Reincarnation : The Heartless Mafia Queen [Under Editing]

CHAPTER 6

FINN

Nag-simula na ang labanan at itong katabi ko puro sorry, pasensya na daw sa mga kasalanan nya. Ang sabi dahil sa ginawa nya sana daw ay mapatawad ko daw sya. Sabi ko past is past na madami ng nagbago pero hindi padin sya tumigil. Hindi tuloy ako maka-pag focus sa panunuod.

"Callie sorry talaga. Sana mapatawad mo ako." para nadin itong maiiyak. Tinignan ko naman sya sakanyang mga mata at masasabi kong sincere ito.

"Okay lang. Manuod na tayo." walang emosyon na sabi ko sakanya. Para naman itong narelief but uneasy.

Tsk. Wag kayo sakin huminge ng pasensya dahil hindi naman ako si callie.

"ANG SABI NI PRINSESA MITCH GUSTO NYA DAW MAKALABAN ANG ISANG MAHINANG PRINSESA NA SI----" tumikhim naman ito tsaka siya nakarinig ng hiyawan at napapatingin din sa gawi nya ang mga mata ng i-ilang estudyante. Nakita kong umiling ang host kay mitch. "ANG PRINSESA NG CRISTALLO." pagpapatuloy nito at tsaka tumingin sakin ang host.

"PLEASE COME TO THE GROUND." dugtong ng host.

'Dude, she's being immature. But how can I reject? This is what I'm waiting for. But, when that host glance at my direction...he's eyes, goddammit.'

"Callie. Please be careful. Be safe." nag-alalang sabi ni rasha. Tinignan ko lang sya ng ilang segundo tsaka nilipat ang tingen kay jun

"Chloe, wag kang mamamatay ha." saad naman ni Jun na bakas ang pag-alala sa boses.

'tsk, as if.'

Nilingon ko naman si warren tsaka sya tinanguan, he nod as well. Tsaka na ako tumayo. Pagtayo ko palang ay maririnig mo na ang naglalakasang mga tinig.

"BOOOOOO! SOBRANG HINA MO!"

"MAHINA KA!"

"SUCH A DESPERATE B!TCH!"

"SEEKING FOR AN ATTENTION?! SO PATHETIC!"

"WALANG WALA KA KAY PRINSESA MITCH!"

Walang kahit na anong emosyon akong pinakita sakanila. Tila hindi affected sa kanilang mga sinisigaw. Though wala naman talaga di naman tagala ako affected. But i pity the owner of this body i mean the previous owner. I am the new owner now.

Bumaba na ako sa arena at naririnig ko parin ang mga sigawan nila, tila hindi sila napapagod. Nag-angat ako ng tingin para lang makita ang nakangising labi ng makakalaban ko.

'How confident of you.'

"Ano ang pipiliin mo prinsessa mitch? Gagamit nang 'yong kapangyarihan o gagamit ng mga kagamitang gawa ng mga kawal?" tanong ng host sakanya.

Una talagang tatanongin ang unang makaka rating sa arena. Nagpahuli ako para siya na ang pumili ng gusto nyang kamatayan.

"Gusto kong gamitin. . . Ang mga kagamitang pangkawal." sagot nya na inosente pa akong tinignan. "Is that okay with you bitc-?" inosente pang tanong nya saakin tas tinakpan pa ang bibig. "Ops. My bad." dugtong nya pa tsaka nya ako inirapan.

"It is. . . really. . . okay with me." mahina kong saad, pinipigilang maging excited ang boses.

"OKAY NO POWERS ALLOWED!" sigaw ng host tsaka nya tinaas ang isang kamay.

Napalingon naman ako sakanya ng pinalibotan nya kami ng isang malaking bilog.

A Barrier.

Hindi kami pwedeng gumamit ng kapangyarihan dahil sa oras na gagamitin naman ito ay manghihina kalang at mag collapse dahil sa tindi ng barrier na nakaharang. Anti-power kung baga.

Nakahanda na kaming dalawa at hinihintay nalang ang hudyat ng host.

"You two are already ready?" tanong pa nito. Tumango kami in respond.

"Aight! Let this royal battle begin!" malakas na sigaw nito tsaka kami nakarinig ng malakas na kampana.

At nakita ko namang sumugod ng mabilis saakin ang aking kalaban. Wrong move. Mabilis sya. And the result is I keep on dodging her fast attacks.

"Puro nalang ba sang-ga ang iyong maipapakita sa amin b!tch?" nakangising saad nito. "Walang wala ka sa akin, dapat nung una palang sumuko kana." dugtong pa nito.

"Tsk, Am still thinking while dodging your attacks." sagot ko sakanya. "Thinking kung paano kita mapapatumba." malamig kong dugtong. 

Nakita ko naman ang pag-igting ng kanyang panga tsaka nya ako sinugod ulit. Mas mabilis pa nung una ang kanyang mga galaw. Nadaplisan naman ang aking pisnge.

'Fvck.'

Iisa pa sana sya ng mas mabilis ko syang sinipa sa tagiliran nya.

"ARRRGGH" sigaw nya at napa-atras.

"That's it." 

Ako naman ang sumugod sakanya at umulit na sipain ang kanyang kabilang tagiliran napa-atras ulit ito at napa luhod. Tsaka ko sinipa ang kanyang pagmumukha.

"Shit!" sigaw nito tsaka naglaho.

She's using power now. Napatingin ako sandali sa host, at nakita kong nagtataka na ang mga kasama nito kung bakit nakakagamit ng kapangyarihan ang kalaban ko. Nagkakagulo na ang mga ito pero kalma lang ang host. We glance at each other for sec and then he diverted he's eyes.

Pinakiramdaman ko ang paligid. Mitch. Naramdaman ko naman ang kanyang presensya at amba nya akong sasaksakin ng kutsilyo saking likod. Mabilis ang aking pag-galaw at tumambling ako sakanyang likodan at ako naman ang nasa posisyon nya kanina. Inagaw ko sakanya ang hawak nyang patalim tsaka ko tinutok ang kutsilyo sakanyang leeg.

"You're, dead." malamig kong saad. Nadaplisan sya sa patalim na hawak ko. Napalaki naman ang paghiwa nito ng nagpupumiglas sya sa pagkakahawak ko sakanya.

"Ahh, S-stop let go of me!" mangiyak ngiyak na saad nya at patuloy parin sa pag-piglas.

Mas lalo lamang lalaki ang hiwa sa leeg mo idiota!

"You're too weak, practice more before you wanna fight with me again." malamig kong sabi sakanya pero bigla nalang syang nawala

"haha! using power? really?" mapang-kutya kong sabi

"Yes." sagot nya at sinipa ako sa likod.

'Damn'

Pa-dapa na sana ako ng mabilis kong tinukod ang aking mga kamay tsaka tumambling at tinapunan sya ng kunai na dala ko. Sapol sa balikat.

"AAHHHH" malakas na daing nya. Di pa ako nakontento at tinapunan ko ulit sya ng kunai pero sa hita nya na ito sumapol.

"OH SHIT! P-papatayin kita!" malakas na sigaw nya, hindi naman nakatakas saaking paningin ang pag-agos ng dugo sa kanyang leeg namumutla nadin ito.

'How to torture somebody.'

"Before you say that make sure you're stronger than me baka mapahiya kapa sa minamahal mo sa buhay." walang emosyong sabi ko sakanya.

"Bitc- AAHHHH FVCK YOU!" naputol ang kanyang sasabihin at malakas na dumaing dahil binatuhan ko na naman sya ng ikatlong kunai at nadaplisan ang kanyang mukha.

"Don't call me that, it doesn't fit me it fits you." malamig kong sabi "And be thankful at hindi kita tinuluyan sa ngayon. Because, I want to torture you more until you kneeled in front of me while you're dying." dugtong kong saad nakita ko naman ang pag daan ng takot sa kanyang mga mata napangise ako at tsaka ko sya inambahan ng suntok sa pag-mumukha nya,

Ngunit may isang hangal ang pumigil sa kamay ko.

END OF CHAPTER 6