Yekta'dan
Hayatı saatlerce aramıştım ama bulamadım. Sabah olmuştu Allah beni kahretsin ne diye kıza ayrılalım, farklı yönlere gidelim dediysem. Ben neyse de kız tek başına kaldı.
Yekta:Hayat!!!
Yok işte off onun gittiği yöne doğru gitmişdim ama ne kadar bağırsam, seslensem nafileydi.
Yer yarıldı içine girdi sanki
Bir dakika kısık bir inleme sesi duydum sanki.
İçses:Yatak odan değil burası kızı bul sen.
Yatak odam demedim zaten anaa biri Yekta diyor.
Içses: Hayat o aptal.
Yekta:Hayat nerdesin göremiyorum seni!
Hayat:Burdayım çukura düştüm bacağım çok acıyor yardım et.
Içses:Ve Yekta sonundada Hayatı bulur.
Yekta:Nasıl düştün sen oraya nasıl ordan alayım seni yaşadığına şükret.
Hayat:Sana cavabı sonra vericem bir ip bul bişey bul kurtar beni lütfen yardım et Yekta.
Yekta:Tamam dur ağlama hemen bulup geliyorum bekle sen.
Hayat:Bir yere gittiğim yok hadi acele et.
Yekta, Hayat'a uzatacak bir halat gibi bişey aramaya gitti ama bu karanlıkta nasıl bulacaktı onu bile bilmiyordu.
Bir an önce Hayat'ı ordan kurtarmalıydı birkaç eve girip çıkmıştı ama hiç birşey bulamamıştı.
Evlerden birine girmiş göz gezdiriyordu ama nafile yine bulamamıştı o çukur da Hayat'ı yanlız bırakmak istemiyordu ama çukurdan kurtarmalıydı düştüğü çukur çok karanlıktı gökyüzündeki ayın Dünya'yı aydınlatan ışığı azken çukura bile ışığı gelmiyordu Hayat korkardı zaten bağırmaktan sesi kısılmış kısık çıkıyordu.
Evlere girmeye devam ediyordum ama etraf karanlıktı hiç birşey gözükmüyordu birşeye takılıp düşmüştüm kalmak için ellerimi yere koyup destek almak isterken Allah'ım sana şükürler olsun elime uzun kalın bir cisim geçmişti şuan o kadar umut doluyum ki.
Evden çıkmak için ellerimi önüme doğru uzatıyordum bir kapıdan çıkmıştım önüm birazcık aydınlık olsada görülecek gibi değildi.
Ayağımı öne uzattığımda boşluğa doğru uzattığımı anladım ve merdivenlerden aşağı inmeye başladım sanırım dışarıda yağmur yağmaya başlamıştı çünkü yağmur damlalarının sesi kulağıma geliyordu.
Yağmur demek Hayat'ın olduğu çukurun su birikintisyle dolması demekti o yüzden Hayat'ın oluduğu yere gitmeye çalışıyordum ama karanlıkta hiç birşey göremiyordum adımlarımı hızlandırdım ve Hayat diye bağırmaya başladım durmadım durmadan Hayat diye bağırdım halat buldum Hayat diye bağırmaya başladım ama etrafta yağmurun yere çarpan sesinden başka ses yoktu.
Düşlediklerim beni çaresizliğe
sürükleyen bir çukur.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇARESİZ(TAMAMLANDI)✔ [kısa hikaye] (KİTAP OLUCAK)
Детектив / Триллер"Yanlızlık bir felaketi yaşamaktan daha zor"