ကြောက်တယ်။ ကျွန်တော်ကြောက်တယ်လေ Daddyရဲ့။ ဘာကိုဘယ်လိုကြောက်မှန်းမသိပေမယ့် ကြောက်နေမိတာတော့ အမှန်ပဲ။
Daddyလက်ကို ကိုင်ထားမိတဲ့ ကျွန်တော့်လက်တွေကလည်း ပိုမိုတင်းကျပ်လို့ ချွေးစေးတွေလည်း ထွက်နေပြီ။ ကျွန်တော့်ဒူးတွေ မခိုင်တော့ဘူး။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း တုန်နေပြီ။
" Daddy. "
Daddyကို ခေါ်လိုက်တဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့အသံက သိသိသာသာကို တုန်ခါနေသည်ကို သတိထားမိသည်။
" မျက်လုံးမှိတ်ထား ရှေရီ။ ဘာကိုမှ မကြည့်နဲ့။ "
Daddyက ကျွန်တော့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းရင်း ပြောလာသည်။ ရင်ခွင်မှာ မျက်နှာအပ်လို့ Daddyခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းကျပ်နေအောင် ဖက်ထားလိုက်မိသည်။
" ရှေရီ။ ကိုယ့်ကိုယုံလား။ "
ရုတ်တရက်ကြီး မေးလာတဲ့ Daddyက ထူးဆန်းခြင်းများစွာနဲ့။ ဒီအခန်းထဲက မြန်မြန်ထွက်ရအောင်လေဗျာ။
" ကိုယ့်ကို ဖြေပါဦးကွာ။ "
အဖြေပြန်မလာသောအခါ ထပ်မေးပြန်သည်။ အသံမထွက်ဘဲ ခေါင်းသာငြိမ့်လိုက်သည်။
" အင်း။ ကိုယ့်ကိုယုံတယ်ဆိုရင် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့။ "
ရင်ခွင်ထဲက ကျွန်တော့်ရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်၍ ပြောလာသည့် Daddy ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က ဘာများလဲ ကျွန်တော်သိချင်သည်။
" ကျွန် ကျွန်တော် ကြောက်တယ် Daddy. "
" မင်းပဲ ကိုယ့်ကိုယုံတယ်ဆို။ မင်းဘေးမှာ ကိုယ်ရှိနေတယ်။ နောက်ပြီး မင်းလက်ကိုလည်း ကိုင်ထားတယ်လေ။ ဒါကိုတောင် ကြောက်နေတုန်းလား ရှေရီ။ "
ဘေးမှာ Daddyတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာကို ကြောက်နေရလားဆိုတော့ ကြောက်ပါတယ်။ သတ္တိရှိရှိရင်ဆိုင်တယ်ဆိုတာ အပြောသာလွယ်တာ။ လက်တွေ့ကျ သိပ်ခက်တာ။
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်ရင်ဆိုင်မယ် Daddy. မှိတ်ကာထားသော မျက်လုံးတစ်စုံကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ ဖွင့်လိုက်မိသည်။
YOU ARE READING
Falling Leaves To Their Roots
FanfictionThe leaves of the tree always return to their roots.
