Untouchable Lady [Novel Çeviri]

05

Masanın üzerindeki pisliği görünce ikisinin ağızları açık kalmıştı ve ben de onun önünde oturuyordum.

"...Burada neler oluyor?"

Baba sonunda aklını başına topladı. İfadesi soğuk bir bakışa dönüştü ve konuştu.

Ricardo bana doğru yürürken ve kolumu tutarken hızı arttı.

Daha sonra babamın duymaması için yeterince alçak bir sesle fısıldadı.

"Hilise, ne yapmaya çalışıyorsun?"

Kolumu ondan kaptım ve tekrar masaya baktım.

"Buraya sık gelmediğimi biliyorum ama neden bu kadar büyütüldüğünü anlayamıyorum."

Kuru tepkime Ricardo'nun gözleri kısıldı.

"Burada olduğun için kim dedi? Kaba davranışını göstermeye çalışıyorum."

Bugün olan her şeye katlandıktan sonra, sabrı nihayet sınırına ulaşmış gibiydi.

"Seni daha önce bıraktım, ama şimdi çok fazla. Neyin var? Burada yemek yiyeceksen, babamla ben gelene kadar beklemeliydin! "

Ben farkına bile varmadan, Ricardo beni çoktan uyarıyordu.

Şımarık kız kardeşini azarlayan bir kardeş gibiydi.

Ancak, nasıl davranırsa oynasın, bir daha asla benim kardeşim olmayacaktı.

"Birlikte yersek iştahımı kaybederim, öyleyse neden yapayım?"

Ricardo'nun yüzüne, ona böyle sözler söyleyeceğimi hiç düşünmemiş gibi aptalca bir bakış vardı.

"Hilise! Bu tavırla ne alakası var? "

Ricardo'nun arkasında bir ses yankılandı.

"Ricardo seni rahat bırakmamı söylediğinden beri bu konuda hiçbir şey söylemedim çünkü bugün olaylara çok şaşırmış olmalısın, ama şimdi buna izin veremem!"

Ah, Ricardo mu söyledi?

Bunu benim için endişelendiği için yaptığını sanmıyorum.

Daha önce beni bahçenin ortasında yalnız bıraktığından beri onu yiyip bitiren suçluluk duygusunu hafifletmek istedi.

"Daha önce bana ve kardeşine karşı tavır alıyorsun...! Sana öğrettiğim bu mu?!"

Öfkeli babamı görünce başımı eğdim.

Bana öğrettiği bu mu? Bu oldukça ilginç bir soru.

"Hayır. Babamın bana öğrettiği bu değildi."

Ona baktım ve düz bir sesle cevap verdim.

"Doğru, ama nasıl oluyor da şu anda saçma davranışların..."

"Kesin konuşmak gerekirse, babam bana hayatı boyunca hiçbir şey öğretmedi."

(Ç/N: Harikasın (♥ω♥*)

"Ne -Ne dedin?"

Babam durduğu yerde donakaldı. Az önce duyduğunu anlayamıyor gibi görünüyordu.

Ricardo ve hizmetkarlar nefeslerini tuttular.

Tüm bu drama şu anda bana üçüncü sınıf oyuncuların sıkıcı bir oyununu izliyormuşum gibi hissettiriyor.

Konuşmaya devam ettim.

"Benim için hiç baba olmadın, bu yüzden bunu kendin bildiğine eminim."