Yaşam Öpücüğü

14.Bölüm

Multimedia: Okan

Selam canlar,nasılsınız?
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

Yazım hatalarımı görmezden gelin)

İyi okumalar...

Sabah alarmın sesiyle uyandım demek isterdim ama Batunun cırtlak sesiyle uyandım. "Batuuu cırlamaaa" diye bağırım kafamı yastığa gömdüm.
"Kalksana kızım boşunamı geldim sabah sabah"dedi "Saat kaç?"dedim gözlerimi aralamaya çalışarak. "yedi bebeğim hadi kalk"dediğinde kafamı kaldırıp yüzüne baktım"Umarım geçerli sebebin vardır"dedim düz bir sesle.

"Yani.. var aslında"dediğinde bir bokluk olduğunu düşünmedim değil.
"Ne?"dedim suratsız halimle. "Şey ben sıkılıyordum da sana geleyim dedim"dediğinde şaşkınlıktan ağzım açıldı,ne yani beni sıkıldığı için mi uyandırmıştı?

Yataktan hızla kalkıp Batuya doğru bir adım atmıştım ki,düştüm. Kalkmaya çalıştığımda beceremedim.
Bacaklarım sanki bana ait değillermiş gibiydi,his etmiyordum,bacaklarımı his etmiyorum.

Batuya döndüm gülüyordu başka zaman olsa eminim ki bende gülerdim."B-batu"dedim ve ağzımdan engelleyemediğim bi hıçkırık koptu.

Batunun gülmesi anında durdu bir adımda aramızda ki mesafeyi kapattı.
"Güzelim noldu?ayağın çokmu incindi?"dediğinde bir hıçkırık daha koptu ağzımdan bacaklarım karıncalanıyordu ama kımıldatamıyordum.

"Bacak-ları-mı hareket etti-remiyorum"dedim hıçkırıklarımın arasından."Sakin ol, sakin ol güzelim"dedi beni sakinleştirmeye çalışarak,bir kolunu bacaklarımın altına diğerinide sırtıma koyup kaldırdı beni.

"Keremm"diye bağırdı Batu. Seninde ki endişe anlaşılmayacak gibi değildi sesi titremişti. Derin derin nefes almaya çalışıyordum,ama beceremiyordum sanki kapalı bir kutunun içindeydim.

"Noluyo be..."diye çıktı abim odasından,önce yine şakalaşıyoruz sandı başını iki yana salladı.
"Hastaneye gitmeliyiz"dedi Batu sanki cümle kurmayı unutmuştu, her zamam benim için çok endişelenirdi, benim için en çok endişelenen de o olmuştur hep.

"Nesi var , noldu lan bir yerden mi düştü"dedi abim durumun ciddiyetini şimdi anlamış gibi. "Bacakları.. bacaklarını his etmiyor abi hadi oyalanma"dedi Batu ağlamam şiddetlendi,bacağımda ki karıncalanma git gide artıyordu, canımı yakıyordu.

....

Göz kapaklarım sanki açılmamaya yeminlenmiş gibilerdi açamıyordum, güçlükle gözlerimi aralayıp etrafa baktım,nefret etdiğim hastane kokusuyla yüzüm buruştu. "Uyandın mı güzel kızım"dedi baş ucumda oturan babam."Hıhı"gülümseyip başımı salladım.

En son olanlar aklıma geldi, bacaklarımı his etmeyişim, hemen bacaklarımı hareket ettirdim ve derin bir nefes aldım,rahatlamıştım.

"Ödümüz koptu havuç kafa"diyen abime gülümsedim. Batu yanıma yaklaşıp sır verir gibi kulağıma eğildi
"Berbat gözüküyorsun"dedi ve sırıttı,söylediklerine gözlerimi devirip karşıya bakmıştım ki gördüğüm kişiyle nefesim kesildi sanki.

Okan buradaydı. "Ben aradım"diyen Batuya döndüğümde muzip sırıtmasıyla baktı yüzüme. Henüz bir tepki verememiştim. Babam durumu anlamış olacakki abime kafasıyla kapıyı işaret etti. Abim yüzünde hoşnut olmadığını belli eden ifadeyle çıktı odadan.

Batu hala sırıtarak ikimize bakıyordu.
Babam kapıda yalandan öksürünce Batu göz kırpıp çıktı odadan.

Okan yanıma gelip yatağın bir ucuna oturdu. Küçük elimi elleri arasına alıp gözlerime baktı,öyle bir baktı ki ben eridim."İyi misin Düş?"dedi sesinde duygu yoktu belki ama ben o gözlerde duyguyu görmüştüm ya yeterdi bana.