Ay Işığı

İstemsiz

Bilinmezlik içerisindeydim. Neydi bu son yaşadıklarım? Anlam veremiyordum kafamda ise biri sürü cevap bekleyen soru vardı ancak bunlara ben cevap veremezdim cevap bulamazdım peki kim cevap verecekti? Daha böyle ne kadar devam edecekti? Kafamdaki uğultular ne zaman bitecekti?
Hayatıma bu geceden sonra ,son yaptıklarımdan sonra nasıl devam edebilecektim?
Neden en ufak bir sesi bile duyuyordum?
Ve şimdiki asıl sorunum tanımadığım üstelik içimi ürperten altın sarısı gözlere sahip bu adam kimdi? Neden gözlerini üzerimden çekmiyordu? Bana zarar verir miydi?

Karşımdaki iri yarı ve yakışıklı beyfendiye bakıyordum. Çünkü gözlerini üzerimden çekmeyip beni ona bakmaya zorluyordu .

Bir süre daha bakışmaya devam ettik . Konuşmak gibi bir niyeti yok galiba diye düşünürken yanında bulunduğu merdivenlerden uzaklaşarak yanıma gelmeye başladı. Adımları önümde son bulduğunda aramızda 2 adımlık mesafe vardı ve gözlerini gözlerimden ayırmamıştı.

"Kimsin sen?"

Gözlerimi kaçırdım. Ve sordum.
"Ne işim var burada?"

"Seni gördüm . O adamı neden öldürmek istedin?"

Böyle söyleyince gözümün önüne yaşananlar geldi.

....
Olayın yaşandığı gece

Çalıştığım kafeden çıkmış eve doğru gidiyordum zaten saat 22.00 olmuştu işimin geç bitmesinden dolayı büyükannem hep söylenip dururdu .
22 yaşındayım hem üniversite okuyor hem de çalışıyordum. Bu yaşıma kadar bana büyükannem bakmıştı annem ve babamı çok küçükken trafik kazasında kaybettim. En azından büyükannem öyle söylüyor . Tuhaf bir kadın büyükannem bazen tavırları beni ürkütüyor. Beni bu yaşıma kadar hep korumaya çalıştı . Asla gizli bir iş çeviremezdim arkasından hep anlardı. Hep birden ortaya çıkar birden kaybolurdu tuhaftır işte anlam veremem pek.

Eve varmama iki sokak kalmıştı. Biraz ıssız sapa ve ormanın yanında bir mahalleydi bizim buralar. Hızlı olmaya çalışıyordum gerçekten korkuyordum bu mahalleden. Adımlarımı artarda hızlı bir şekilde atarken yan taraftan yayvan bir kahkaha duydum .
"Tanrım lütfen tahmin ettiğim şey olmasın."

" Bakın burada kim varmış küçük bir kız. Annen sana buralarda dolaşma demedi mi küçük? "

Cevap vermeden ilerlemeye devam ettim daha da hızlıydı adımlarım ama yalpalayarak koşmaya başlamıştı peşimden. Yan tarafta bulunan ormanlığa girmeyi düşündüm ama sonra vazgeçtim durumu daha da zora sokardım.

" Korkma bebek sadece eğlenicez gel buraya kaçma küçük."

Yalpalayarak yere düşmüştüm. Dizlerim ve ellerim acımıştı üstelik. Neden bilmiyorum ama sinirlenmiştim öfkem giderek artarken sarhoş pislik yanımda bitmişti. Kolumdan tutarak beni havaya çekti. Bir eliyle saçlarımı kulağımın arkasına çekip

" Çok güzelmişsin yavrum gel bakalım kollarıma." Dedikten sonra yanağımı okşayan eliyle içimdeki öfke fırtınası galip geldi ve her şey aniden gelişti.
Kendimi durdurmadım neden yaptığımı da anlamamıştım zaten fakat korkarım ki bu yaptığım bana büyük bir haz vermiş daha fazlasını istemiştim ,durmadım. Tüm kanı vücudundan boşaltıncaya kadar bırakmadım .
....

VOTE VERİP YORUMLARDA DÜŞÜNCE BELİRTİP DESTEK VERİRSENİZ SEVİNİRİM