Hapşırık

20.Bölüm

Canlarım size kötü haberim var.Galinba yine anneannemlere gidicez.Bende bıktım artık ama naparsın?Telafi etmeye çalışçaz kskdkc

°•°•°•°•°•°••°•°•°

Batuhan'ın ne diyeceğini çok fena merak ediyordum.Tam konuşmak için dudaklarını aralamıştı ki Gizem seslendi:

"Irmaaak!Gelsene kızım!"dedi.Ona döndüm. Elimle 'sus'işareti yapıp,geri Batuhanlara döndüm.

"Evet mi hayır mı?"dedi Burak,kollarını göğsünde birleştirerek.Batuhan'a baktım.Boğazını temizleyip,saçlarını arkaya attı.

"Hayır."deyince,kalbimden bir parça koptu gibi oldu.Hayır dedi.Yani bütün düşüncelerim suya düştü.O nottaki şey benim için yazılmış sandım,benim sevinebileceğim şey dediğinde,beni sevdiğini sanmıştım.Ama değilmiş işte.Ağlamamak için kendimi zor tuttum.Gerizekalı bir de öpmüştü beni.

"Hmm."dedi Burak.Arkamı dönüp,yürümeye başladım.Yerde duran poşetleri alıp,ilerledim.Gözümden bir damla yaş düştüğünde hemen sildim.Bahçe kapısına yaklaşmıştım.Gizem beni bekliyordu.Sağ elimdeki poşetleri ona verip,kapıyı açtım ve poşetleri mutfağa koyup,koşa koşa odama girdim.

Ağlama Irmak,ağlama!Bir erkek için mi ağlayacaksın?Boşver ya,bütün erkekler odun biliyorsun.

Ama ağladım işte.Ağlayınca rahatlardım ben.Gizli bölmeme ilerleyip,peçete kutusu ve 5-6 tane çikolata aldım ve yatağa oturdum.Göz yaşlarımın arasından,çikolatalarımı bölüp bölüp,yiyordum.Arada bir peçete alıp,gözlerimi falan siliyordum.İyi ki de makyaj yapmamıştım.

Pencereme yaklaşıp,dışarıya baktım.Batuhan,elleri cebinde ilerliyordu.Şöyle yerden taş bulsamda,camı açıp kafasına atsam,ne iyi olur.Ama nerede taş,nerede bendeki güç?

Taş atmama gerek kalmadı.Daha kötüsü oldu.Kahkaha atmaya başladım.Batuhan'ın kafasına kuş sıçmıştı.Beni dışarıdan gören deli sanardı herhalde.Bir ağlıyorum,bir gülüyorum.

Batuhan,yüzünü buruşturup,koşa koşa içeri girdi ve apartmana girdi ve benimde gülmem kesildi.Derin bir iç çektim.Çikolatamdan büyük bir ısırık alıp,yeniden ağlamaya başladım.Kapım tıklatılıyordu.

"Kim o?"dedim.

"Benim."dedi Gizem."İçeri gel."dedim.Kapı yavaşça açıldı ve Gizem içeri girdi.Kapıyı kapadı ve yatağıma oturdu.

"Ne oldu?"dedi Gizem.Yine her şeyi anlattım.

"Bunun için mi ağlıyorsun?"dedi Gizem.

"Ya,evet.Ama ben ağlayınca rahatlıyorum.,ne yapayım?"dedim ve iki kutu çikolatayı bitirip,diğerini açtım.

"Hmm.Aman,boşver şu salak Batuhan'ı."dedi ve o da çikolatama abandı.

Birlikte bütün çikolataları bitirip,aşağıya indik.Su içip,geri odaya çıktık.Odamda o kadar çikolata var,ice tea var,cips var ama su yok!

Bende düzelmeye başlamıştım.Ağlamam durmuştu mesela.

"Ee,Poyraz'la bir şeyler konuştunuz mu?"dedim. Gizem'in,Poyraz ismini duyunca gözleri parladı.

"I-ıhm.Ya işte,adımı falan sordu.Yaşımı falan.Senin arkadaşın olduğumu biliyor."dedi.Devam et dercesine kafamı salladım.O da derin bir nefes alıp,bana baktı."Telefon numaramı istedi."deyince ayağa kalktım.

"Sen de verdin mi?"dedim.Gizem kıkırdayıp,kafasını yukarı aşağı salladî.Bense ciddiydim ve hayretler içerisindeydim."Yeni tanıdığın bir kişiye numaranı mı veriyorsun?!"dedim.Gizem'in gülüşü yüzünden silindi.