မေန႔ညကdaddyနဲ႔ေမြးေန႔ကိုပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ျဖတ္သန္း
ခဲ့ရတာေၾကာင့္ေရွာင္က်န္႔အလြန္ေပ်ာ္မိသည္....မိမိဘဝတစ္
ေလွ်ာက္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ေမြးေန႔ေတြထဲမွာ 20ျပည့္ေမြးေန႔သည္
ေရွာင္က်န္႔အတြက္အမွတ္တရေတြအျပည့္ရွိခဲ့ေလသည္....ေရွာင္
က်န္႔ေပ်ာ္ရႊင္ရသည္....ေပ်ာ္ရႊင္မႉေတြကိုျဖစ္ေပၚလာေအာင္ဖန္တီး
ေပးတဲ့daddyသည္သာေရွာင္က်န္႔ရဲ႕မွီခိုရာ....
သာယာတဲ့မနက္ခင္း....အခ်ိန္အားျဖင့္ 9နာရီရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ္
လည္းေကာင္းကင္မွာအံု႔မႉိင္းလို႔ေနသည္...ျပတင္းေပါက္ကေန
ၾကည့္ၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ မိုးဖြဲဖြဲေလးမ်ားေျမျပင္ေပၚသို႔က်
ဆင္းေနသည္....ေရွာင္က်န္႔ျပတင္းေပါက္အျပင္ကျမင္ကြင္းကို
ၾကည့္ကိုေတြးမိတာကdaddyနဲ႔သူပထမဦးဆံုးေတြ႕တဲ့အခ်ိန္
မ်ားဆီသို႔.....
Flash back....
မိုးေတြသည္းထန္စြာရြာတဲ့တစ္ေခါင္ယံညတစ္ည....သည္းထန္စြာ
ရြာရံုသာမက ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့မိုးၿခိမ္သံေတြပါ ပါဝင္လို႔ေန
သည္....လူသူမရွိတဲ့လမ္းမႀကီးတစ္ခု...ထိုလမ္းမႀကီးတြင္အကူအ
ညီမဲ့ေနေသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...ထိုေကာင္ေလးသည္တခုခု
ကိုစိုးရိမ္ေသာပံုစံျဖင့္လမ္းမႀကီးတြင္ေျပးလႊားကာေနသည္....
"ေရွာင္က်န္႔!!!!ရပ္စမ္းျပန္လာခဲ့....မွီေအာင္လိုက္ၾက...."
"ဟင့္အင္ဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာဘူး...."
ေရွာင္က်န္႔မွာေၾကာက္ရြံ့လြန္းလို႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားပင္တုန္ရီ
ေနသည္...ညအခ်ိန္မိုးေရထဲမွာေျပးလႊားေနရတာမို႔လို႔ အေရွ႕မွာ
ဘာရွိႏိုင္မွန္းလည္းမသိ...ထိုလူေတြရဲ႕လက္ထဲကလႊတ္ေျမာက္ရန္
အေရးႀကီးတာမို႔ ေျပးေနရသည္....ထိုအခ်ိန္ ကားတစ္စီးက႐ုတ္
တရက္ေရွာင္က်န္႔အေရွ႕သို႔...
"ကြ်ီ ဒုန္း...."
"ဟာအေရွ႕မွာေကာင္ေလးတေယာက္...."
"က်စ္ တိုက္မိသြားတာလား...."
"မတိုက္မိပါဘူးbossသူ႔ဘာသူေမ့လဲသြားတာပါ...."
မိုးေတြရြာလို႔မွစိတ္မၾကည္ရတဲ့အထဲအခုဒီလိုျဖစ္တယ္ဆို
ေတာ့ဝမ္ရိေပၚ စုပ္တစ္ခ်က္သပ္လိုက္ကာ...
