marry me -ksj✅

•marry me•

Diyorum ki acaba hani severek okuyorsanız yorum da yapar mısınız? Lütfen bir tane de olsa yorumunuzu görmek istiyorum♡

Joohyun ve Seokjin'in barışmasının üzerinden 2 ay geçmişti. 2 ay boyunca ikili gayet iyi anlaşmışlardı. Tıpkı eski günlerdeki gibi sadece geziyor ve hayatın keyfine bakıyorlardı. Bu sefer tek bir değişiklik vardı o da ikisinin de meslek sahibi olup işlerinin başlarında olmasıydı. Seokjin'in aslında sürekli işinin başında olması gerekmiyordu fakat Joohyun onu o kadar zorlamıştı ki kendi saatleriyle aynı saatlerde Seokjin işe gidiyordu. Yani Joohyun sabahtan öğlene kadar okula gidiyor, Seokjin ise şirkete gidiyordu. Cumartesi gününde oldukları için ikisi de rahattı şimdi.

Joohyun elindeki koca mısır kasesiyle salonda koltukta ayaklarını uzatarak film izleyen kocasının yanına gitti. Elindeki mısır kasesini Seokjin'in kucağına bırakıp diğer koltuğa geçmek için hareketlendiğinde Seokjin bileğinden tuttu ve yana kaydı. "Yanıma otur, lütfen." Seokjin'in bu hallerine alışmıştı. Sırf istediği olsun diye her seferinde bebek gibi yalvarıyordu. Joohyun diğer koltuktaki kendisi için yaptığı mısır kasesine bakıp, "Benim kasem orada kaldı ama." dedi.

Seokjin Joohyun'un kasesinin olduğu yere baktı ve yavaş hareketlerle Joohyun'un üstünden geçerek kaseyi alıp geri yerlerine döndü. "Şimdi iyi mi hayatım?" Joohyun gülümseyip kafasını salladı. İkili filmlerini izlemeye iyice dalmışken alacaklı gelmiş gibi çalmaya başlayan kapıyla irkilip ayağa kalktılar. Joohyun Seokjin'in üzerini düzeltirken Seokjin de Joohyun'un üzerini düzeltti.

Kapıyı açtıklarında karşılarında mutluluktan bağırarak gülen Seungwan ve Yoongi ikisini beklemiyordı. Şaşkınlıklarını üzerlerinden attıktan sonra Seungwan ve Yoongi'yi içeri davet ettiler.

"Bu mutluluğunuz sebebi nedir acaba Yoongi ve Seungwan?" Seokjin'in değişik bir ses tonuyla sorduğu sorusu Yoongi'nin yüzünü buruşturmasına sebep oldu. "Ne zaman boşu boşuna bu kadar sevindik hyung? Ne bu tavrın?" Seokjin gözlerini devirip su içmek için mutfağa gittiği sırada Joohyun konuştu.

"En son bize bu mutlulukla geldiğinizde nedenini sormuştuk yine ve sizin cevabınız yolda gördüğünüz bir oyundan kazandığınız tatil çekini göstermek olmuştu." Seokjin elindeki bardakla içeri girip Joohyun'u kaşlarını oynatarak onayladığında bu sefer Seungwan gözlerini devirdi.

"Bence yine çok mantıklı bir sebep. Sonuçta beleşe bir tatil çeki kazanmışız herkes yapamaz." Yoongi kendilerini savunan bir ifadeyle konuştuğunda Seokjin Yoongi'nin ensesine vurdu.

"Bence artık ne olduğunu söylemelisiniz." Bıkkınca konuşan Joohyun'a Seungwan da katılıp Yoongi'nin kulağına bir şeyler fısıldadı. Seokjin ve Joohyun merakla onlara bakıyorlardı. Acaba bu sefer ne tür bir saçmalık var diye düşünüyorlardı.

"Hamileyim!" Yoongi ve Seungwan aynı anda konuştuğunda Seokjin gülme krizine girecek şekilde gülmeye başladı. Herkes Yoongi'ye gülerken Yoongi kaşlarını çatmış onlara bakıyordu. Ne vardı bu kadar gülecek? diye geçiriyordu içinden.

Seokjin zorla gülmesini durdurup Yoongi'ye dönüp, "Vay be Yoongi, demek hamilesin he." dedi. Yoongi dediği şeyin farkına varıp eliyle alnına vurdu ve Seungwan'a yalvarır gözlerle baktı. Seungwan Yoongi'nin yanaklarını sıkıp gülmesini durdurdu ve Joohyun'a döndü.

"Şaka falan bir yana, hamileyim!" Joohyun'un gözlerinin içi bile gülüyordu. Çok mutlu olmuştu, kendisi olamıyordu ama en azından en yakınları bu duyguyu tadıyordu. Herkes birbiriyle sarıldıktan sonra Joohyun Yoongi'nin boyuna yetişebilmek için biraz parmak ucunda kalktı ve kulağına yaklaştı.

"Kaç yıllık kardeşim dediğim erkek arkadaşımın hamile kalabildiğini öğrendim, üzdün beni min." Gülerek geri çekildiğinde Yoongi ateş saçan gözleriyle Joohyun'a bakıyordu. Odadaki herkes onunla eğleniyordu ve o buna deli oluyordu.