《LEE YONGBOK | Changlix》

6

*medyaya saygı*

Changbin iki gündür göremediği felixi sormak için arkadaşlarının yanına gidecekti onu en son iki gün önce görmüştü ve felix onu fazlasıyla yanlış anlamıştı

"jisung felixi gördün mü?"

"felix iki gündür hasta changbin okulda değil"

changbin felixin hasta olduğunu bilmiyordu ve morali bozulmamış değildi

"peki sağol"

Sınıfa çıkıp çantasını toplayıp hızla geçen gece gittiği eve adımladı. Okuldan fazla uzak değildi

Kapıyı uyuyor olabilir düşüncesiyle yavşça çaldı ve beklemeye başladı

Kapı yavşça açılıp yorgana sarılmış vücud changbinin gözleri önündeydi

"Changbin ne işin var burada?"

Changbin elini ensesine atıp gergince kaşıdı

"hasta olduğunu duyunca bi bakmaya geldim"

"ah öyle mi. İçeri geç istersen"

Chnagbin onun için açılan kapıdan içeri geçip dağılmış eve baktı

"biraz dağınık kusura bakma"

"sorun değil sen şimdi yat ben senin için bir şeyler yapayım olur mu?"

"gerek yok, gerçekten biraz uyusam geçer"

"biraz uymaya geçseydi iki gündür yatıyor olmazdın"

"gerçekten gerek yok"

Changbin felixin itirazını daha fazla dinlememiş ve ince bedeni kucağına alıp merdivenlere yönelmişti

"ya changbin bırak beni"

"bıraksana"

"kime diyorum"

"bak ger-"

"eğer susmazsan seni öperim"

Felix şaşkınca changbine bakarken istemsizce gözleri dudaklarına kaymıştı dolgun dudakları var diye düşündü

"yine de-"

Changbin felixi yatağına bırakıp yorganı üzerine örttü

"ne demiştim ben?"

"ne?"

Yavşça yüzünü felixin yüzüne yaklaştırırken felix gergince gözlerini kaçırdı

"hastalığım sana da mı bulaşsın istiyorsun changbin. Öyleyse öp hiç durma"

Felix dudaklarını öne doğru uzatırken changbin onun bu haline güldü tatlı gelmişti gözüne

"hastalanmaktan korkmuyorum ben felix"

Ve dudaklarını felixin dolgun dudaklarına bastırdı. Bir süre bekledi öyle felixten karşılık bekledi fakat felix hiçbir tepki vermeyince hayal kırıklığıyla geri çekildi changbin

"o kadının her gün öptüğü dudaklarla beni öpme changbin"

Changbin anlamıştı felixi fakat elinden bir şey gelmiyordu bu rolü oynayacaksa inandırıcı olmalıydı

"ben.. biliyorsun felix yapmak zorundayım bir anda herşeyi yapmayı kesersem şüphelenmez mi?"

"o zaman changbin öpme beni rehatsız edici oluyor"

Felix yatakta arkasını dönüp uyuyacağına dair şeyler fısıldadığında changbinde odadan çıkıp alt kata indi

Kafa dağıtacaktı. Evi temizleyip yemek yaparak.

**

"uyan hadi uykucu yemek ye"

Changbin elindeki tepsiyi komidine bırakıp yavaşça felixi sarstı. Gözlerini açınca fazla şapşal görünmüştü changbine

"hmm?"

"yemek ye diyorum şapşal"

"şapşal değilim ben changbin"

"öyle mi?"

Yavaşça felixi doğrultup arkasına yastıkla destek koyduktan sonra ayağa kalktı

"öyle tabii"

Tepsiyi alıp kendiyle beraber yatağa koyduktan sonra soğuması için kaşıkla çorbayı karıştırdı bir süre

"sen öyle diyorsan öyle olsun bokie"

"bokie ne be"

Changbin kaşıktaki çorbayı üfleyip felixin ağzına sokunca sözü yarıda kalmıştı

"benim bokiem hasta mı olmuş hemen iyileştirmem lazım"

"yah changb-"

"yandım"

Changbin hızla kaşığı bırakıp felixin ağzına doğru üflemeye başlayınca bir süre göz göze durdular

"böyle bir durumda su vermelisin changbin ağzından çıkan karbondiyoksiti ağzıma üflemen değil"

"ah pardon ben bir an ne yapacağımı şaşırdım"

Tepsinin yanındaki suyu felixe içirip geri kalan çorbayı da içirdiğinde tepsiyi de alıp mutfağa geçti

Tabağı yıkayıp kuruladıktan sonra tekrar yukarı çıkacaktı ki çalan kapıyla yönünü değiştirdi

Kapının aralanmasını beklemeyen kişi direkt içeri daldığında changbin bu hatsizce edeceği lafları düşünüyordu

"ne yapı-"

"senin ne işin var burada!?"

"changbin sen nasıl"

"kim o changbin"

Merdivenlerden aşağı inen beden gördüğü kızla olduğu yerde durdu

"sevgilim ben açıklaya-"

"git buradan hemen"

Changbinin gür sesi evi inletirken changbin artık planlarının değişeceğini anlamıştı

***