11

4.3K 167 153
                                    

## ★ 𝐓𝐈𝐂𝐂𝐈 𝐓𝐎𝐁𝐘 : Don't be naive enough to think you can escape from me
私はあなたにキスしたい、まああなた (˵ˊᯅˋ˵)

## ★ 𝐓𝐈𝐂𝐂𝐈 𝐓𝐎𝐁𝐘 : Don't be naive enough to think you can escape from me私はあなたにキスしたい、まああなた (˵ˊᯅˋ˵)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

[!?!] 𖦹 yandere teması

Eve doğru uzayan yolda uykulu gözlerini ovuştururken bedenin bir anda dengesini kaybetti. Yanda bulunan duvardan destek alıp kendine gelince durdun. Üst üste geceleri uyuyamaz hale gelmiştin. Birileri apartmana giriyor ve kapını çalıyordu. Durumu polise bildirdiğinde kimseyi bulamamışlardı.

Önünde hâlâ uzun bir yol vardı. Yavaş yavaş ilerlerken sürekli etrafını kontrol ediyordun. Son zamanda bu olayları yaşadığın için korkunç hissediyordun. Aileni aradığın zaman meşgullerdi ve daha sonra ulaşamamıştın. Bu dünden beri devam ediyordu. Eve gidince onları aramaya karar verdin. Yolda oyalanarak tanıdık mahalleye gelince ışıkların yandığı odana baktın. Onları açık bırakmadığına çok emindin. Tekrar sönen ışıklarla ağzını araladın.

"Ha?!"

Binaya ilerleme konusunda arada kalsanda eve girmek için yürümeye başlamıştın. Sessizce kapıdan içeri süzülüp dairenin önüne geldiğinde durdun. Telefonla polislere haber verip içeriye girmek için hazırlanıyordun. O piskopat kimse bu sefer kaçamazdı. Kapı sessizce aralanırken içeriyi dinledin ve görebileceğin alanı kısaca taradın kimse yoktu. İçeri girip kapıyı kapatmadan ilerlemeye başladın. Solana baktığın da hiçbir şey görmedin. Buna diğer odalarda dahil. Odanın kapısı sonuna kadar açıktı ve dolabın açıkça karıştırılmıştı. Odana bir kez daha bakmaya karar verirken dış kapının çarpma sesiyle ürktün. Döndüğünde kimse yoktu kapıda. Koşarak delikten baktın ve kapıyı açtın. O her kimse evinden dışarı mı çıkmıştı. Arka tarafta kilerden sesler gelmeye başladı daha fazla evde duramayacağını anlayıp açık kapından apartman girişine koştun. Dışarıya kendini zar zor attığında eğilip nefeslendin. Önündeki ayakları gördüğünde gözlerin şaşkınlıkla açıldı. Karanlıkla bütünleşmiş bedenede gözelerin yavaşça yukarıya doğru çıkıyordu. Yüzü maskeli adam elindeki balta ile arkasında ki arabaya yaslanmış sana bakıyordu.

"İnemem fazla uzun sürdü."

Çok net ve soğuk çıkan sesle baltaya odaklandın. Bağıramazdın ama neden kimse ortalarda yoktu hâlâ? Yutkundun bir şey demeden yerde yavaşça duvara süründün.

"Üsteki cesetlere de bakmamıştın oysa? Bu kadar oyalanmanın sebebi ne?"

Cesetler dediğinde yüzüne baktın. Kimin cesetlerinden bahsediyordu. Bir katil ve şuan seni de öldürmeyi planlıyorsa? Yine de kaçmak için harika bir alana sahip değildin. Buradan koştuğun an arkandan sırtına saplanan baltayı hayal edebilecek kadar fazla düşündün.

"N-ne?"

Fısıltı şeklinde diyebilmiştin sadece. Sonunda hareket eden Toby yavaşça sana yaklaştı.

"Bir anlaşma yapabilir ya- yapabilir miyiz?"

Aniden değişen ses tonu, ruh hali ve kekeleyerek konuşması karşısında gerildin. Az önceki ortamda bulunan kötü hisler daha da arttı. Bir katil ve o şimdi sevecen mi olmaya çalışıyor? Kekelemesi konusunda bu sanki her zaman kekeleyerek konuşan biri gibiydi. Tikleri bu garipti. Yüzüne yakın olması daha garip. Kafanı salladın ve başını yere eğip sessizce diyeceklerini bekledin.

"Sen sessiz olup benimle geleceksin."
"Sa- s sana zarar vermeyeceğim. Bunu bende istemem. Ca- canlı halin daha iyi olurdu."

Yanaklarında sert elleri hissedince yok olmak istedin. Aklına çeşit çeşit ölüm senaryoları gelirken şuan da Tanrıdan onun merhametiyle bir ölüm istedin. Bu adam ne saçmalıyordu? Elleri bacaklarının altına kayarken havalandın yine de bir şey yapamadın. Arabaya doğru ilerlerken kapıyı açıp seni içeriye yerleştirdi. Dönüp yerdeki şeyleri bagaja koymak için ilerlerken aniden gelen cesaretle koşmaya başladın. Binaların arasında gözden kaybolmayı umarak bir sporcu kadar hızlı koşmak için çabaladın. Beline uzanan kolları hissettiğin de onlardan kurtulmak için kendini ileri doğru ittin. Ayağını burkup düştüğünde. Ağlamak istedin yine de bunu yapamayacak kadar korkuyordun. Kollar seni ayağa kaldırdığında çığlık atmamak için çok direndin. Yine ağzından çıkan iniltileri durduramadım. Boğazının etrafında hissettiğin elle gözlerini açtın.

"Evde. E-evimize gidelim. Seninle orada ilgilenmek istiyorum. Daha fazla aletim var ve konfor alanımda daha s-sonra seni tedavi etmek için gerekli şeyler bulabiliriz. Yine de bezler ve ilaçar yeterli olmayabilir."

Kısık sesle bunları yüzüne karşı söylemişti. Her cümlenin sonunda yüzüne karşı verilen sıcak nefes daha da yakmaya başlamıştı. Aynı anda vücudunun her tarafı sanki yanıyormuş gibiydi. Her ne kadar soğuk rüzgar seni sarsada. Kollarından tutup seni çekerken bağırdın. Ağzından kaçan istemsiz çığlıkla ellerini ağzına kapattın ve nefes bile almak istemedin. O adam seni kötü bir şekilde parçalara ayırabilirdi. Dönüp sana baktığında tısladı.

"Sana yürümek konusunda yardım etmeyeceğim o çeneni kapa ve sonuçlarına katlan."

Arabanın oraya kadar hissettiğin acı sadece minicik bir şeydi. Evde olacakları ve sözlerini unutamıyordun. Fazlaca alete sahip olduğunu söyledi. Birilerini öldürdü ve sıra sende.

Yine de o günden sonra hiçbir şey harika değildi. Minik bir eş rolünü oynamak için çok uğraştın. Her temasta ağlamamak için fazlaca uğraşıyordun. Ondan nefret ettiğini söylememek için dudaklarını ısırıyordun. Bunun yüzünden neredeyse mahvolmuştu ve diğer her şeyin yanında bunun acısı çok hafifti. Toby bunun için kriz geçirmiş ve sana dokunmak konusunda sadece hakkı olan tek kişi olduğunu geveleyip ilk günkü odada seni yaralar içinde kitlemişti. Parçalanmış kanlı üstünle ve mükemmel sarılmış sargılarınla iyileşmek için bu odada bekliyordun. Kanlı mikrop dolu odada. Günlük öğünlerin hiç vakit geçmeden geliyordu. Onu sinirlendirmediğinde bazen cidden farklı oluyordu, sorun şu sinirlendirmek için bir şey yapmasanda onu sirnilendirmen. Zamanla bir şeyleri öğrendin ve alıştın. Aklını sorguladığın adam herkesten daha akılıllıydı ama sorunun ne olduğunu çözemedin. Ruh halleri sürekli değişiyordu. Bazen sana sarılıp sadece ağlar ve kendine kızardı. Ablasından sana bahsetmiş ve seni asla kaybetmek istemediğini söylemişti.

Toby herkesten daha akıllı.
Ya daha deliyse ve artık sende onun gibi olduğun için sana öyle geliyorsa?

Onun için üzüldüğünde ve daha durulmuş gerçekten sıcak hislerinle ona yaklaşmaya başladın.

Toby cidden herkesten daha zeki. Ve elindeki özelliklerini nasıl kullanması gerektiğini iyi biliyor.
Aptallaşan tek kişi sensin.

Onun aptal aşık kızı. Değil mi ?

★ Merhaba tatlı okuyucularım.

Sınavlarım biteli 1 2 hafta oldu ve haftaya yine sınava gireceğim. Bu yüzden yazmak konusunda aklıma pek bir fikir gelmedi. Bir de tekrardan instagram yükleyip fan acc açtığım için buraya da özen gösteremedim. Yinede biliyorum ki bırakamayacağım tek şey wattpad. Çünkü daha ilk günden sayfa için hevesim kaçtı :") temamı bile hazırlamıştım oysa. İstekler var ve ben onları yazmaya devam edeceğim.

Jeff the killer
Red angel
Nathan

Aklımda kalanlar bunlar farklı varsa yazarsızını. Dediğim gibi özel istek gelmeden bir kaç bölüm de ben atacağım onun dışında istek gelmeden bölüm güncellemesi yapmayacağım.

❝𝐂𝐑𝐄𝐄𝐏𝐘𝑃𝐴𝑆𝑇𝐴 𝘤.𝘳𝘢𝘻𝘺/𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳❞   Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin