(ΣΥΓΝΏΜΗ ΓΙΑ ΤΥΧΌΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΆ ΛΆΘΗ!)
Σηκώθηκα το πρωί και πήγα στο μπάνιο για να κάνω τα απαραίτητα.
Η γονείς μου σήμερα θέλουν κάτι να μου πουν.
Α! Καλέ δεν σας συστήθηκα.
Με λένε Αρτέμης και μένω με του γονείς μου. Θα πείτε "είσαι 20 χρόνον και μένεις με τους γονείς σου;" ε λοιπόν ναι γιατί σπουδάσω σε μια σχολή που είναι κοντά στο σπίτι μου οπότε δεν χρειάζεται να πάω να μείνω σε άλλο σπίτι. Αν και θα το ήθελα πολύ. Γιατί δεν τα πάω καθόλου καλά με τους γονείς μου.
Ντύθηκα.
Χτενίσα τα μαλλιά μου και κατέβηκα κάτω.
Σήμερα ήταν Σάββατο οπότε δεν έχω σχολή.
Όταν κατέβηκα κάτω είδα τους γονείς μου και κάποιοι τύποι με μαύρα ρούχα.
Ανέβηκαν πάνω.
Πήγα να τους ακολουθήσω μα ένας από αυτούς με σταμάτησε.
Με πήρε σαν σακί με πατάτες και με πέταξε στον καναπέ απέναντι από τους γονείς μου.
Μπ: Θέλουμε να σου πούμε κάτι.
Μ:Με μία λέξη.
Μπ,Μ: Φεύγεις.
Ε:Ε;
ΜΤι δεν καταλαβαίνεις παιδί μου!; Φεύγεις, φεύγεις πως το λένε ξεκουμπιζεσε από εδώ μέσα.Άρχισαν να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου.
Ε:Μ-Μα γιατί;
Μπ: Έτσι.
Μ: Έλα ένταξη αγάπη μου μην είμαστε και τόσο αυστηρή."είπε και έβγαλε ένα χαχανειτο.
Μπ:Οκ. Απλά δεν σε θεωρούμε ποια για κόρη μας. Δεν σε θεωρούμε κόρη μας.
Ε:Κ-Και που θ-θ μ-μείνω;
Μ,Μπ: Δεν ξέρουμε και δεν μας νοιάζει. Απλά πάρε τα πράγματα σου από εδώ και ξεκουμπίσου από το σπίτι μας.Με πήραν πάλι σαν σακί με πατάτες και με πέταξαν κυριολεκτικά έξω από το σπίτι.
Αυτό πόνεσε.
Και μετά πέταξαν πάνω μου την βαλίτσα.
Έβγαλα μια κραυγή πόνου γιατί έπεσε στην κοιλιά μου και ήταν ΠΟΛΎ βαριά.
Έκλεισαν την πόρτα και εγώ σηκώθηκα με όσα κουράγια μου είχαν απομείνει και άρχισα να περπατάω.
Έφτασα στο ερημικό (αν ειπαρχει τέτοια λέξη) πάρκο.
Άφησα την βαλίτσα και ξάπλωσα στο παγκάκι.
Κουλουριάστικα σαν μια μπάλα και άρχισα να κλαίω με λυγμούς.
____________________________Γεια σας!
Πολύ!!!!
Πολύ!!!!
Πολύ!!!!!
Πολύ!!!!!
Ποοοοολύύύύύ!!!!!
Πολύ κακό και κατα την γνώμη μου στενάχωρο για πρώτο κεφάλαιο. Συγνώμη.
Τέλος πάντων αν σας άρεσε πατήστε το αστεράκι που με βοηθάει κιόλας.
Και.....
Γεια σας!😃!
YOU ARE READING
Μπερδεμένοι Έρωτες
FanfictionΞύπνησα και δεν ήξερα που βρισκόμουν. Εικόνες άρχισαν να περνούν από την χθεσινή μέρα σαν μια σφαίρα μέσα στο εγκέφαλο μου. Ένα δάκρυ κύλησε. Περνώ την βαλίτσα και αρχίζω να περπατάω. Περνάω έξω από ένα κατάστημα και βλέπω μια άφησα. Όποιος θέλει γ...