Anlatılmamış Gerçek • Taekook

Bölüm 14

Merhabaa

Başlamadan önce yorum ve Votelarınızı bekliyorumm🥰♥️

*********
Prens Kim

Jungkook'u o halde gördüğümde kendimi şifahaneye nasıl attığımı bilmiyordum

Park Krallığındaki en yakın şifahaneye ağlayarak kucağımda Jungkook ile girmiştim. Kim Krallığının Prensini kucağında birisiyle ağlayarak girdiğini görmek doktorlar için ne kadar garip olsa da kollarımda güçsüz bir şekilde yatan Jungkooku görüp hızlıca bir sedye getirmişlerdi.

Şimdi ise odanın kapısının önünde bekliyor, doktorun iyi bir haber vermesi için tanrıya dua ediyordum.

Başım dönüyordu, ne kadar süredir yemek yemediğimi bilmiyordum fakat bu şu an önemli değildi, sadece Jungkook'un uyandığını görmek ona sıkıca sarılmak istiyordum.

"Efendim?"

Düşünceler içinde hızla kafamı kaldırıp doktora doğru ilerlemiştim.

"Nasıl? Bebeğim nasıl? Lütfen iyi bir şey söyleyin"

"Efendim tanrıya şükür ki aldığı doz az fakat etkili bir uyuşturucu almış, gereken işlemleri şimdilik yaptık, anlık sinir öfke nöbetleri gibi şeyler yaşayabilir, aldığı şeyi tekrar isteyebilir. Alttan alın, çünkü onlar bilinçli söylediği şeyler olmayacak"

Duyduklarımla şok oldum, benim saf bebeğime neler olmuştu böyle.

Devam etti

"Ayrıca, vücudunda ki yaraları pansuman ettik, vücudunda fazla yara yok ama yaralarından çıkarımlarıma göre travma yaşayabilir dikkatli olun"

"Onu görebilir miyim?"

Kendime kızıyordum.

Aptal herifin tekiyim, nasıl bogum olduğunu tahmin edemedim? Üstüne üstlük Park Krallığına savaş düzenleyerek zaman kaybettim. Şimdi ise karşımda ki mahvolmuş Jungkook kendimden nefret etmeme sebep oluyordu.

Doktorun onayıyla yavaşça odaya girdiğimde karşımda ki cılız beden ile göz yaşlarım daha çok akmaya başladı

Benim neşeli güzel bebeğim şimdi sessizce bir yatakta yatıyor, iyileşmek için çırpınıyordu.

Ve bunların hepsi benim yüzündendi!

Kendimden nefret ederek onun yanına ilerledim.

Önünde diz çöktüm, ellerimi eline kenetleyip başımı ellerimize sakladım

'Özür dilerim hıck be-bebeğim çok çok özür dilerim, kendimden nef-hıck nefret ediyorum. Keşke, tanrım keşke s-seni önceden bulabils-eydim"

Damarlarından aldığı seruma baktım

"Vücut dengeleyici"

Benim yüzümden, diye düşündüm

Onu erken bulsaydım baş-

"Taehyung"

Fısıltı gibi duyduğum sesle kaşlarımı şaşkınlıkla kaldırdım hızla Jungkook'un yanında giderek dizlerimin üstüne çöktüm

"Bebeğim burdayım, yemin ederim burdayım, gitmeyeceğim bir saniye bile"

Hızlı hızlı konuşurken ağlayarak birleştirdiğim ellerimizi öpüyordum.

"S-su"

Titreyen ellerimle yatağın kenarındaki suyu doldurup sırtını ayarlayarak içirdim