Zaw
ေရွာင္က်န္႔မနက္တုန္းကwangအိမ္ေတာ္ကထြက္လာခဲ့တာအခု
ဆိုရင္ညေနေစာင္းေနဝင္အခ်ိန္က္ိုပင္ေရာက္ရွိေနေလၿပီ.....သူ
ထြက္သာထြက္လာခဲ့တာဘယ္ကိုသြားၿပီဘယ္မွာေနရမယ္ဆို
တာကိုမစဥ္းစားခဲ့....စဥ္းစားစရာရွိလားဆိုေတာ့လည္းကိုယ့္
မွာdaddyတေယာက္သာရွိသည္မို႔သူမွလြဲ၍အျခားသိကြ်မ္းတဲ့
သူမရွိတာေၾကာင့္ဒီတိုင္းေျခဦးတည့္ရာကိုသာေလွ်ာက္ေနလိုက္
သည္.....မနက္စာဘဲစားခဲ့ရတာေၾကာင့္ဗိုက္ကထိုးေအာင့္လာၿပီး
႐ုတ္ရတက္လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲအားေတြယုတ္ေလ်ာ့လာ
သည္.....ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္းလူသူသိပ္မ
ရွိတာေၾကာင့္ဘယ္သူ႔ကိုအကူအညီေတာင္းရမွန္းမသိေအာင္ဒုကၡ
ေရာက္ေနသည္.....
မၾကာခင္အခ်ိန္တြင္ေနဝင္ေတာ့မည္ျဖစ္တာေၾကာင့္လူသူမရွိ
တဲ့လမ္းမႀကီးမွာတေယာက္ထဲရွိေနတာမသင့္ေတာ္တာေၾကာင့္
လူရွိေလာက္မဲ့လမ္းကိုေရာက္ေအာင္သြားၿပီးအကူအညီေတာင္း
ရမည္ဟုေတြးၿပီးအားယူကာထလိုက္သည္.....
ေရွာင္က်န္႔လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္းျဖတ္သြားျဖတ္လာသိပ္မရွိ
တဲ့လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ကားတစီးကိုျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္
ဝမ္းသာသြားသည္.....အကူအညီေတာင္းရန္ျပင္လိုက္ေတာ့
ထိုကားမွထြက္လာတဲ့အလင္းေရာင္မ်ားသည္ညအခ်ိန္အေမွာင္
ထဲျဖစ္၍ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုလာေရာက္ထိုးတာေၾကာင့္
စူးၿပီးမခံႏိုင္ဘဲ လက္ေမာင္းနဲကြယ္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ကား
ေပၚကေနေယာကၤ်ားႀကီး3,4ေယာက္ေလာက္ကသူ႔ဆီကိုလာ
ေနသည္.....လမ္းေပၚမွာေရွာင္က်န္႔နဲ႔သူတို႔ကားမွလြဲ၍မည္သူ
မွမရွိတာေၾကာင့္ကိုယ့္ဆီကိုလာတယ္ဆိုတာသိလိုက္ရသည္.....
"အြတ္ အြန္းးး ဘာလုပ္တာလဲ!!!!လႊတ္အား!!!!....."
သူတို႔ကဘယ္သူေတြလဲ.....ဘာလို႔အခုလိုလုပ္ေနတာလဲဟင့္
daddyက်ေနာ့္ကိုကယ္ပါအရမ္းေၾကာက္တယ္.....
"ေတာက္!!!ေမ့ေဆးအုပ္လိုက္....."
သူတို႔အခ်င္းခ်င္းအမိန္႔ေပးၿပီး႐ုန္းေနတဲ့ေရွာင္က်န္႔ကိုေမ့ေဆး
အုပ္ေစလိုက္ေတာ့နဂိုကတည္းကအားမရွိတာေၾကာင့္လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အားကိုမ႐ုန္းႏိုင္ဘဲေမ့ေမ်ာသြားရသည္.....သူတို႔ကေရွာင္က်န္႔
ကိုခ်ီလိုက္ၿပီးသူတို႔စီးလာတဲ့အမည္းေရာင္ကားႀကီးထဲကိုခ်ီ
သြားၾကသည္.....
