06

5.1K 183 82
                                    

## ★ 𝐇𝐎𝐎𝐃𝐈𝐄 : yeah killing people is my duty and it's normal
私はあなたに自分自身を失った (@^◡^)

## ★ 𝐇𝐎𝐎𝐃𝐈𝐄 : yeah killing people is my duty and it's normal私はあなたに自分自身を失った (@^◡^)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

[!?!] 𖦹 takıntılı takipçi






Uzun süredir sadece uyuyan bedenine bakan Hoodie düşündü. Sana harika bir ölüm verebilirdi ve ölümünden bile kendi sorumlu olmak isterdi. Bu yüzden dışarıda ki diğer hayatında ölmediğinden her zaman emin olmalıydı. Görevlerden zaman buldukça sadece gelip izler ve takip ederdi. Ama notlara başladığı zaman bu fazlaca berabat etti. Onu umursamadın bile. Çevrende yok olan arkadaşların için polise gittin ve geri kalan gün sadece uyudun. Sinirlendi, korktuğunu görmek isterdi ve en azından korkmasan bile onun kurallarına uymanı felan bekliyordu. Ve sen evet tanımadığın o katille inatlaşıyordun. Canına susamış bir kurban. İşler onun için kötü olduğunda o gün seni almak için oradaydı. Koltuğunda oturmuş ve nefes seslerini dinliyordu. Ortamın sıcaklığı ve nefes seslerin hoş olabilirdi. Kendince onunla her inatlaştığında sana ceza verdiğini düşündü. Asla öldürmek istemezdi ama bu konuda katı ve acımasız olacaktı. Bunun için yeni hayatına alış veya alışma sevgi yok, huzur yok, sıcak bir uyku yok. Belki daha sonra sadece evin içinde dolaşmana izin verebilirdi, izin istediğin müddetçe. Yavaşça uyuyan bedenine yaklaşıp onu kollarının arasına aldığında sırıttı.

"İlaç kesinlikle işe yaramış."

Normal bir şekilde sanki sana zarar vermeyecekmiş gibi geldiği yerden şuan seni yeni hayatına götürüyordu. Bir katil ve evet bazen sadece bir aile kurmak isteyebilir bu onun hakkı. Canlı veya cansız ne önemi var bir kişiye yıllarca bağlı kalabilir. Aslında her zaman sıradan insanlar hakkındaki düşüncesi şu oldu onlar sadık kalamayan, aldatan, bırakan, gelecek vaad etmeyen boş ilişkilerdi. Herkes birbirleriyle sevişir ve bunun özel olması gerekirken aslında ilişkilerde hep üçüncü şahıs olurdu. Ama kendi gibi insanlar bu hisleri zaten zor hissettiği gibi öylece bir kenara koyamazlardı. Evet normal değil ve sağlıklı değil ama özel olan şeyler sıradan insanlarla yaşanamaz. -ne diyorum ben? -

O gün sadece uyuyan sana bir şeyler anlattı eğer onu dinlersen ne olacak ve kaçmaya çalışırsan seni öldürmeyeceğinden çekinmediğini anlattı. Bunları bir daha tekrar edeceğini sanmıyorum. Sonuç olarak ona geldiğin an bu kuralları ,daha önce yazan notları,
reddetmiştin. Bunlara uymayı bilmen gerekti. Yeni odana bedenini bırakıp onu bağladığından emin olduğunda soğuk bakışla etrafı taradı. Sana bir gelecek vaad edebilirdi sen istersen ama ne kadar uzun süreceğini o değil sen belirlerdin sonuçta öldükten sonra bile sana saygı duyacak ve bağlı kalacaktı.

Uyanmanı beklemek yerine gidip bir kaç bir şey yapmayı tercih ederdi. Ve tam yanına bir not bırakarak dışarı çıktı.







Uyandığında farklı bir koku burnuna dolduğu an olduğun durumun farkına yeni varıyordun. Zincirlenmiş gözlerine şaşkınlıkla bakarken masada duran not gözüne çarptı. Kısıtlı hareket imkanınla kağıt parçasını alıp okumaya başladın.

"Sonunda!!!
Yolun sonu tatlım,
Oyun oynama sırası bende.
Merhamet edeceğimi sanmıyorum."

Gözlerinle okuduğun cümleyi idrak edebilmek için tekrar başlayacakken kapı kilidinin açılma sesi kulaklarına dolmuştu.
Ve ayak sesleri şuan senin kapına geliyordu.








Evet kısa bir bölüm sonu daha.
Biliyorum çok çok çok kısa qkshwkxbkwjw
Ama bölümü uzatmak istemedim sonra sıkıyor diye. Bence öyle oluyor, ne uzun olacak ne de kısa.

Her neyse bu bölüm hakkındaki düşüncelerinizi duymaktan mutlu olurum. <3.

Ve medyayı görmek çok zor yanlışıkla fazla karanlık oldu ya kusura bakmayın.

❝𝐂𝐑𝐄𝐄𝐏𝐘𝑃𝐴𝑆𝑇𝐴 𝘤.𝘳𝘢𝘻𝘺/𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳❞   Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin