gitmişti zaten ve sizi hiç düşünemeden Wattpad'i sildim. Neredeyse bir yıl geçtikten sonra final bölümü taslağı hazırlamışım, yarısını yazmışım ama ondan da hoşlanmayarak yarım bırakmışım. Şey gibi, benim yazmaya yeteneğim yok ki, hiç güzel yazamıyordum şimdi de yazamıyorum o zaman ben niye yazıyorum? Böyle düşündüğüm için çok 'mantıklı' bir karar vermiş oldum 6 yıl buraya gelmeyerek. Aslında bu 6 yıl boyunca hep aklımdaydınız kendimi suçlu da hissediyordum ama bu kadar zaman geçtikten sonra ne yazabilirdim ki? Öyle oha beklediğimize değmiş bir final diyebileceğiniz bir bölüm yazacak fikrim bile yoktu.

Ama bunların hiçbiri bu kadar bekletmeme karşılık olacak şeyler değil. Arada Wattpad'i açıp acaba yazsam mı bir şey diye düşünüyordum ama o zaman da saçma olur diye bırakıyordum, kaç yıldır yoktum şimdi gelsem insanlar ne düşünür gibi. Aslında keşke yazsaymışım da bu kadar merak etmeseymişsiniz çünkü birçok kişi öldüğüme kesin olarak inanmış, ki haklısınız da. Ben de niye bu kadar ciddiye alıp, buradan uzaklaştım anlamıyorum. Ama psikolojinin ve mental sağlığın çok önemli rol oynadığını söylemek istiyorum sadece çünkü hala mücadele ettiğim bir konu.

Sizi beklettiğim, merak ettirdiğim ve hayal kırıklığına uğrattığım için özür dilerim. Ne desem boş ama umarım beni affedebilirsiniz. Final yazacağımı sanmıyorum, ama belki birkaç öneri verebilirsiniz sizin gönlünüzü almak için ne yapabilirim diye :) 6 yıl geçmiş gönül mü kaldı tabi ama tekrar ve tekrardan çok özür dilerim. Bunun da hiçbir anlamı yok ama elimden özür dilemekten başka hiçbir şey gelmiyor. Sonunda size bir açıklama yapabilecek cesareti buldum kendimde. Bu 6 sene neler olmadı ki Batuhan yani Viniciğim insanlara kendini tanıttı, Irmak'ı seçtiğim kızdan haberim yok ne yapıyor acaba. Hele diğerleri ohoo üsüsösdşş

Amaa şunu söylemek isterim ki, hikayeyi yazdığım tüm o seneler boyunca o kadar güzel zamanlar geçirdim ki, birçok arkadaş elde ettim, herkesin yorumlarını okudum. Saçmalıklarımı sizinle paylaştım ve sizinle büyümüş oldum. Hala burada olan, olmayanlara da çok teşekkür ederim ♡ Hayatımda hiç unutmayacağım bir zaman dilimi bu benim için. Her şey için çok ama çok teşekkür ederim, kendinize iyi bakın. Dünya ben Wattpad'i bırakmadan önce çok güzeldi şimdi neler oldu :( Güvenli ve sağlıcakla kalın. Sizi gerçekten çok seviyorum ama yaptığım her şeyden dolayı yeniden çok ama çok özür dilerim.

BU ARADA EMAIL DOĞRULAMASIYLA İLGİLİ BİR SORUN YAŞADIĞIM İÇİN MESAJ VE YORUMLARINIZA CEVAP VEREMİYORUM, OKUDUĞUMA EMİN OLABİLİRSİNİZ AMA ♡