2. Bölüm

453 8 6
                                        

Kitabım beklediğimden daha çok okunuyor ama hiç yorum yapmıyorsun. Benim sizin fikir ve görüşlerinize ihtiyacım var. Hadi size iyi okumalar. Umarım bölümü beğenirsiniz. Bol yorumlu bir bölüm bekliyorum.

Filiz Teyze'yle on dakikadır yemeklerin gelmesini bekliyorduk. Gerçekten çok acıkmıştım ama bir yandan da iyi oluyordu beklemek. Filiz Teyze annemle konuşuyor ve onu güldürmeyi başarıyordu. Annem inatçı bir kadındı bunu da bir şekilde atlatacaktık.

Lara'nın babası, Lara daha doğmadan önce terk etmişti onları. Hatta annem Lara'dan önce babasının bir çocuğu daha olduğunu öğrendiklerini anlatmıştı ama onu hiç görmedim, Lara da görmedi. Filiz Teyze o zamanlar çok kötüydü. Başka bir kadın için  terk edilmek onu çok üzmüştü.

Kim olsa üzülürdü.

Zamanla Lara sayesinde her şeyi unutmayı başarmıştı. Lara için yaşıyordu. Biz şimdi annemle nasılsak, onlar senelerdir öyleydi. Bizim için fazla zor olmayacaktı bunu atlatmak. Yanımızda Lara ve Filiz Teyze olduğu sürece.

Ben yaşadıklarımızı düşünürken yemekler geldi. Hemen yemeye başladım. Annem bana, beni yiyecek gibi bakıyordu.  

''Kızım yavaş yesene boğulcaksın'' dedi annem. Gülüyordu. Onu güldürebileceğimi daha önce söyleselerdi boğulana kadar yemek yerdim valla. Yaa ne yapayım ama?? Her şey onun için...

''Anne, çok acıktım ne yapabilirim. Asıl böyle yemezsem açlıktan ölücem.'' dedim ben de. Bunu söylerken gülmüştüm. İster istemez.

Bir anda herkes gülmeye başladı. Annem de. Çok mutluyduk. Güzel bir gündü. Evden, anılardan uzaklaşmak iyi gelmişti hepimize.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hepimiz yemeklerimizi bitirdikten sonra yakındaki bir alışveriş merkezine gittik. Her yer AVM zaten.

Film seçmeye çalışıyorduk ve ben romantik bir fime kesinlikle girmememiz gerektiğini düşünüyordum. Lara da bana katıldı. Annemin acısı daha tazeykenonu üzmek istemezim. Geçmişi falan hatırlardı belki. Her ne yaşadılarsa...

Süper komik bir filmi seçtik. Onu gerçekten çok merak ediyordum. Uzun zamandır vizyona girmesini bekliyordum. On dakika sonra başlayacaktı. Anneleri filmin olduğu salona yolladıktan sonra ben ve Lara yiyecek bir şeyler aldık. Hiç doymuyoruz ki. Ama nasıl oluyorsa çok zayıf kalmayı da başarıyoruz.

Film tam başlamak üzereydi ki aklıma kahve almadığım geldi. Uzun zamandır kahve içmiyordum. Başımın ağrımasını bahane edip kahve almaya gittiğimi söyledim ve salondan çıktım.

Dışarı çıkmamla kendimi yerde bulmam bir oldu. Üstümde biri vardı. Çarptığım kişinin kim olduğunu görmek için yüzüne bakmaya çalıştım ama başımda hissettiğim ağrıyla hemen vazgeçtim. Başımı yere çok sert çarpmıştım. Yüzünü göremememe rağmen bir erkek olduğunu anlamıştım. O benden önce davrandı ve ayağa kalktı zaten üstüme düşmüştü, bu yetmezmiş gibi bir de sesimi çıkarmamış sanki üstümde durmasını istiyor gibi ezik durumuna düşmüştüm.

Beni yerden kaldırmasını bekledim ama erkek işte hepsi aynı. Öküz!!! Ama bunun insan olması normal olmazdı ki. Diğer erkeklere haksızlık.

Ayyy ama çok yakışıklı...

Sonunda elini uzattı ve kalkmam için yardım etti. Aslında öküz gibi çekti desek daha doğru olur. Ama yine de yerim ben onu, çok tatlı.

Bir yanım ne kadar tatlı olduğunu söylerken diğer yanım onun yüzünden düştün diyor 'sakin ol Duru sakin'.

A.Ş.K.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin