Μπερδεμένοι Έρωτες

30ο

Ε: και τώρα που είμαστε όλοι μια χαρά, πάμε να δούμε μια ταινία;

Είπα για να σπάσω την άβολη ησυχία που υπήρχε ανάμεσα μας.

Jk: Εμμ...ναι

Είπε και ο Hyunjin συμφώνησε.

Μετά από λίγες εβδομάδες.

Τα πράγματα με τον Jungkook πάνε πολύ καλά. Έχουμε έρθει πιο κοντά και αυτό λίγο με ανησυχεί. Γιατί νιώθω ότι τα συναισθήματα που έχω για τον Jungkook, μεγαλώνουν με κάθε συνάντηση μας. ΤI ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΌΜΩΣ!? ΜΙΑ ΘΑ ΜΟY ΑΡΈΣΕΙ ΚΑΙ ΜIA OXI!;

Jk: Άρτεμις...ΆΡΤΕΜΙΣ!

Ξύπνησα και είδα τον Jungkook να βρίσκεται πάνω από το κεφάλι μου σαν τον χάρο.

Ε: ΤΙ ΈΓΙΝΕ!?

Jk: Τίποτα απλά ήρθα να σου κάνω παρέαα.

Ε: Άι παράταμε μωρέ!

Jk: Τι έκανα πάλι;

Λέει και κάνει μια γκριμάτσα σαν ένα μωρό που του έχουν πάρει το γλυφιτζουρι του. Αχ με κάνει να θέλω να πάω εκεί και να τον φιλήσω, ΑΛΛΑ όχι δεν θα το κάνω!

Ε: Πω έλα σόρρυ απλά μόλις ξύπνησα.

Και μόλις σηκώνομαι χάνω την ισορροπία μου και στην προσπάθεια μου να μην πέσω τον τράβηξα και πέσαμε και οι δύο στο κρεβάτι.

Τελειαα🙄

Ήμασταν σε απόσταση αναπνοής και είχαμε κοκαλωσει και κοιτιόμασταν στα μάτια.

Άρχιζε να με πλησιάζει όλο ένα και πιο κοντά και-

Hj: Hey παιδιά τι κάνετ-

Ο Junglook πετάχτηκε καθώς και έφυγε από πάνω μου και εγώ σηκώθηκα κατευθείαν από το κρεβάτι.

Ηj: Oooookey διακόπτω κάτι;

Jk: Μπα όχι μωρέ πας καλά;

Λέει ο Jungkook και κατευθείαν γυρνάει το κεφάλι μου τόσο πολύ σαν το κοριτσάκι από τον εξορκιστή και τον κοιτάω δολοφονικά για τον τρόπο που μίλησε στον αδελφό μου.

Jk: Ε-εννοώ ότι όχι καλέ δεν διέκοψες τιιιποτα το σπουδαίο.

Λέει και με κοιτάει με ένα σμιρκ.

Ε: Άι παράταμε μωρέ!

Πάω να φύγω αλλά μου πιάνει το χέρι και με γυρνάει για να τον κοιτάω.

Hj: Εντάξει αυτό δεν νομίζω ότι πρέπει να το δω οπότε μπαιιι!!!!!

Λέει και φεύγει καθώς κλείνει την πόστα πίσω του.

Εμείς δεν κουνηθήκαμε καθόλου. Εγώ τον κοιτούσα με απορία αλλά ταυτόχρονα με λίγο θυμό, είναι δυνατόν να πάει να με φιλήσει και μετα να κάνεις λες και δεν είναι τίποτα το σημαντικό!? Παρόλα αυτά εγώ έβλεπα μέσα στα μάτια του θυμό.

Ε: Τι έγινε; Θυμώσαμε;

Jk: Εγώ!? Ή εσύ!?

Μου λέει με σχετικά ψηλή εντάξει της φωνής του.

Ε: Εγώ με το δίκιο μου! Από την μία πας να με φιλήσεις, μα μετά τι έγινε; το μετανιώνουμε και κάνουμε λες και δεν έγινε τίποτα; Ότι δεν μας νοιάζει;

Του απαντάω με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που μου μίλησε εκείνος.

Jk: Α δηλαδή εσύ αυτό κατάλαβες!?

Μου λεει για ακόμα μια φορά με υψωμένο τον τόνο της φωνής του.

Ε: Τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε να καταλάβω;

Jk: Ακριβώς το αντίθετο...

Λέει με πολύ ήρεμο τρόπο αυτή την φορά. Περίοδο έχει και αλλάζει τόσο εύκολα και απότομα τα συναισθήματα του;

Ε: Τι;

Λέω με απορία αυτή την φορά. Καλά και εγώ δεν πάω πίσω...

Εκείνη την στιγμή ενώνει τα χείλη μας σε ένα αρκετά έντονο φυλή..

_______________________________________________

Γεια σααααας!!!!!

Ζητώ συγνώμη που τόσο καιρό δεν ανεβάσω καινούρια κεφάλαια.

Πραγματικά δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να διαβάζει αυτή την ιστορία.....

Τέλος πάντων αν σας άρεσε αφήστε ένα λαικ ή αφήστε κάποιο σχολείο. Θα χαρώ πολύ να απαντήσω!!

Γειααααα!!!!!