Ay Işığı

Beklenmedik

...

Yaptıklarını idrak edip paniğe kapıldı.
Durmadan söyleniyordu ellerini ince telli saçlarına geçirdi ve düşünmeye başladı.

"Bu nasıl olabildi , ne zaman bu kadar vahşileştim,  bu ben olamam , şimdi ne yapacağım..."

Kendime geldiğimde cesedi benim her dönüştüğümde ya da sinirlendiğimde koşmak için geldiğim yan tarafta bulunan ormana sürüklemeye başladı.
Yaklaşmaya başladım ama beni fark edemeyecek kadar paniklemişti.

Ormanda biraz sürükledi cesedi fakat beni gördü ve eski haline dönen iri ela gözleri olabilecekmiş gibi daha fazla açıldı ve şaşkınlığını atıp cesedi bıraktığı gibi koşmaya başladı.

Peşinden koşuyordum ama çok hızlıydı oysa ki ben bir kurdum insan formunda biraz daha yavaş olmam önemli değil bu kız nasıl böyle koşabilirdi?

Canı pahasına benden kaçıyordu ki kolunu ağacın dalına sürtmesiyle derin bir yara almıştı bembeyaz teninde kırmızılık belirtmeye başladı ama bir taraftan da yarası kapanıyordu. Nasıl olabilirdi insan değil miydi bu kız?

Bu şekilde onu yakalayamayacağım bariz belliydi , dönüşmem lazımdı .

Yoğun odak istiyordu bu . Ağaçların arkasına geçtip kıyafetlerimi bir kenara koydum ve sonra odaklandım.
...

Dönüşmüş fazla uzaklaşmadan açık bir alanda onu yakalamayı başarmıştım bile . Beni gördüğünde yüzünde oluşan ifade unutmak istemeyeceğim türdendi.

Biraz daha ilerledik ve köşeye sıkıştı biraz kan kaybettiği için de bitkin düşmüştü. Onu yakaladım.
Kokusunu almaya çalıştığımda afallamıştım.

Neydi bu kız...

YORUMLARINIZI BEKLİYORUM:)