butterfly effect ° noren

{1}

Jeno

Uzun yıllar sonra almıştım ilk defa elime o ağır şeyi. Yükü ağır değildi belki ama üzerimde kurduğu his bir o kadar ağırdı ki bir anlığına kaldıramayacağımı bile düşünmüştüm. Telleri, üzeri, kılıfı her yeri tozlanmıştı. Gerçekten kaç yıl olmuştu ki onu elime almayalı, notalara basmayalı..

Jaemin'den sonra bir kere bile yüzüne bakamamıştım o şeyin. Bana yaptıklarından sonra. Ona o hisleri hissederken, ilk kez birine gerçekten aşık olduğumu düşünürken, karşılık aldığımı düşünürken onun birlikte çaldığımız gruptaki onunla ile birlikte olması... Benimle dalga geçer gibi yüzüme karşı gülmesi...

Ne Mark ne de Jaemin o günden sonra hayatımda yoklardı belki ama atmaya kıyamadığım gitarda birikmişti tüm sinirim. Bütün anıları içine toplamış gibi ağırdı.

Yıllar sonra neden tavan arasına gelip en köşeye attığım gitarı elime aldığım aklıma geldiğinde hızlıca aşağıya inmiştim. Sonunda kurtuluyordum tüm bu anıların biriktiği şehirden. Tüm çabalarım ile istediğim üniversiteyi kazanmış gidiyordum.

Toplanıp hızlıca bindiğim trende birkaç saatlik yolculuğun ardından varmıştım artık yeni evime. Değişecekti. Her şey değişecekti. Neden böyle hissediyordum bilmiyordum ancak hissediyordum işte.

Yeni evime doğru yola koyulmuş giderken aklıma okulun ilk haftası belirli sınavlardan geçtiğimiz geldi. Hazırlanmam gerekiyordu hem de acilen. Konservatuvar kazanmıştım...

Bateri ile kazanmıştım ama bu yeni sınavlara gitar ile girmek istiyordum. Tüm anılarıma göğüs gerip hepsinden kurtulmak yeni başlangıçlar yapmak istiyordum.

4 hafta sonra

Okulun ilk haftası gelmişti. Yeni evime yerleşmiş başta ne kadar zor olsa da şehirin düzenine bir şekilde ayak uydurmuştum bu süreçte.

Şimdi ise okulun bahçesinde oturmuş çoğu kişinin yaptığı gibi bir saat sonraki sınavıma son kez hazırlanıyordum.

Ta ki yanıma nefes nefese gelen çocuğu farkedene kadar.