Μπερδεμένοι Έρωτες

9ο

Και κατεβήκαμε κάτω για να περιμένουμε τον καλεσμένο.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χτυπάει το κουδούνι και πάει μια υπηρέτρια να ανοίξει.

Μπαίνει μέσα ο καλεσμένος και αυτό που είδα δεν μου άρεσε.

Είδα τον πατέρα μου!

Αν αξίζει να έχει αυτό το όνομα.

Τον κοιτάω με γουρλωμένα μάτια αλλά παράλληλα με μίσος.

Μπ: βρε βρε..... κορούλα μου;

Ε:Μην με λες έτσι!

Μπ:μα γιατί καρδιά μου;

Ε: Μόνος σου είπες ότι δεν με θες για κόρη σου!

Όλοι με κοιτάνε με γουρλωμένα μάτια εκτός από την Μάρθα που το ήξερε. Παρόλα αυτά με κοιτούσε με λυπημένο ύφος.

Ε: Τέλος πάντων.....δεν ήρθες εδώ για να ασχοληθείς μαζί μου, αλλά για δουλειά με τον κύριο Jeon οπότε απλά αγνόησε με όπως έκανες πάντα.

(ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ εντάξει σκάω😂).

Είπα γεμάτη ειρωνία καθώς άρχιζα να απομακρύνομαι από εκείνο το σημείο. Πήγα στο μπαλκόνι γιατί ένιωθα ότι πιέζομαι.

Κάθισα εκεί κάνα πεντάλεπτο ενώ κοίταγα την θέα που υπήρχε.

Είμουν τελείως στον κόσμο μου μέχρι που νιώθω δύο χέρια στην μέση μου.

??: Γιατί με αποφεύγεις;

Γυρνάω να κοιτάξω ποιος μου το είπε αυτό και είδα τον πατέρα μου.

WTF!?

Ε: Τι σε νοιάζει;!

Του λέω με άγριο ύφος.

Μπ: Να μην με νοιάζει τι κάνει η κόρη μου; Στο κάτω κάτω για αυτό ήρθα εδώ! Για να σε πάρω και να γυρίσουμε σπίτι! Μαζί!

_________________________________________

Γεια σας!

Τι κάνετε;

Ελπίζω να αμήν σας ήρθε εγκεφαλικό😅....

Αν σας άρεσε πατήστε το αστεράκι για να με βοηθήσετε!

Γεια σας!😃!