"babyကိုယ့္အျပစ္ကိုသိလား..."
တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခန္းႀကီးတစ္ခုတြင္ ေကာင္ေလးႏွစ္
ေယာက္.....ထိုေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ထဲကမွတေယာက္က
ေတာ့စိတ္ဆိုးေနဟန္ရွိၿပီး....ေနာက္တေယာက္ကေတာ့အျပစ္
လုပ္ထားတာမို႔ေခါင္းေလးငံု႔ကာေနေလသည္....
"ဟိုေတာင္းပန္ပါတယ္......"
"noကိုယ္ကမင္းေတာင္းပန္တာကိုလိုခ်င္တာမဟုတ္ဘူး...
ဘာျဖစ္လို႔တေယာက္ထဲသြားရတာလဲ...ခုေတာ့ကိုယ္ေရာက္
လာလ္ို႔ပါ့....မဟုတ္ရင္အာ့ေကာင္ကမင္းကို...ေတာက္!!!!...."
ေရွာင္က်န္႔
ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက မိဘေတြကက်ေနာ့္ကိုမလိုခ်င္လို႔စြန္႔
ပစ္ထားတဲ့မိဘမဲ့ေပါ့....ဘာလို႔စြန္႔ပစ္ရလဲဆိုတာေတာ့မသိေပမယ့္
စြန္႔ပစ္တယ္ဆိုကတည္းကက်ေနာ့္ကိုမလိုခ်င္လို႔ေပါ့...ဟက္...ရီ
ေတာ့ရီရသား...က်ေနာ့္အသက္12ေလာက္မွာဝမ္ရိေပၚဆိုတဲ့က်ေနာ့္ရဲ႕daddyကက်ေနာ့္ဘဝထဲကိုစဝင္လာခဲ့တယ္....အခုဆိုရင္daddy
နဲ႔ေနလာတာ7ႏွစ္ရွိေတာ့မယ္က်ေနာ္လည္း19ႏွစ္ျပည့္ၿပီ...daddy
ကေတာ့ေမးဖူးတယ္...မင္းရဲ႕မိဘေတြကိုျပန္ရွာခ်င္လားတဲ့......
က်ေနာ္ျငင္းခဲ့တယ္....အေၾကာင္းကေတာ့ရွင္းပါတယ္သူတို႔ေတာင္
မလိုခ်င္လို႔ပစ္သြားတာဘဲေလ....က်ေနာ္ကျပန္ရွာရမွာတဲ့လား
မတရားလိုက္တာ....အခုေတာ့က်ေနာ့္မွာdaddyရွိေနရင္ရၿပီအျခား
ဘယ္သူမွမလိုအပ္ေတာ့ဘူး...က်ေနာ္daddyကိုခ်စ္တယ္...
"ဟိုေကာင္ကိုဖမ္းမိပါၿပီ က်ေနာ္တို႔ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ...."
"ဟက္ သတ္ျပစ္ရမွာေပါ့...ဒါေပမယ့္သူမေသခင္ငါ့အပိုင္ကို
ထိလို႔အျပစ္အရင္ေပးရမယ္...."
"babyဒီမွာေနခဲ့....ဗိုက္ဆာရင္အခန္းေရွ႕မွာအေစာင့္ေတြရွိ
တယ္....သူတို႔ကိုေျပာလိုက္....ေအာက္မဆင္းနဲ႔...."
"ဟုတ္....က်ေနာ့္ကိုစိတ္မဆိုးေတာ့ဘူးမလားဟင္...."
ေရွာင္က်န္႔သနားစရာမ်က္လံုးေလးေတြနဲ႔ သူ႔daddyကိုေမး
လိုက္ေတာ့....
"ေနာက္တခါတေယာက္ထဲသြားရင္တကယ္စိတ္ဆိုးမွာ....
ကိုယ့္ဘဝမွာမင္းကအေရးပါတယ္ဆိုတာသိတယ္မလား
ကိုယ့္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ျဖစ္တဲ့မင္းကိုသူမ်ားေတြထိခိုက္
မွာမလိုလားဘူး...."
