A.Ş.K.

8. Bölüm

Yanındaki kız kimdi?!
Ben onun neyiydim ki??
Onun için, üzerine düştüğü, asansörde kaldığı ve odasında uyuttuğu, tamamen tesadüfle karşılaştığı biri miydim ben?
Ona bir şeyi soramazdım ki, öyle bir hakkım yoktu.
Belki sevgilisiyle gelmişti buraya. Ama o zaman beni odasına nasıl almıştı. Ben olsam çekinirdim.
Her şey o kadar karışıktı ki...
Emir ve kızın bana biraz daha yaklaşmaya başladığını görünce kendime geldim ve sakin davranmaya çalıştım. Kendisini bir şey sanmamalıydı. Gülümsediğim sırada Emir'in kızın kulağına bir şey fısıldadığını gördüm. Yakından bakınca ne kadar da benziyorlardı.
"Merhaba, nasılsın Duru?"dedi konuşmayı başlatarak. Ne dememi bekliyordu. 'Mükemmelim, seni görüm daha iyi oldum' falan mı? Mecburen bir cevap verdim. "İyiyim sen nasılsın? ", "İyiii!"dedi umursamazca.
Emir'in elimdekilere bakmasıyla kardeşinin kıyafetlerini ona uzattım. Eline aldığı gibi yanındaki kıza verdi.
Ama bana kardeşinin olduğunu söylemişti!! Tekrar gülünsemeye çalıştım ve "Teşekkür ederim." dedim. Hemen cevap verdi.
"Önemli değil ama bana değil ona teşekkür et."
Böyle söylemesine inanamıştım. Sevgilisine teşekkür etmemi mi istiyordu? Anlamaz gözlerle bakınca yine konuşmaya başladı.
"Afedersin ben seni tanıştırmayı unuttum. Bu kardeşim Sude."
Ne yani ben boşuna mı o kadar üzüldüm!?!
O anki şaşkınlığımla ne yapacağımı şaşırmıştım. Bekledim. Konuşmasını, bir şey yapmasını. Sonra Sude bana elini uzattı. Ben de uzattım.
"Adım Duru. Emir' in arkadaşıyım."
"Memnun oldum"
"Ben de" dedim ve gülümsedim. Şimdilik aramı iyi tutmak iyiydi galiba. Orada durmanın garip olacağını düşündüm.
"Şeyyy ben aşağıya inicem. Sonra görüşürüz."dedim. Vedalaştık ve ayrıldık.
Asansöre gittim ve dördüncü kata bastım. Geldiğimde kapı açıldı ve dışarı çıktım. Odaya doğru yürürken koridorun sonunda birinin konuştuğunu duydum. Tam ilerleyecektim ki ses cok tanıdık geldi. Yarın buluşacaklarını duydum. Ama tamam diyen kızın kim olduğunu anlamam biraz geç olmuştu.
Lara...