9.Bölüm Lunapark

143 24 36
                                    

"Ben...ben seni-"

"Gece?" Bu Arasın sesiydi. Olamaz! Bizi bu şekilde görmemeli.

Kalkmaya çalışırken Arasla göz göze geldim.

Bir Oğuza bir bana bakıp yanımıza geldi. Beni Oğuzdan koparırcasına kolumdan tutup çekti.

Oğuzda ayağa kalkınca Aras Oğuza bakıyordu.

"Aras bak ben Oyundaki zarfı almak için..." Aras beni dinlemeden kolumdan tutup oradan uzaklaştırdı.

"Aras bir dinlesen bak-" dedim.

"Neyi dinleyeyim Gece? Neden öyle sarmaş dolaş durduğunuzu mu?" Dedi.

"Açıklamama izin versen?" Dedim.

"Gerek yok Gece nasıl olsa ben senin hiç birşeyin değilim." Dedi ve beni orda bırakıp kamp alanına doğru ilerledi.

"Aras bekle beni!" Aras beni takmadan ilerlemeye devam etti.

Çok güzel(!) Birde şimdi Arasın tribiyle uğraşacaktım.

Arasın arkasından gideceğim sırada bir el kolumu tuttu.

"Naber Gece?" Dedi ve sırıttı.

"Bir sen eksiktin ne işin var senin burada?" Dedim. Zaten sinirliydim.

"Aa ama insan bir hoşgeldin der özlemedin mi beni?" Bu çocuğun harbi psikolojisi bozuk.

"Bak Ateş misin ne boksan bırak peşimi anladın mı?" Dedim ve omzundan ittim.

"Bak sen ufaklığa sert çıktı bakalım gerçekleri öğrenince de bu kadar güçlü durabilecek misin?" Dedi hala aynı şeyleri söylüyor ne gerçeği?

"Ne saçmalıyorsun sen?" Dedim.

"Bu gün beni ikinci görüşün sana bir ipucu daha vereyim ufaklık." Dedi. Ne ipucusu?

"Gerçekler Aras hakkında?" Dedi. Ne konuda olabilir ki?

"Sen nereden tanıyorsun Arası?" Dedim.

Güldü"Soru sorma hakkın yok ufaklık zamanı gelince herşeyi anlatacağım ve bu karşılıksız olmayacak" dedi ve göz kırptı.

Tam giderken "Ha bu arada küçük bir bilgi daha vereyim artık her zaman görüşeceğiz kaydımı sizin okula aldırdım." Sinsi bir gülüşle gitti.

Ne? Neden bunu yapıyor bu çocuk? En önemlisi Ateşle Aras nereden tanışıyor?

Kafamda sorularla kamp alanına ilerlerken Cemre ve Canı gördüm.

Cemre elindeki anahtarı sallayarak geliyordu demekki onlar kazanmıştı.

Oyun aklımdan çıkmıştı ki akıl mı bıraktılar insanda. Cansu ile Oğuz dip dibe ateşin önünde oturuyordu.

"Aras nerede?" dedim. Oğuz hemen cevap verip

"Sana sormalı en son beraberdiniz." dedi. Terslemesen olmaz değil mi?

"Cemre ben Arası aramaya gidiyorum telefon ve ışık yanımda birşey olursa ararım." Dedim. Ve birşey demesine izin vermeden ormana doğru ilerledim.

Ah Aras ne diye beni dinlemiyorsun ki?
Ateşi şimdilik Arasa sormayacaktım. Zaten bana kızgın. Ateşe inanmam için de bir sebep yok.

"Aras nerdesin bak korkutma beni?" Ses veren yoktu hava git gide kararmaya başlamıştı.

"Aras nerd-" diyecekken gitar sesi duydum. Ve dudağım yana kıvrıldı.

"İşte buldum seni Aras benden kalabileceğini mi sandın?" Dedim sessizce.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 01, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gecenin Gölgesi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin