KODES °Morax-Maat° (+16)

Bölüm ☣4☣ =KURBAN=

《KODES》

=KURBAN=

Uzun aradan sonra herkese Merhaba 🙋

Diğer kitaplarıma yoğunlaştığım için, bu kitaplarımı biraz boşladım.

Üzgünüm...

***
   Tepeden tırnağa vücudumu bir titreme hâkim oldu, kapı tam açılacağı sırada çekmeceyi kapatıp madalyonu avucumda toplayarak sakin kalmaya çalıştım.

   İçeri hiç tanımadığım biri girdi, yüzünde tuhaf dövmeleri ve çok sayıda küpeleri vardı. Bana gözlerini kısarak bakıp ardından umursamadan yakında olan birkaç çekmeceyi açıp içinden bilmediğim bir şeyi çıkarıp gitti.

   Çok acelesi vardı sanırım bu nedenle kapı aralık kalmıştı, göğsümü delen bir hızlanış oldu. Kaç! Dedi kafamdaki ses, soluklarım hızlanırken kapıya doğru adımladım.

   Elimde ki madalyonu üzerimde olan şortun cebine koydum, kapıyı açtığımda kafamı koridora doğru uzattım. Kimseyi göremeyince koridora çıkıp çevreme bakındım, onun beni getirdiği merdivenlerden gidemezdim.

   Başka tarafa yönelerek hızla yürümeye başladım, tenim buz gibi olmuştu korku damarlarımı dondurmuştu. Buradan kaçıp kurtulma düşüncesi nefesimi ara ara kesiyordu. Başka bir merdivenlerin başında durduğumda aşağı doğru eğilip bakındım, boğuk sesler vardı ama görünürde kimse yoktu.

   Bir kaç basamak aşağı indiğimde farklı bir koridor daha karşıma çıktı, burası nasıl bir yerdi böyle? Tekrar aşağı inmek yerine ileri doğru uzun koridorda ilerlemeye devam ettim. Sayamadığım kadar çok kapı vardı, bakamayacak kadar korkuyordum.

   Arkamı kontrol ettiğimde sertçe yutkundum, gözlerim kocaman olurken nabzım hızlandı.

İblisin keskin bakışları beni bulduğunda, atığım ufak adımlarım büyük adımlara döndü. Kodes'e bir kez bile bakmadan arkamı dönerek koşmaya başladım.

  Burası ne türden bir yerdi bilmiyordum, tek bildiğim onun elinden kurtulmaktı! Uzun bir koridora daha girdiğimde, hız kesmeden koşmaya devam ettim. Koridorun sonuna yaklaştıkça, korku nefesimi kesecek kadar boğazıma yaklaşıyordu.

  Aşağı doğru inen merdiven basamaklarını gördüğüm gibi inemeye başladım. Arkama bakamıyordum, iblisin beni bir kez daha esir almasını istemiyordum.

  Merdiven basamakları ne kadar sürdü bilmiyorum ama çok aşağı indiğimin yeni farkına varmıştım. Her yer karanlıktı, tek aydınlığı ise dışarıda olan yangındı.

  Karanlıktan nefret ediyordum, geri dönme düşüncesi içimi kemirse bile İblisle karşı karşıya geleceğim görüntüsü bile vazgeçiriyordu bu düşünceyi.

  Arkama baktığımda, kimseyi görmedim. Bu yüzden koşmak yerine hızlı adımlar atarak ilerledim. Yanlarından geçtiğim tuhaf kapılar adımlarımı yavaşlatıyordu.

  Fakat biraz sonra aralık olan kapının ardından tuhaf sesleri duydum. Kendime hâkim olamadım, yavaşça yaklaştım kapıya. İçeriden ağlama ve inleme sesleri geliyordu.