Anlatılmamış Gerçek • Taekook

Bölüm 15

Helloo

Oy vermeden başlamaylım

Lütfen yorum da yapın :(

********************

"Yemekler geldii"

"İstemiyorum"

Kraliyet Aşçısı olan Bayan Oh'un tarif defterini uzun uğraşlarla araklayıp, uzun çabalar sonucu Jungkook'a yemek yapmıştım.

Şu an ise onun evindeydik. Hastaneden çıktığım gibi evine getirmiştim, ona yemek yedirip sonra da ilaçlarını verecektim

"Bebeğim hadi ama bak senin için uğraştım"

"Taehyung istemiyorum dedim ya"

Elimdeki tepsiyi yavaşça sehpaya bırakıp Koltukta battaniyesiyle oturan Jungkook'un elini tuttum

"Güzelim, bir şeyler yemen lazım. Sonra da ilaçlarını içeceksin. Hem ben bunları ellerimle ne çabalar sonucu yaptım biliyor musun?"

"Taehyung yalnız bırak beni."

Ellerimden ellerini çekip kitap okumaya başlamıştı

Bu halleri beni ne kadar incitsede alttan almak zorundaydım

"Jungkook yemek zorundasın."

Tepsiyi ikimizin arasına alıp
tekrar ellerini ellerime aldığımda ellerini ellerimden itercesine çekip tepsiyi fırlatmıştı

Böylece yaptığım bütün yemek çöp oldu..

"DEFOL GİT BAŞIMDAN İSTEMİYORUM SENİ! BANA YARDIM MI ETMEK İSTİYORSUN ONU GETİR BANA!"

Gözlerim dolmuştu, benim bebeğim çok değişmişti

Ona yardım etmek istedikçe o beni reddediyordu

Ben onun ellerini tutmak isterken o benim ellerimi ittiriyordu

Kırgın gözlerle ona baktım.

"Peki Jungkook, seni rahat bırakıyorum."

Üzgün bakıyordu, ben ise gözlerim dolu dolu odayı terk ediyordum

Lakin evi terk edemiyordum, böyleydim ben. Beni ne kadar kırmış olursa olsun ondan sadece bir oda öteye kadar uzaklaşabilirdim

Banyo'ya girdiğimde yüzüme baktım. Çehrem solgun görünüyordu, göz altlarım morarmış. Az yemek yediğim için zayıflamıştım

Dolu gözlerimi sildim, odada Jungkook için tehlikeli bir şey olmadığı için banyoda durabiliyordum

Yüzüme biraz su çarptım. Burada kalmam ikimiz için de iyi olacaktı, beni isteniyordu. İlaçlar olduğu için biliyordum ama yine de kırıyordu

"Taehyung"

Jungkook'un sakin sesiyle yavaşça gözlerimi sildim ve dışarı çıktım bana ihtiyacı olabilirdi

Onunla salonda karşı karşıya gelince gözleri dolu dolu bakıyordu

Ona sarılmak istemiştim, ağlama güzel bebeğim geçecek diyerek pamuk saçlarını öpmek istemiştim ama yapamadım.. çünkü ben de onun kadar kırıktım

"Özür dilerim.. lütfen-hıck lütfen gitme b-biliyorum fazla ol-oluyorum ama y-yemin ederim elim-hıck de değil.."

Fazla dayanamayarak usulca yanına yaklaştım

Kollarımı beline dolayıp kendime çektim

"Üzülme bebeğim, senin üzülmen beni de üzer"

"Ama ama s-seni üz-hıck üzdüm"