Bir kız düşünün zeki mi zeki,güzel mi güzel çok tatlı bir kız.En büyük hayalide BTS grubunun çıkış yaptığı şirkette seçmelere katılmak bir army olarak da en çok sevdiği kişi ile tanışmak.. J-hope tabiki....
3 kız arkadaş edinerek hayatını yeniden ya...
Soo'nun Ağzından İnanabiliyor musunuz?Annem geldi Ya!Hayır yani ben inanamıyorum da... Şaka Ve ya hayal olması çok yüksek ihtimal.Çünkğ hep hayal ettim düşündüm annemin ailemin yanımda olmasını hiç dağılmamış olmamızı...Babamın ölmemiş olmasını annemin bizi terk etmemiş olmamasını abimin beni bırakıp gitmediğini...
Sabah olmuş uyanmıştım.Biraz halsiz gibiydim.Uyandığımda ter sucuk içindeydim.Hemen duşa girdim ve üstümü değiştirip kızların yanına mutfağa gittim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Giydiğim) Kızların yanına geldiğimde halsizliğimi belli etmemek için gülümsemeye çalışıyordum. Ben:Günooooo!!!! Jisoo:Günaydın! Jennie:Gel otur,Rose kahvaltı hazırlamış bize. Ben:Eline sağlık rosei. Rose:Ne demek afiyet olsun. Ben:Kızlar annem geldi. Yemek yemeğe devam ederek son bir lokmayı ağzıma alıp omuz silktim.Kızlar ise şaşırmışlardı.Hepsi birlikte yüzüme bakıyorlardı. Jisoo:Nası yani? Jennie:Nerede yani ne zaman gelmiş? Rose:Soo bişi söylesen? Ben son lokmamı da yiyip yuttuktan sonra kozlara döndüm Ve;"basbaya geldi. Jisoo:Terk etmişti demiştin. Ben:Evet etti. Jennie:Niye gelmiş? Rose:Nereye geldi doğru düzgün anlata artık şunu soooo! Ben yerimde doğrulup anlatmaya başladım. Ben:Dün akşam nam ile konuşurken gördüm.Odadan ayrıldığında kısa bir süre sonra bende peşinden gittim ve gördüm. Rose:Kızgın mısın Peki? Ben:Kime? Jennie:Abine? Ben:Hayır o dA benimle birlikte öğrendi bilmiyordu. Jisoo:Peki....Annene? Ben:Bilmiyorum.Nası anlatsam çok hayal kurdum geçmişte.Şuanda o hayalimin içindeki kişiyi karşımda görünce tuhaf oldum işte ne biliyim. Kızlar üzüldüğümü görünce hemen ortamı toparlamak için Jisoo:Haydiyin geç kalıyoruz şirkete gitmeliyiz! Deyip hızlıca şapşal şapşal hareketlerle evden çıkarttırdılar. Hep beraber kahvaltı yapıp şirkete gitmek için evden ayrıldık.
Nam'ın Ağzından Şirkette odamda oturuyordum Ve dün akşamı düşünüyordum.Yiwaa bana açılmıştı,annem gelmişti.Değişikti.Sanki hiç yaşanmamıştı ama bir o kadar da çok şey yaşanmıştı.Yani bedenen çok şey yaşamama rağmen ruhen ve kalben hiçbir şey yaşamıştım.Kısa bir süre içinde. Odamda otururken içeri soo girdi.Masanın önündeki sandalyeye oturmuştu Ve yüzüme bakıyordu sadece. Ben:Haberim yoktu soo gerçekten bilmiyordum. Soo:Biliyorum abi bilmediğini. Ben:Sevindim beni yanlış anlamandan korktum. Soo:Hayır abi sorun yok. Ben:Sen iyi misin soo? Soo:E-evet neden sordun? Ben:Halsiz gözüküyorsun,hasta falan değilsin dimi? Soo:He yok hayır iyiyim. Ben:Oh iyi.Bak kendini kötü hissedersen söyle hastaneye gidelim. Soo:Tamam olur.Şey- Ben:Noldu? Soo:Niye gelmiş? Diye sorduğunda bir an duraksadık ikimizde kimden neyden bahsettiğimiz çok belliydi ama bilmek adını sıfatını duymak istemiyorduk kendimizce sebeplerden. Ben:Bilmiyorum.Sormadım Canım.Senden sonra görmedim hiç. Soo:Abi istemiyorum onu etrafımda. Ben:Anlıyorum. Diyebildim sadece.Ne demeliydim?Ne denirdi ki? Soo:Abi ben kızların yanına gidiyorum kendine dikkat et görüşürüz. Ben:Tamam birtanem sende dikkat et bir şey olursa burdayım. Hemen yanıma gelip sarılıp öpüp odadan çıktı.Bende biraz düşünüp duraksayıp işime geri döndüm.
