Zaw
"ဖယ္ေတာ့....."
အေပၚကေနၿပီးအုပ္မိုးထားတဲ့ဝမ္ရိေပၚကိုရဲ႕ရင္ဘက္ကိုေရွာင္က်န္႔
ကတြန္းဖယ္လိုက္ၿပီးထလိုက္ေတာ့ေအာက္ပိုင္းမွနာက်င္မႈေၾကာင့္
အံ့ႀကိတ္မိသည္.....ကားထဲမွာသူနဲ႔အတူႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေနတာ
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္အိမ္ကသမီးေလးဆီ
ကိုျပန္ဖို႔သာစိတ္ေရာက္ေနသည္.....
ေရွာင္က်န္႔ထၿပီးေတာ့ကားကူရွင္ေအာက္မွာပံုက်ေနတဲ့အက်ႌ
ေတြကိုျပန္ဝတ္လိုက္ၿပီးကားရဲ႕အျပင္ကိုဆင္းရန္ျပင္ေတာ့.....
"ဒါဘယ္လဲ....."
"အိမ္ျပန္မလို႔....."
"က်စ္ ဒီလိုပံုစံနဲ႔ဘယ္လိုလုပ္ကားေမာင္းႏိုင္မွာလဲကြာကိုယ္
လိုက္ပ္ို႔ေပးမယ္....."
"ဟင့္အင္ ရတယ္လိုက္ပို႔စရာမလိုဘူးဖယ္ပါ....."
လက္ထဲကေနအတင္း႐ုန္းေနတယ့္ေပါက္စကိုၾကည့္ၿပီး
ဝမ္ရိေပၚအူယားလာတာေၾကာင့္တစ္ဖက္ကဆြဲထားတဲ့လက္
ကိုတင္းသထက္တင္းေအာင္ဆြဲထားလိုက္ၿပီးေနာက္တစ္ဖက္
ကလည္းေပါက္စရဲ႕ခါးသိမ္သိမ္ေလးေတြကိုဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့
အားခ်င္မမွ်တာေၾကာင့္အသာေလးပါလာတဲ့သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ေလး
ေၾကာင့္သူနဲ႔ဝမ္ရိေပၚတို႔ရဲ႕ၾကားမွာေလတိုးစရာအေပါက္ပင္
မရွိေလာက္ေအာင္နီးကပ္ေနသည္.....
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕စူးရွလှတဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔ၾကည့္လာတာေၾကာင့္
ေရွာင္က်န္႔ခဏေလာက္သူ႔ရဲ႕အၾကည့္ေတြၾကားမွာနစ္ေျမာ
မိသြားသည္.....
"ကိုယ့္ကိုအာ့ေလာက္ေတာင္မုန္းေနလား....."
"ဟင္....."
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ဘာမွမသိဘဲနဲ႔မင္းကိုနာက်င္ေစခဲ့မိလို႔....
ေတာင္းပန္ပါတယ္ပစ္ထားခဲ့မိလို႔....ေတာင္းပန္ပါတယ္ဒီ5ႏွစ္
ကိုခက္ခက္ခဲခဲတေယာက္ထဲျဖတ္သန္းေစမိလို႔...ေတာင္းပန္
ပါတယ္....."
ဆက္မေျပာဘဲရပ္သြားတဲ့ဝမ္ရိေပၚေၾကာင့္.....
"အာ့တာကေရာဘာအတြက္ေတာင္းပန္တာလဲ....."
"ခ်စ္ေနခဲ့တာကို ခ်စ္ပါတယ္လို႔ထုတ္မေျပာႏိုင္ခဲ့လို႔....."
