ထိုေန႔ကselena ဆိုတဲ့မိန္းမပထမဆံုးအႀကိမ္ wangအိမ္ေတာ္ကို
ေရာက္လာတဲ့ေန႔......ထမင္းစားဝိုင္းမွာ ေပါက္စကအၿမဲတမ္းက်ေနာ့္
ေဘးမွာထိုင္ေနက်ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ေဘးမွာဝင္ထိုင္ရန္အျပဳ ေဘးက
ေနသူေလးကိုတိုက္တာဇြတ္အတင္းေတြဝင္ကာထိုင္လာသည္.....ျကမ္း
ျပင္ေပၚကိုေခြေခြေလးလဲက်သြားတဲ့သူေလးကိုၾကည့္ၿပီးစိတ္ထဲမွာ
ေဒါသကေထာင္းကနဲ.....ေတာက္!!!!မင္းကမ်ားငါ့babyကိုထိရဲတယ္.....သို႔ေပမယ့္ေၾကာက္တက္တဲ့ထိုေကာင္ေလးေၾကာင့္စိတ္ကိုအတက္ႏိုင္
ဆံုးေလွ်ာ့ကာ ဘာမွမျဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္လိုက္သည္.....ၿပီးမွမင္း
ကိုေနာက္တခါမလုပ္ရဲေအာင္warningေပးျပမယ္.....ထမင္းစားေနတဲ့တေလွ်ာက္လံုးသူေလးမ်က္ႏွာလည္းမေကာင္းဘူး..
အခါတိုင္းဆိုရင္ထမင္းစားရင္းအာ့ႏႉတ္ခမ္းေသးေသးေလးနဲ႔စကား
မ်ားတဲ့သူေလးေၾကာင့္ ဆူထားရေသးသည္.....အခုေတာ့ဘာစကား
မွမေျပာဘဲေခါင္းေလးငံု႔ကာစားေနသည္......ထမင္းပန္းကန္ထဲကိုဟင္းေတြထည့္ေပးလာတဲ့selena......ထို
ေပါက္စကေတာ့ ေခါင္းခံုမေဖာ္ဘဲငံု႔ထားတုန္း....selenaမင္းထ
မင္းဝေအာင္စားထားလိုက္အုန္း......"အင္းမင္းလည္းထည့္စားလိုက္ေလ......"
ထိုအခ်ိန္မွာ ထသြားတဲ့ေပါက္စ....မ်က္ႏွာေလးမွာငယ္ေနၿပီး
ဝမ္းနည္ေနတဲ့သူေလး....ေတာင္းပန္ပါတယ္ကေလးရယ္.....မင္း
အေရွ႕မွာသာ သူ႔ကိုအျပစ္ေပးလိုက္ရင္မင္းေလးကိုယ့္အေၾကာင္း
သိသြားမွာဆိုးတယ္ေပါက္စရယ္.....ေရွာင္က်န္႔ထထြက္သြားေတာ့မွ......
"အျပင္ကတေယာက္လာစမ္း!!!!!......"
"ဟုတ္ကဲ့......"
"ဒီပန္းကန္ကိုသြန္လိုက္!......"
ေဘးမွာေခါင္းကိုမေဖာ္ရဲဘဲရပ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကေတာ့
ဘာလို႔တစ္ဇြန္းမွမစားဘဲသြန္ခိုင္းတာဆိုတာကိုသိခ်င္ေပမယ့္
သခင္ႀကီးစိတ္တိုေနတယ့္အခ်ိန္မို႔ စကားကိုမေျပာရဲ....."ပန္းကန္ပါတစ္ခါတည္းလႊင့္ပစ္လိုက္......"
"ဟုတ္ကဲ့......"
ထိုေကာင္မေလးမွာေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပန္းကန္ေတြကိုယူကာ
လႊင့္ပစ္လိုက္ရသည္.....