İSTASYON | TEXTİNG

1.6

0567***: Efe (09:24)

0567***: Okulda değilsin (09:26)

0567***: Neden gelmedin ? (09:27)

0567***: İyi misin ? (11:34)

0567***: İşin bitince bana yaz olur mu ? (11:46)

0567***: Doktor ne dedi ? (15:51)

0567***: İlaçlarını mı değiştireceksin ? (15:52)

0567***: Antidepresan falan yazmamıştır umarım. (15:52)

0567***: Uyuyor musun ? (19:32)

0567***: Erken değil mi henüz. (07:35)

0567***: Sonra gece uyuyamıyorsun. Tüm düzenini bozuyorsun. (07:35)

0567***: İletiliyor ama yazmıyorsun ?

0567***: Birşey mi oldu ?

0567***: Ben mi birşey yaptım ?

0567***: Gerçekten endişelenmeye başladım.

Efe aranıyor...

0567***: Meşgule mi aldın gerçekten ?

0567***: Demek ki bildirim çubuğundan okuyorsun yazdıklarımı.

0567***: Doktor kötü birşey mi söyledi ?

0567***: Anneni aramak zorunda bıraktırma beni.

0567***: 5 saniye içinde yazarsan anneni aramam.

0567***: 5

0567***: 4

0567***: 3

0567***: 2

0567***: 1

0567***: Anneni arıyorum.

0567*** çevrimdışı

Birkaç kez öksürerek boğazımı temizledim. Şu anda Efe'nin annesini arayacaktım. Bu ilk aramam değildi. Ama her zamanki gibi heyecan basmıştı. Heyecanlanmamın aslında birkaç nedeni vardı.

Efe'nin annesi her zaman sert bir kadın olmuştu. Kendi öz oğluna bile. Bu onu sevmediği anlamına gelmiyordu. Sadece o da böyle biriydi işte. Efe 5 yaşındayken boşanmışlardı eşile. Sebebini bilmiyordum. Ama tahminlerim vardı.

Annesi daha önce benimle kötü konuşmamıştı. Sadece sesinin tınısındakı o sertlik, mizacınakı özgüvenli tavır bile insanın içini ürpertiyordu. Ama o sert dış görünüşün içinde iyi ve temiz kalpli biri vardı. Bunu her haraketinde hissetiriyordu.

Telefondan ismini buldum ve üstüne tıkladım. Telefonu kulağıma yerleştirdim ve derin bir iç çektim. Birkaç kez çaldıktan sonra açılmıştı. "Merhaba Simay Teyze. Nasılsınız ?" Diye sordum sevecen bir tavırla. Biraz bekledim ama cevap yoktu.

"Simay teyze ?" Telefon mu çekmiyordu ? Telefonu kulağımdan çekip baktım. Hayır arama devam ediyordu. "Simay teyze orada mısınız ?" Diye sordum tekrardan.
Telefondan garip bir ses dışında bir ses duyulmuyordu. Dikkatle sesi dinlemeye çalıştım. Gülme sesi gibiydi. 

Kaşlarım usulca çatılırken. "Noluyor ya ?" Diye mırıldandım. Bu sefer gur bir kahkaha sesi duyunca neye uğradığımı şaşırdım. Ama en çok şoka uğratan gülenin Efe olmasıydı. Gözlerim yuvasından fırlayacak gibi oldu. Kalbim ağzımda atıyordu. Kim olduğumu biliyordu. Telefonu hızlıca kapatıp yatağın üstüne attım. Elimi alnıma yasladım.