25

31.9K 2.2K 831
                                    

Bugünki 2. bölümün ve sınır geçilmeden yayımlamamın hatrına her satırda yorum görmek istiyorum canlarım 💜

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Sare Demirdağ

Yüzü mosmor olmuş halde bana bakan kadını görmek gerçekten zevkliydi.

Hafif (!) bağırmamla birçok kişi bu tarafa dönmüştü.

Aptal ne vardı koşa koşa kaçacak. İnsan eti yiyoruz sanki. Doğru düzgün dinlesene bir.

"Siz Baran beyin neyi oluyorsunuz?"

Siz! Vay küçük hanımdan nerelere geldik.

"Kardeşiyim"

Bu sefer ikinci bir şoka girmişti. Doğal aslında bende yeni öğrenmiştim.

"Kkusura bakmayın efendim"

Kekeledi mi o?

Her neyse. Bir an önce kendimi koruma altına almam gerekiyordu.

Berk ve adamları her an buraya gelebilirler.

"Görüşebilir miyim artık?"

Sesim aceleci çıkıyordu. Belli ki bugünden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Ondan zaten kalbimin bu denli atması.

"Baran bey burada yok "

Ya kadın madem öyle sabahtan beri sen beni neden oyalıyorsun.

Peki ben ne yapacaktım şimdi?

"Serpil ne oluyor?"

Arkadan uzun ve iri yapılı biri geliyordu.

Soğuk bakışlı ve garip birine benziyordu.

Daha beni görmemişti.
Bedenim duvarın arkasında kalıyordu.

"Barlas bey şey Sare hanım gelmişte"

Birkaç adım atarak beni görebileceği bir yere geldi.
Şaşkınlıkla yüzüme döndü. Önce belirli bir süre şokta kaldı.
Bu demek oluyordu ki beni biliyordu.

"Tamam Serpil ben ilgilenirim"

Serpil denilen kadın Karşımdaki adama bakıp tebessüm ediyordu.
Barlas yüz vermeyince hızlı adımlarla uzaklaştı.

Bir süre daha yüzüme bakakaldı daha sonra sırtımdaki çantaya baktı.

"Gel yukarı çıkalım"

Hala şoktan çıkmış gibi görünmüyordu.

Aslında peşinden gitmek ne kadar akıllıcaydı bilmiyorum. Sadece Baran Demirdağ 'ın fotoğrafını görmüştüm.

Bu da kimdi?

Hala adım atmadığımı görünce kendini açıklama gereği hissetti herhalde.

"Bak ben Baran abinin sağ koluyum. Ona bir hayat bir de can borcum var. Bu yüzden onun canına ihanet etmem"

Peşinden gitmeye başladım. Zaten başka şansım da yoktu.

23. Kata çıkasıya kadar sürekli telefondan birine ulaşmaya çalışıyorduk.

Ne kadar "asansördeyiz ya hani" demek istesem de sustum.

SARE (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin