SARE (Tamamlandı)

32

Sare Demirdağ

"Berk ne işin var senin burada?"

Hızlı adımlarla yanıma geldi. Elimden düşen kıyafetler tam ayaklarımın üzerine düşmüştü.

"Bağırma güzelim sakın"

Gözlerinin altı morarmıştı ve çok yorgun gözüküyordu. Aynı şekilde o da beni inceliyordu. Eli saçlarıma gitti. Aniden yaptığı hareket yüzünden tepkisiz kaldım.

"Sare'm"

Acı çekermişcesine yüzüme bakıyordu.

"İçtin mi o çayı?"

Çok aceleciydi daha önce böyle görmemiştim onu.

"Sare o kadının getirdiği bitki çayından hiç içtin mi?"

Komodinin üzerindeki bardağa odaklandım.

Hala dolu halde duruyordu. Tabiki de içmemiştim kesinlikle içinde bir şey vardı. Hem fazla bocalamıştı hem de ona güvenecek kadar aptal değildim.

"Hayır içmedim"

Yüzünde aniden tebessüm oluştu.

"Aferin güzelime "

Bunun için mi gelmişti yani? O değil de bu kadar adam varken nasıl girmişti içeriye?

"Bunun için mi geldin? Git yoksa bağırırım"

Sesim kararlı çıksa da o pek umursuyormuş gibi durmuyordu.
Elimdeki telefonu aldı. Ne yapmaya çalışıyordu bu.

"Berk!"

"Bekle açıklayacağım çok vaktim yok"

Kendi telefonundaki bir dosyayı bana aktarıyordu. Neden bağırmadığımı bilmiyordum. Sadece evi yakmama izin vermişti bundan emindim.

Telefonumla işi bitince tekrar verdi.

"Aşağıdaki kadın Mert diye bir adamın casusu bu ses kaydını abine dinlet. Bu sayede o adamı ortadan kolayca kaldırabilir"

Yüzüne bakakaldım bir süre.

"Bunu neden yapıyorsun?"

"Mutlu ol istiyorum. Yüzün hep gülsün istiyorum. Kılına zarar gelmesin istiyorum."

Yorulmuştum artık. Kendi hayatıma yetişebilecek hal ben de kalmamıştı.

"Biliyordun o gün gideceğimi"

"Biliyordum"

Yüzüme bakıyordu her zamanki gibi gözlerini hiç kaçırmadan.

"Gitsen iyi olur"

"Bir kere sarılıyım mı?"

Cevap vermeden öylece yüzüne bakıyordum.
Yaklaşıp kollarını belime doladı.

Her anımda yanımdaydı. Ondan nefret ettiğimi kaç defa söylesem umursamaz yine gelirdi. Ama bu onu sevdiğim anlamına gelmiyordu.

"Berk git artık"

Ellerini ittim . Zorlamadan çekti hemen.

Pencerenin oraya doğru ilerledi. Nasıl kimse onu fark etmemişti.
Her neyse.

Ayağının birini aşağı sarkıttıktan sonra tekrar bana döndü.

"Barlas denen adamdan uzak dur"

Oldu canım başka.

Ona karşı bir şey söyleyemeden çoktan gitmişti bile.

Elimdeki telefonla kalakalmıştım. Aşağıdan gelen bağırma sesleriyle koşarak aşağı indim.

"Kime çalışıyorsun söyle!"

Çoktan eve gelmişler ve kadını sirguya başlamışlar bile. O kadar sinirliydi ki bir anlığına korkmadan edemedim.

"Sare , güzelim gel panzehiri halletmemiz lazım"

Yanıma gelen Araf ' tı. Diğerleri de adımı duyunca hemen yanıma gelmişlerdi.

Kekelememek adına derin bir nefes alıp omuzlarımı dikleştirdim.

"İçmedim ben "

Aniden beni belimden tutup sarılmasıyla şaşırdım.

"İçmedin de mi kızım?"

"İçmedim diyorum ya"

Bakışlarını görünce gözlerimi kaçırdım. Berk'in verdiği ses kaydını açtım.

"Mert bey konuştuğumuz gibi ben ilacı içerisine attım. Abileri gelmeden uykuya dalmış olur o sıra da sizde pizzacı gibi gelirsiniz. Baran bey 'e o bücürün istediğini söyleriz bir şey olmaz"

Karşıdaki adamın sesi yoktu ve kayıt burada sonlanıyordu.

Birkaç koruma kolundan tutup onu götürdüler. O kadını zaten hiç sevmemiştim. Ses kaydın da bile bücür
diyor gereksiz.

"Hayır anlamıyorum madem bu kadar güçlüsünüz bu kadın nasıl burada çalışabiliyor?"

Önce şaşkın halde bana baktılar. Fakat haklıydım. Bu kadını işe alırken araştırmaları gerekmiyir muydu?

"Kızım büyümüşte bize kızıyormuş"

Hem konuşuyordu hem de birden beni kucağına aldı. Sürekli beni ciddiye almayıp dalga geçiyordu.

Saçlarımda dudaklarını hissedebiliyordum. Diğerleri yine arkamızdan söyleniyordu ama pek umursadığı söylenemez. Beni kendi odama götürmüyordu.

"Haklıyım ama"

"Evet güzelim haklısın "

Ne yani bu kadar mıydı? Yüzümdeki şaşkın ifadeye gülüyordu. Bu adam sürekli gülüyordu.

Beni kendi odasına getirmişti. Buna anlamak o kadar da zor değildi çünkü buram buram o kokuyordu.

Oda genellikle siyah renklerden oluşuyordu. Belirli yerlerde de gri bölgeler vardı. Odası kendisini yansıtıyordu.

Herkese siyah bana gri. Bunu seviyordum. Bana olan ilgisi hoşuma gidiyordu. Buraya ait hissetmemi sağlıyordu.

Önüme döndüğümde hala yüzüme baktığını gördüm. Biraz utanıp kafamı eğdim.

"Evet haklısın ama benim o Berk itinin nerede olduğunu öğrenmem lazımdı."

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

...